Het asymmetrische multiplayer-spel Dragon Ball: The Breakers levert een leuke gameplay-loop op, maar het heeft moeite om het beste van het genre bij te houden.
Het uitgangspunt van Bandai Namco’s Dragon Ball: The Breakers is direct aantrekkelijk voor elke fan van de Dragon Ball franchise: een asymmetrische multiplayer-game waarin zeven gewone burgers moeten samenwerken om te slim af te zijn en te ontsnappen uit een iconische Dragon Ball schurk in een formaat vergelijkbaar met Dead by Daylight. De game deelt ook hetzelfde universum als de populaire Dragon Ball Xenoverse games, het verhogen van The Breakers‘ potentieel. Nu het is uitgebracht, is het duidelijk dat hoewel de kern van de gameplay-loop leuk en boeiend kan zijn, de game vaak wordt tegengehouden door zijn janky-besturing, vreemde mechanica en twijfelachtige inkomsten.
Net als bij de Xenoverse games, het verhaal van Dragon Ball: The Breakers houdt in dat Trunks de speler helpt bij escapades over de grenzen van de tijd. Een korte proloog, die ook fungeert als een tutorial voor het spelen als een overlevende, legt het verhaal snel uit; veel burgers, inclusief de speler, worden meegezogen in tijdelijke naden waar Dragon Ball schurken richten grote schade aan. Trunks legt uit dat deze naden zich blijven voordoen totdat er een oplossing is gevonden, waardoor de multiplayer-gameplay-loop van de game wordt opgezet.
Met heel weinig verhaal, ligt de focus van de game volledig op multiplayer, waarbij zeven overlevenden proberen te ontsnappen aan een enkele raider met behulp van een supertijdmachine. De game heeft momenteel drie unieke kaarten, die elk zijn verdeeld in zes delen. Om te ontsnappen, moeten overlevenden een aan / uit-sleutel vinden in elk van de zes gebieden en deze op een bepaalde locatie plaatsen, die elk spel verandert. Zodra de aan/uit-toets van elk gebied is ingesteld, verschijnt een opstartsysteem voor de supertijdmachine in het midden van de kaart. Het systeem laadt langzaam op en verhoogt de snelheid als overlevenden ermee omgaan. Als het opladen is voltooid, winnen de overgebleven overlevenden. De raider is echter in staat om het opstartsysteem te vernietigen als hij te lang alleen wordt gelaten, waardoor overlevenden gedwongen worden om op eigen kracht te proberen te ontsnappen met behulp van minder krachtige ontsnappingstijdmachines.
Overlevenden kunnen verschillende gadgets gebruiken om hun doel te bereiken, de meest krachtige zijn transspheres. Transpheres bevatten de essentie van de iconische Dragon Ball karakters, waardoor overlevenden een “drakenwissel” kunnen uitvoeren en tijdelijk hun vaardigheden kunnen verwerven. Overlevenden kunnen ook de zeven drakenballen vinden verspreid over de kaart en Shenron oproepen om ze kracht te geven. Door de drakenballen te gebruiken, kan een overlevende de ultieme drakenwissel krijgen, een kracht die bijna gelijk is aan die van de raider.
Dragon Ball: The Breakers spelen als een overlevende heeft zijn hoogte- en dieptepunten
Of ze nu willen of niet, spelers zullen het grootste deel van hun tijd doorbrengen in Dragon Ball: The Breakers spelen als een overlevende. Omdat spelers alleen hun rolvoorkeur kunnen instellen, zullen zelfs degenen die in de rij staan als raider gedwongen worden om als een overlevende te spelen voor verschillende games totdat ze genoeg prioriteitspunten hebben opgebouwd om als raider te spelen. Dit wil niet zeggen dat spelen als een overlevende saai is, maar het gebrek aan echte keuze kan een schok zijn voor spelers die uit andere asymmetrische games zoals Dead by Daylight komen.
Gelukkig is er veel om van te houden met survival-gameplay, vooral als het in een groepsomgeving wordt ervaren. Veel hoogtepunten van het spel komen als een overlevende, met spannende momenten van echte terreur wanneer de raider in hetzelfde gebied patrouilleert als de speler. Wanneer een raider dicht genoeg bij een overlevende is, klinken luide hartslaggeluiden en wordt hun normale loopcyclus vervangen door wanhopig klauteren. Dit zijn geweldige details die bijdragen aan de spanning van de situatie en de gevoelens van machteloosheid die gewone burgers zouden voelen in het aangezicht van een overweldigend kwaad als Frieza. Om die reden is het ongelooflijk bevredigend om slim gebruik te maken van gadgets zoals het grijpapparaat en de saiyan-pod om ternauwernood aan een raider te ontsnappen.
Vanwege de gevoelens van individuele machteloosheid die in de speler zijn ingebakken, voelt het samenwerken met andere overlevenden om de raider te overwinnen echt als een enorm obstakel dat wordt overwonnen, waardoor elke overwinning van de overlevende zowel diep verdiend als buitengewoon gelukkig voelt. De plotselinge stroom van kracht die een overlevende voelt bij het gebruik van de zeven drakenballen is even bevredigend, met behulp van een ultieme drakenwisseling om de raider te overmeesteren die de overlevenden het hele spel terroriseert.
