The Mask is een van de meest geliefde stripfilms van de jaren ’90 geworden. Een van de beroemdste scènes was aanvankelijk echter een bloedbad.
Als stripverhaal, The Mask was een verhaal dat liet zien hoe absolute macht absoluut kon corrumperen. Het volgde ook meer dan één persoon die het masker had gedragen en smeekte de vraag of het masker de drager beheerste. Desalniettemin maakte het slapstick-merk van humor en donkere thema’s het al snel een favoriet bij fans in de indiescene, en het duurde niet lang voordat de film groen licht kreeg.
Jim Carrey’s beurt als Stanley Ipkiss hielp zijn plaats in de grote tijd te verstevigen, maar gaf fans ook een iconisch personage dat vandaag de dag nog steeds wordt herinnerd. Hoewel het personage dat bekend staat als Big-Head niet de gekke moordenaar uit de boeken is, was hij nog steeds een agent van chaos. Een bepaalde scène uit de strips was echter zo gewelddadig dat het moest worden veranderd in een hilarisch dansnummer.
Hoe verschilde het dansnummer van het masker van de strip?
In het masker, wordt Stanley in het nauw gedreven door de politie, die al op The Mask jaagde vanwege zijn vele nachten van losbandigheid. Maar toen ze betrapt werden op de loop van tientallen pistolen, besloot The Mask een dansnummer te beginnen op het nummer ‘Cuban Pete’. Dit zorgde ervoor dat de hele politie lang genoeg meezong en danste om The Mask soepel te laten vertrekken. Het filmmoment is zelfs jaren later een enorm hoogtepunt geworden en heeft bewezen dat zelfs de engste delen van het bronmateriaal kunnen worden herwerkt tot iets gezinsvriendelijkers.
Het boek bood daarentegen een meer macabere ontsnapping toen Stanley in zijn appartement door de politie werd geconfronteerd. In de laatste nummers van de eerste stripreeks bezweek Stanley Ipkiss uiteindelijk voor de effecten van het masker en doodde iedereen die hem in de weg stond. Als Big-Head was hij ontsnapt aan een politiehinderlaag, maar deed hij dat door tientallen agenten en onschuldigen te doden. Uiteindelijk stond hij op de motorkap van een patrouillewagen en ontketende hij een vlammenwerper op meerdere agenten. Het was een verre schreeuw van wat in de film werd getoond en met succes vermengd horror en komedie.
Kan het masker ooit terugkeren naar zijn komische wortels?
De eerste film in The Mask franchise legde perfect vast hoe het was om iets te dragen dat ongelooflijke kracht kon oproepen. Het veranderde de drager in hun diepste fantasie, maar gaf hen voldoende controle dat het accessoire niets meer was dan een hulpmiddel. Hoewel dat werkte in een tijd waarin afwijken van de bron vaak een goede keuze was voor stripboekfilms, zou de moderne tijd van intense nauwkeurigheid de deur kunnen openen naar een meer getrouwe aanpassing van het bronmateriaal.
Moet het masker terugkeren, zou het dit kunnen doen als een punkrock-horrorverhaal dat zich zou concentreren op meer personages dan Stanley Ipkiss. In plaats daarvan zou de film het begin kunnen zijn van een nieuwe franchise die het verhaal van de strips tot in de kleinste details vertelt. Maar wat nog belangrijker is, het zou meer persoonlijkheden de kans bieden om het angstaanjagende accessoire aan te trekken en chaos te creëren als hun eigen iteratie van Big-Head. Het belangrijkste onderdeel van de film is het handhaven van de balans tussen wat eng en opwindend is.
