Het Marvel-universum past zich nog steeds aan aan een wereld met een democratische Wakanda, maar zoals recente strips laten zien, zal alleen de tijd leren of het beter is.
Het volgende bevat grote spoilers voor Black Panther #10 en Wakanda #1, nu te koop bij Marvel.
Ondanks zijn immense populariteit, Black Panther: Wakanda Forever vindt zichzelf gehuld in een online controverse. Hoewel niet zo wellustig als de schandalen die de DCEU teisteren, Wakanda Forever heeft geleid tot een verhit debat over de toekomst van T’Challa in de MCU. Voor veel fans weerspiegelt #RecastTChalla hun verlangen om de koning van Wakanda naar huis te zien terugkeren, terwijl voor sommigen de hashtag Shuri, de zus van T’Challa, ten onrechte negeert en respecteert als een waardige opvolger van zijn troon. Uiteindelijk roept deze controverse de vraag op of Wakanda kan of moet gedijen zonder T’Challa als koning.
Gelukkig, Marvel Comics Wakanda #1 (door Stephanie Williams, Paco Medina, Walden Wong, Elisabetta D’Amico, Bryan Valenza en Joe Sabino van VC) en Black Panther #10 (door John Ridley, German Peralta, Jesus Aburtov en Joe Sabino van VC) proberen deze vraag voor eens en voor altijd te beantwoorden. Door de geschiedenis heen heeft Wakanda bestaan als een monarchie, maar Wakanda #1 onthult een dramatische verschuiving in het bestuur van de natie, waarbij Wakanda als parlement wordt geherstructureerd. Dit model, democratisch ingesteld en open voor afwijkende meningen, decentraliseert de macht en biedt checks and balances voor politieke beslissingen. Terwijl het parlementaire model van Wakanda machtsmisbruik kan bestrijden, loert de meest verraderlijke vijand van het land nog steeds in de buurt; paranoia.
Paranoia is de grootste bedreiging van Wakanda
Paranoia heeft Wakanda vaak verlamd en onenigheid gezaaid onder de mensen. Neem bijvoorbeeld Shuri’s verrassingsaanval op het koninkrijk van Namor, waarbij de diplomatieke onderhandelingen van Wakanda werden genegeerd en het vuur van de oorlog werd aangewakkerd, of de beslissing van T’Challa om een slaapcel in Wakanda te organiseren, allemaal achter de rug van zijn land. Je mensen beschermen tegen schade is gezond, maar paranoia laten heersen is een recept voor rampen. Als Wakanda hoopt te gedijen zonder T’Challa, moeten ze de tikkende tijdbom van paranoia frontaal onder ogen zien en ontmantelen.
Zwarte Panter #10 toont de slopende impact van paranoia, waarbij T’Challa wordt afgebeeld als een zwerver die verloren is zonder zijn huis. Helaas is het lot van T’Challa een beest van zijn ontwerp. In de vorige nummers van Black Panther, de koning deed afstand van zijn troon ten gunste van een nieuw parlementair model. Echter, T’Challa, overtuigd van verraders in zijn land, schakelde slapende agenten in om deze potentiële bedreigingen als antwoord op hun misdaden te krijgen. Er was alleen een probleem, hij hield zijn plan geheim voor het parlement. In schaamte verliet T’Challa Wakanda en gaf hij toe dat zijn paranoia het vertrouwen in zijn gelederen had verbroken en zijn leiderschap had aangetast. Erger nog, zijn acties spuugden in het gezicht van Wakanda’s democratie en bewezen waarom een monarchie dood zou moeten blijven.
Evenzo “Shuri” van Wakanda #1 stelt dat elke leider het slachtoffer kan worden van paranoia. Hoe nobel ze ook zijn, leiders kunnen hun macht misbruiken, allemaal in naam van het beschermen van hun volk tegen schade. Koningin-moeder Ramonda begrijpt dit gevaar en erkent hoe het, als het niet wordt gecontroleerd, een koninkrijk in zijn geheel kan verzwelgen. In het nummer stuit de oudere staatsvrouw op Shuri, geobsedeerd door haar wetenschappelijk onderzoek en technologische heldendaden om haar land veilig te houden. In plaats van dit te zien als louter een hobby, ziet de koningin Shuri’s heldendaden als wat ze zijn, een door paranoia gedreven poging om Wakanda koste wat kost te beschermen. Ramonda herinnert haar dochter eraan dat er een dunne lijn is tussen paranoia en bescherming, een lijn die vaak kan vervagen tot rampzalige resultaten.
Wakanda gedijt als een democratie – geen monarchie
Moedig leiderschap is essentieel voor het voortbestaan van Wakanda, maar leiders kunnen het slachtoffer worden van trots en paranoia; een waarheid die goed wordt geïllustreerd door T’Challa’s verraad aan het vertrouwen van zijn land. Zelfs Shuri heeft geworsteld met jaloezie, boos door de mantel van haar broer als Black Panther. Bovendien is de Wakanda-prinses een oorlog begonnen zonder de zegen van haar koning, die haar natie voor altijd dreigde te vernietigen. Eeuwenlang heerst er een monarchie over het Afrikaanse land, maar traditie kan de groei van een land belemmeren en corruptie veroorzaken, een waarheid die goed wordt geïllustreerd in de strijd van T’Challa en Shuri met paranoia.
Om Wakanda te laten gedijen, moet het zijn inzet voor democratie versterken; een die het leiderschap deelt met vele dappere Wakandans in plaats van slechts één. Een parlementaire regering is echter niet zonder haar zwakheden, aangezien machtsstrijd en tribalisme de vooruitgang altijd zullen ondermijnen. Deze conflicten hebben echter altijd bestaan binnen Wakanda, en het is tijd voor een natie, niet alleen een koning of koningin, om zijn lot vorm te geven en te bepalen. Door angst te verwerpen en vast te houden aan zijn tijdloze waarheden, zal Wakanda gedijen, zelfs als T’Challa niet langer koning is.
