Tussen zijn werk aan Image Comics’ Prophet, zijn grafische roman Habitat, en hij en Damon Gentry’s Grip of the Kombinat, Simon Roy heeft enkele van de meest leuke en inventieve sci-fi-strips in de recente geschiedenis gemaakt. Nu is Roy bezig met crowdfunding van zijn nieuwe graphic novel, Griz Grobus, mede geschreven door Jess Pollard en gekleurd door Sergey Nazarov, op Kickstarter. Met nog vijf dagen te gaan heeft Roy’s campagne het financieringsdoel ruimschoots overschreden.

Griz Grobus vertelt twee onderling verbonden verhalen. Een nieuwsgierige student probeert toegang te krijgen tot de schat aan oude kennis die is opgeslagen in een oude robot genaamd Father Stanley, en een vreedzame kok raakt bevriend met een krijgergod wiens ziel gevangen zit in het lichaam van een vogel. Moment Of Game sprak met Roy over zijn proces bij het creëren van Griz Grobus, zijn hoop op het verhaal en zijn plannen om zijn stripwereld uit te breiden.

Moment Of Game: Kun je iets vertellen over de oorsprong van Griz Grobus??

Simon Roy: Griz Grobus had een zeer rotonde oorsprong, groeiend, zoals een groot deel van mijn carrière, van mijn werk aan de Profeet reboot in 2012. Voordat we wisten wat de vorm van de serie zou zijn, had ik een idee voor een korte set in het profeet-universum over een ras van voormalige slaven-aliens die rond een ter ziele gegane Earth Empire-robot leefden die ze als een idool beschouwden. Maar [the idol] zou opnieuw ontwaken, samen met de rest van het Aarderijk, en vervolgens iedereen opblazen.

Later dat jaar werd ik benaderd om aan een groot stripboek voor de game ‘Hyperlight Drifter’ te werken, en ik herwerkte het verhaalconcept een beetje. In deze versie aanbad een klein stadje in de romp van een oud militair ruimteschip een slapende oorlogsmachine. Een eigenzinnige archeoloog uit de grote stad die de regio verkende, vond het bezielende kristalbrein van de oorlogsmachine en probeerde ermee te ontsnappen om te voorkomen dat de oorlogsmachine ontwaakte (en om het verder te bestuderen). Maar de archeoloog werd gevangengenomen door de stedelingen, die vervolgens het bewegende kristalbrein gebruikten om hun geliefde oorlogsmachine te reactiveren (die vervolgens iedereen opblies). Dat kunstboek is er nooit gekomen, dus heb ik dit verhaal in de wei gezet.

Toen ik eindelijk, in 2017, nadat ik met mijn Patreon was begonnen, op zoek was naar inspiratie in mijn oude verhalenmap, die oude schets vond en het volledig herwerkte tot wat Griz Grobus zou worden — tenminste het eerste hoofdstuk! Door één kleine cruciale verandering aan te brengen — niet iedereen aan het einde van het verhaal te laten ontploffen, een sci-fi kortverhaal, Griz Grobus werd uiteindelijk een veel herkenbaarder, plezieriger en niet-generieke verhaal. De rest van het boek bouwde voort op dat eerste succesvolle toonexperiment.

Hoe is je samenwerkingsproces met Jess Pollard?

Jess hielp me voor het eerst met mijn vriend en medewerker, Daniel Bensen, toen ik voor het eerst aan Habitat werkte. Haar feedback verhoogde het boek enorm. Haar inbreng zorgde ervoor dat er nog veel meer gigantische robotgevechten waren, wat cruciaal bleek te zijn voor het geheel! Ten tijde van Griz Grobus, Jess werkte als storyboard-revisionist en had haar redactionele instinct nog sterker ontwikkeld. Het proces was [like this]: Ik zou haar benaderen met een schets voor een hoofdstuk, waar ze dan commentaar op zou geven — soms volledig vernieuwend, soms gewoon een beetje toevoegend. Op basis van haar feedback zou ik een script schrijven, dat ze goed in de gaten zou houden en het geheel zou aanscherpen. Griz Grobus zou veel overdreven clichématige scènes hebben gehad als Jess er niet was geweest, en ik dank haar voor veel van de grappigste en meest cruciale momenten.

De kleuren van Sergey Nazarov vullen je kunst heel goed aan. Hoeveel input had je op zijn palet?

Aanvankelijk hadden we een heen-en-weer. Maar Sergey’s algehele begrip van belichting en kleur is ongeëvenaard, en afgezien van de vreemde kleine details, laat ik hem er meestal gewoon op los. Sinds we zijn gaan samenwerken, vertrouw ik steeds meer op zijn ongelooflijke vaardigheden — niet alleen in mijn stripwerk.

