Illfonic’s Ghostbusters-spel voor meerdere spelers, Spirits Unleashed, heeft alle spookverscheurende actie die je maar kunt wensen, maar mist een uitgewerkt verhaal.
Het is tegenwoordig een soort renaissance voor Ghostbusters-fans. Ghostbusters hiernamaals was een daverend succes, wat leidde tot de productie van een vervolg en gesprekken over een uitgebreidere franchise – iets waar Sony al een tijdje naar toe werkt. Na jarenlang te hebben moeten doen met strips en fanfilms, krijgen fans eindelijk de Ghostbusters-liefde waar ze om hebben gevraagd.
Videogames hebben minder geluk gehad. Een uitje uit 2009 werd zo goed ontvangen dat het jarenlang als de officiële Ghostbusters 3 werd beschouwd, maar andere inspanningen, zoals de twin-stick shooter Sanctum of Slime en de aansluiting op de pseudo-rebootfilm Ghostbusters: Answer the Call uit 2016 slaagde er niet in om indruk te maken op critici en teleurgestelde fans. Enkele jaren na die inspanningen, ontwikkelaar Illfonic, vooral bekend van hun werk op Friday the 13th: The Game en Predator: jachtgebiedenheeft een slag gemaakt met de licentie met Ghostbusters: Spirits Unleashed. Wat fans hebben gekregen, is een langverwachte asymmetrische Ghostbusters-ervaring die groots is in multiplayer-plezier, maar licht op veel anders.
Ghostbusters: Spirits Unleashed’s verhaal hangt af van de speler die iemand anders belt
Er is een verhaal met Ghostbusters: Spirits Unleashed samen, hoe dun het ook mag zijn. Net zoals in Ghostbusters: The Video Game uit 2009, nemen spelers de rol aan van een nieuwe Ghostbusters-rekruut. In tegenstelling tot het aanbod van 2009, staan spelers niet in de schoenen van een slappe kaken, niemand met een blanco gezicht. In plaats daarvan heb je de mogelijkheid om je Ghostbuster aan te passen met een verrassend robuuste personage-maker, evenals een enigszins aanpasbare utility-jumpsuit en accessoires zoals hoeden, handschoenen, elleboogbeschermers en schoenen. Je begint met een rudimentair aanbod en ontgrendelt meer door te nivelleren en uitdagingen te voltooien.
Het verhaal stelt niet veel voor, maar is wel vermakelijk. Je bent op je eerste dag op Ghostbusters HQ en leert de fijne kneepjes van het vak. Kort na je eerste handvol missies ontvang je van Peter Venkman een pakket met een oude Ghost Trap. Bij een poging om het leeg te maken, komt de toepasselijke naamloze Nameless vrij, een geest die Winston Zeddemore onmiddellijk bezit – en weigert hem te laten gaan. De inwonende wetenschapswiz van het station, Eddy, werkt aan het bevrijden van Winston, terwijl Firehouse-baas Catt je opdracht geeft om door te gaan met missies. De geesten buiten de brandweerkazerne moeten tenslotte nog worden gepakt.
Grafisch is de game een leuk middelpunt tussen hypergestileerde Ghostbusters (denk aan de Wii-release van de Ghostbusters-game uit 2009) en de meer realistisch ogende modellen. Ernie Hudson en Dan Aykroyd bieden hun gelijkenis en stemmen, en Eddy en Catt mengen zich mooi. De spookontwerpen zijn geweldig en voelen als een mooie erfenis, hoewel de afwezigheid van iconische Ghost-ontwerpen opmerkelijk is. Het is geen grafische krachtpatser van een game, maar het past bij de toon van de inhoud en is een lust voor het oog.
Voor zover verhalen gaan, is het eerlijk genoeg. Je zult de meeste niet-missiesegmenten besteden aan interactie met Catt en Eddy, evenals Ray Stantz, zowel in de brandweerkazerne als achter de toonbank naast de deur van Ray’s Occult Bookstore. Je kunt je ook kort in het Spirit Realm wagen, waar de geest van John Tobin zijn gelijknamige boek verwerkt om je te instrueren over de ins en outs van het zijn van een geest.