Dit is allemaal geweldig, maar het grootste deel van de tijd van een overlevende zal worden besteed aan rondslenteren, kratten openen en sleutels leggen. Als de raider zich in een ander gebied bevindt, wordt de gameplay van de overlevende snel repetitief, omdat het meestal neerkomt op lopen; zelfs basisbewegingsvaardigheden zoals het grijpapparaat hebben verrassend lange cooldowns. Dit wordt niet geholpen door de over het algemeen zwevende bedieningselementen en camera, waardoor basisbewegingen traag en onhandig kunnen aanvoelen. De slechte beweging vertaalt zich nog erger in gevechten met drakenverandering, omdat rondvliegen vaak onpraktisch is en de gameplay van daadwerkelijke gevechten enorm vereenvoudigd is in vergelijking met de Xenoverse spellen.
Dragon Ball: The Breakers’ Raider-gameplay is uitstekend
Het besturen van de raider zal ongetwijfeld de leukste manier zijn voor veel spelers om Dragon Ball: The Breakers . te ervaren, dus het is jammer dat het huidige wachtrijsysteem deze spelers dwingt om meerdere keren als overlevende te spelen voordat ze een enkel spel als raider mogen spelen. Elk aspect van raider-gameplay is bevredigend, van het opblazen van gebouwen tot het absorberen of afmaken van overlevenden en het vernietigen van hele delen van de kaart. Spelen als een raider zal elke Dragon Ball vervullen fan’s boze machtsfantasie.
Bij de lancering zijn er drie speelbare raiders die allemaal door verschillende fasen evolueren naarmate ze een hoger niveau bereiken. Cell transformeert van een larvale staat tot Perfect Cell, Frieza vordert door zijn transformatievormen en Buu begint als Spopovich voordat hij ontwaakt in Innocent, Super en Kid Buu. Elke raider heeft getrouw nagebootste vaardigheden, maar ze hebben allemaal hetzelfde basisspelplan: absorbeer of maak mensen af om macht te krijgen en te voorkomen dat overlevenden de supertijdmachine activeren.
Hoewel het de beste Dragon Ball is: The Breakers te bieden heeft, wordt raider-gameplay nog steeds tegengehouden door onhandige besturing, een slechte camera en eenvoudige gevechten waar overlevenden mee te maken hebben. Ondanks dat er meer aanvallen zijn dan overlevenden, komen gevechten nog steeds vaak neer op het spammen van ki-ontploffingen en bidden dat het automatische lock-on-systeem werkt. Ook kan de power key-monteur vaak saaie gameplay belonen, omdat kamperen in een klein gebied waar geen sleutel is gevonden, zeer effectief kan zijn, wat de ervaring voor overlevenden en de overvaller verzuurt.
Dat gezegd hebbende, is het altijd zeer bevredigend om meerdere door een draak veranderde overlevenden tegelijk af te weren. Terwijl de overlevenden zich constant machteloos voelen, voelt de raider zich bijna onoverwinnelijk terwijl ze het hele landschap van de kaart en alles erop verwoesten.
Betaalt Dragon Ball: The Breakers om te winnen?
Dragon Ball: The Breakers bevat controversiële gacha-mechanica waarmee spelers nieuwe personages en vaardigheden kunnen rekruteren die ze als overlevenden kunnen gebruiken in de vorm van drakenwisseltransspheres en gadgets. Sommige van deze vaardigheden, zoals Vegeta’s saiyan pod-afstandsbediening, zijn extreem krachtige overlevingstools die het veel gemakkelijker maken om als overlevende te winnen. Hoewel het mogelijk is om een dagvaarding uit te voeren met verdiende valuta, kan de tijdsinvestering en het geluk die nodig zijn om alle goede moed op te wekken voor sommige spelers te veel zijn, en het gebruik van betaalde valuta versnelt het proces onmiskenbaar.
De game bevat ook een gratis gevechtspas, hoewel niveaus met echt geld kunnen worden gekocht om het proces opnieuw te versnellen. Dit model voor het genereren van inkomsten is niet het ergste of meest roofzuchtige op de markt, maar het hebben van gacha-mechanica in een niet-gratis te spelen spel is twijfelachtig en kan gemakkelijk uit de hand lopen als krachtige nieuwe geesten en vaardigheden aan het spel worden toegevoegd.
Voor diehard fans van Dragon Ball of asymmetrische multiplayer-games, Dragon Ball: The Breakers is het proberen waard. De kern van de gameplay-loop kan echt plezierig zijn, vooral als het met vrienden wordt gespeeld, maar het loopt vaak vast door de onhandige besturing, trage camera en flauwe gevechten. Spelen als een raider is een van de meest bevredigende Dragon Ball game-ervaringen in het recente geheugen, maar het wachtrijsysteem en het ontbreken van een formele raider-tutorial kunnen het lastig maken om erin te komen. Uiteindelijk, hoewel The Breakers mist glans en maakt zijn potentieel niet helemaal waar, de game heeft genoeg hectisch plezier voor fans van de franchise om het relatief lage prijskaartje te rechtvaardigen.