Je hebt Griz Grobus in eerste instantie geserialiseerd Aan Webtoon. Was je altijd al van plan om ook een fysiek exemplaar uit te brengen? Had je je oorspronkelijk voorgesteld als een serie of als een grafische roman?

We wilden altijd dat dit boek een mooi klein object zou zijn. We raakten in gesprek met een uitgeverij over covid, maar het kwam niet helemaal goed samen. Dus koos ik voor de tweeledige webcomic/crowdfunding-aanpak. Het serialiseren van het boek op webtoons had twee doelen: een beetje online publiek opbouwen en me de kans geven om constant online over het boek te kraaien terwijl ik het verhaal elke week bijwerkte.

Maar de eerste lezers van Griz Grobus, die het hele boek mogelijk maakten, waren de beschermheren van mijn Patreon. We maakten het boek elke maand 5-10 pagina’s gedurende twee en een half jaar, aangemoedigd door de feedback en financiële steun van de klanten. Eerlijk gezegd was het een geweldige ervaring. Het boek is dus twee keer in series vervaardigd, eerst per toeval en vervolgens door ontwerp, maar het was altijd voorbestemd om een ​​fysiek object te worden.

Het is leuk om personages te zien die Azkon’s Heart lezen. Wat sprak je aan aan het vertellen van een verhaal in zo’n verhaal?

Het verhaal-in-een-verhaal verwaandheid is er een die ik altijd leuk heb gevonden, maar de verwevenheid van de twee gebeurde heel natuurlijk. De twee verhalen werden naast elkaar geschreven en getekend, maar wat nog belangrijker is, de twee deelden een toon die hen onverbiddelijk met elkaar verbond. We wilden niet dat de twee werelden te afhankelijk van elkaar waren of elkaar direct zouden spiegelen — maar de verhalen hoorden bij elkaar in één boek.

Vader Stanley en Azkon lijken elkaar op veel manieren te spiegelen. Was het een uitdaging om ze als verschillende personages te schrijven en ze tegelijkertijd dezelfde kenmerken en rollen te geven in hun respectievelijke verhalen?

Ondanks hun overeenkomsten – arrogant, onsterfelijk en ingeperkt door de beperkingen van de mensen en werelden die ze bewonen – onderscheiden de verschillende instellingen hen twee. Dat gezegd hebbende, volgen hun karakterbogen vergelijkbare paden: leren de wereld waarin ze vastzitten te accommoderen, accepteren en soms zelfs lief te hebben.

Je Kickstarter-beschrijving vermeldt dat dit verhaal zich afspeelt in hetzelfde universum als Habitat. Kun je iets vertellen over hoe de twee stukken zich tot elkaar verhouden?

Nou, in Habitateen verre toekomstig universum werd uitgevonden [and] bevolkt door de euhumanisten, gewone mensen die leven in een soort utopische samenleving na schaarste (zoals Star Trek), en hun vijanden, de onsterfelijke, goddelijke Posthumans (afstammelingen van technische miljonairs die hun bewustzijn hebben geüpload – niet langer beperkt tot de biologische realiteit). Beide Habitat en Griz Grobus vindt plaats een eeuw nadat een grote oorlog tussen de twee facties het grootste deel van de menselijke beschaving in de melkweg heeft vernietigd, waardoor alleen geïsoleerde delen van de mensheid zijn overgebleven – zoals de kannibaal dystopie die vastzit in de orbitale habitat van Habitat of de arme maar tevreden agrarische samenleving van Altamira, waar Griz Grobus vindt plaats.

Heb je plannen voor meer verhalen in hetzelfde universum?

Ik doe. Sommigen van hen zijn al de wereld in geweest! Ik schreef een kort verhaal genaamd “Pride of the Central Republic” voor Peow’s Ex MAg anthologie vorig jaar over weer een lastige academische mars door de bergen van Altamira. Ik heb nog een kort verhaal genaamd “The Ansible” (gekleurd door Drew Shields) dat uitkomt in Image Comic’s 30th Anniversary Anthology, Image!, in december. Niet alleen dat, maar de grote artiest Linnea Sterte, bekend van “A Frog in Fall” en “Stages of Rot”, heeft een van mijn scripts aangepast voor een korte strip die we ook via Kickstarter verkopen. Mijn grote hoop is dat ik ergens in het volgende jaar genoeg verhalen heb verzameld om nog een boek samen te stellen — meer onsamenhangend dan Griz Grobusmaar als God het wil, net zo leuk!

Wat vind je het spannendst voor fans om tegen te komen als ze Griz Grobus lezen??

Eerlijk gezegd ben ik gewoon enthousiast dat fans de kans krijgen om het kleine universum te verkennen waar we de afgelopen jaren zoveel tijd en zorg aan hebben besteed om te produceren. Ik ben er enorm trots op, en ik kan niet wachten tot mensen erin gaan graven!

Steun Griz Grobus op Kickstarter.