Het is een goede game voor een levenslange Ghostbusters-fan. Het is geweldig om Hudson en Aykroyd terug te zien als Winston en Ray, en Catt en Eddie zijn beide geweldige nieuwe toevoegingen aan de overlevering. Maar als je hier bent voor het verhaal… dat is het dan ook. Het verhaal eindigt al na een paar uur met een enorme open wending (het voorbereiden van wat zeker toekomstige DLC-plannen en verdere cameo-optredens zullen zijn), en het enige dat je deed om deel te nemen, was op missies gaan. Je bent betrokken bij het verhaal, maar het voelt alsof het alleen om je heen gebeurt, niet bij jou.
Bustin’ zorgt ervoor dat je je goed voelt, maar de Ghost-gameplay van Spirits Unleashed voelt niet geweldig aan
De Ghostbusters-gameplay is waar het vlees en de aardappelen van de Ghostbusters: Spirits Unleashed zijn gameplay zit, en gelukkig voor iedereen is de game in dat opzicht behoorlijk spectaculair. Wedstrijden zijn 4v1 met een team van Ghostbusters die een enkelvoudige geest achtervolgen. Aan de andere kant hiervan is de Ghost-gameplay, waarbij één speler een groot aantal Ghost-vaardigheden gebruikt. De ultieme gameplay-loop werkt vrij eenvoudig: vernietig de Ghost of vernietig Rifts totdat de Ghost in de val zit en niet langer kan respawnen. Ondertussen probeert de Ghost de gevangenneming te ontwijken en het gebouw “volledig te achtervolgen” door burgers bang te maken, objecten te achtervolgen en de Ghostbusters aan te vallen.
Het besturen van de Ghostbusters voelt echt geweldig. In onze gameplay-sessies hebben we de eerste 30 uitrustingsniveaus ontgrendeld, inclusief een handvol upgrades voor elk apparaat en een paar secundaire gadgets. De deeltjeswerper en PKE-meter kunnen eenvoudig worden verwisseld met de Triangle-knop, waarbij het schieten is ingesteld op R2 en het gooien/openen van de Ghost Trap op L2.
Het besturen van de Ghost was echter niet zo leuk. De volledige 360-graden vlucht waartoe de Ghost toegang heeft, vergde een beetje aanpassing, en de handvol wedstrijden die we speelden waren ofwel luchtige uitstapjes om de Ghostbusters bezig te houden of hectische streepjes om te verbergen en de klok af te werken.
Het is echter niet de schuld van het spel. Het is een veelvoorkomend probleem bij asymmetrische games zoals deze en een probleem dat we zagen in titels als Friday the 13th en evolueren. Als je een team van Ghostbusters hebt die op dezelfde lijn zitten, kan het gemakkelijk zijn om op de Ghost te jagen. Het spel valt echter uit elkaar als je iets minder hebt dan een team dat op dezelfde pagina staat. Als je bent gekoppeld aan gebruikers die niet communiceren of die het grootste deel van het spel alleen spelen of, erger nog, vastzitten met de onhandige AI-spelers van het spel (een aantal van onze AI-spelers stonden werkeloos bij een breuk, PKE-meters rondzwaaien terwijl we het bleven pingen en erop vuren), dan zal de Geest vrijwel zeker triomfantelijk naar buiten komen.
Ghostbusters: Spirits Unleashed is een goed Ghostbusters-spel – tot op zekere hoogte
Hoe je je uiteindelijk voelt over Ghostbusters: Spirits Unleashed zal volledig afhangen van hoe je je voelt over asymmetrische games. De game is een leuke traktatie voor Ghostbuster-fans, en de gameplay is perfect voor het traditionele team van Ghostbusters vs. Ghosts dat op film te zien is, maar het kan de tekortkomingen van zijn eigen genre nog steeds niet overwinnen. Er is hier zoveel charme, karakter en leuke gameplay te vinden, maar het is gewoon niet een genre voor iedereen.
De game beperkt je gelukkig niet alleen in multiplayer met de mogelijkheid om door het spel te gaan met AI-gestuurde bondgenoten en geesten, maar dit is een game die bedoeld is om met andere mensen te worden gespeeld. Als je Ghostbusters-vrienden hebt die op zoek zijn naar een nieuw game-avonduitje, dan heeft Illfonic het opnieuw uit het park geslagen met uitstekende multiplayer-gameplay, zelfs als de rest van de game inhoudelijk lichter is.
