De slasher-films van de jaren tachtig waren de pioniers van de cross-over lang voor de MCU en konden de huidige franchise-rage op het grote scherm voortzetten.
In 1988, een kleine film genaamd Friday the 13th Part VII: The New Blood een keuze gemaakt die de filmgeschiedenis zou veranderen. Terwijl de makers had gehoopt te pitten de franchise-moordenaar Jason Voorhees tegen de andere bekendste slasher-moordenaar van de jaren tachtig, Freddy Krueger, gedurende enige tijd, zou die crossover pas over vijftien jaar plaatsvinden. Om dit te compenseren, plaatst de film de stille met hockeymasker geklede zombie tegenover een blond, verlegen meisje met telekinetische krachten — met andere woorden, tegen de ster van de horrorfilm Carrie uit 1976. Hoewel het personage Tina heet, is de gedachte aan “Carrie vs. Jason” duidelijk. Deze innovatie maakte plaats voor tientallen jaren komische cross-overs en een enkele film, Freddy vs. Jason uit 2003waarin de mogelijkheid van een onderling verbonden universum van slasher-films werd onderzocht.
Zoals velen weten, domineert het onderling verbonden filmuniversum nu bioscopen. Terwijl de universele horrorfilm-cross-overs van de jaren 1940 en ’50 vaak worden bestempeld als horror die op de rage draait, zijn de pogingen om dit de laatste tijd te doen niet bijzonder succesvol geweest. Dat kan zijn omdat het moderne publiek te gewend is aan de komische en sympathieke kijk op de onderling verbonden klassieke monsters (Hotel Transylvania, bijvoorbeeld) om ze eng te vinden. Ten tweede kan het ook zijn omdat de universele cross-overs al hebben plaatsgevonden. Ze zijn er voor iedereen die ze wil huren en ervan wil genieten, en ze verkennen alle aspecten van de Monster Mash-crossover. Stel je voor dat je probeert het Marvel Cinematic Universe opnieuw te maken – het is gelukt. Een Slasher Cinematic Universe is echter een concept dat in het verleden slechts werd geplaagd en kort geprobeerd, waardoor het uitstekend geschikt is voor verkenning.
Welke moordenaars horen in het filmische universum van Slasher
Net als Marvel en DC hebben toekomstige Slasher-verse films stripboekmateriaal en eerdere films om op te putten als bronmateriaal. Er is zelfs een stripreeks genaamd Freddy vs. Jason vs. Ash en nachtmerrie strips die plagen oversteken met andere slasher-franchises. Er zijn natuurlijk ook bestaande subfranchises met rijke solo-mytho’s om naar te verwijzen bij het creëren van de mogelijke cross-overs. Voor de meesten zijn de officiële slasher-zware hitters Texas Chainsaw MassacreHalloweenVrijdag de 13eEvil DeadEen nachtmerrie op Elm StreetHellraiser, Kinderspel, Candyman en Schreeuw. Deze negen, die allemaal sequels en uitgebreide mythos in komische en fandom-vorm hebben, zouden gemakkelijk het Slasher Cinematic Universe kunnen vormen.
En de eerder genoemde komische cross-over uit 2007, Freddy vs. Jason vs. Ash, heeft het materiaal voor een hanteerbaar uitgangspunt. De strip volgt de verschillende overlevenden van de drie franchises, waaronder Ash Williams (Evil Dead), Nancy Thompson (Nachtmerrie), Tine (vrijdag) en meer, terwijl ze zich verenigden om te strijden tegen het slasher-team van de titel. Dit concept werd al enigszins verkend in A Nightmare on Elm Street 3: Droomstrijders, die een groep Freddy-overlevenden verenigde om samen te werken tegen de Springwood Slasher. Dit concept uitbreiden naar cross-over op film, het samenbrengen van de iconische laatste meisjes (en jongen) van horror, lijkt een redelijk middel om het publiek het heldenelement te geven, mogelijk met de toevoeging van de Necronomicon en Michael Myers om de slechterikenlijst voor een startfilm te voltooien . Van daaruit zou het toevoegen van de resterende franchises oordeelkundig kunnen worden gedaan.
Hoe ziet een filmisch universum van Slasher eruit?
De vraag wordt dan natuurlijk hoe je een crossover-franchise kunt casten. Net als Marvel hebben veel slasher-helden en -schurken iconische acteurs die met hen geassocieerd zijn. Het is voor velen net zo moeilijk om iemand anders dan Robert Englund Freddy Krueger te zien spelen als om iemand anders voor te stellen dan Jamie Lee Curtis die Laurie Strode speelt. Curtis heeft onlangs Laurie gespeeld en veel klassieke slasher-acteurs zouden zich kunnen herenigen om hun originele personages te spelen. Als alternatief kunnen de originelen opnieuw worden opgestart om de cross-overs te vergemakkelijken. Beide wegen lijken geloofwaardig, en in het huidige tijdperk lijkt een van beide mogelijk. Deze reboots kunnen leiden tot een cross-over slasher-franchise vol met de overlevering van de verschillende series, waardoor er mogelijkheden ontstaan voor een nieuwe aflevering of twee per Halloween.
Net als het gedeelde superheldenuniversum, is een gedeeld slasher-universum een idee dat al tientallen jaren aan het sudderen is zonder echt van de grond te komen. Deze iconische franchises hebben veel vervolgen en voortzettingen van hun nu enigszins epische verhalen gekregen, maar hebben nog geen volledige crossover ontvangen. Horror leent zich, net als stripboeken, goed voor het samenbrengen van ongelijksoortige hoofdrolspelers, het doorwerken van meerdere sequels en het opbouwen van een complexe mythologie om mee te werken en verhalen rond te bouwen. De tijd is rijp voor horror om zijn eigen Avengers te creëren.
