Deze horrorkomediemanga is relatief recent uitgekomen en laat zien hoe leuk het is om in een zombie-apocalyps te leven.
Het zombie-apocalyps-subgenre van horror is een van de meest populaire aller tijden. In de loop der jaren zijn er veel projecten geweest in alle vormen van media die de strijd en terreur uitbeelden die voortkomen uit het proberen om er een te overleven, met name The Walking Dead.
In de afgelopen jaren is er echter een nieuwe serie in première gegaan, die elke verwachting en stijlfiguur die gewoonlijk in zombieverhalen wordt aangetroffen, ondermijnt, en dat is de manga die bekend staat als Zom 100: Bucket List of the Dead. Kiezen voor een meer komische route in plaats van de beproefde, echte en inmiddels overbodige enge, Zom 100 is erin geslaagd om op te vallen tussen de menigte van zombieverhalen als iets geheel unieks.
Wat is Zom 100: Bucket List of the Dead?
Zom 100 is het verhaal van een overwerkte, ondergewaardeerde kantoormedewerker genaamd Akira Tendo. Als iemand uit een klein stadje in de roos en net afgestudeerd aan de universiteit, begint hij aan een nieuwe baan, enorm opgewonden om zijn carrière in de grote stad te beginnen. Niet lang nadat hij is begonnen, realiseert hij zich dat zijn baan zijn hele leven wordt, waarbij hij zelden naar huis gaat vanwege zijn werk op kantoor, totdat hij flauwvalt achter zijn bureau.
Uit depressie en wanhoop blijft hij op zijn werk in de hoop dat het ooit beter zal gaan, maar ook omdat hij verliefd is geworden op een secretaresse die op zijn kantoor werkt. Helaas wordt het er nooit beter op voor Akira, en hij hoort de vrouw regelmatig seks hebben met de CEO van zijn werkplek in zijn kantoor. Na drie jaar op zijn kantoor te hebben gewerkt, is zijn geest volledig gebroken en heeft hij vrijwel alle hoop op beterschap opgegeven.
Na een van de weinige nachten dat hij in zijn eigen appartement kan slapen, ontdekt hij dat een zombie-apocalyps begon terwijl hij sliep, waarbij bijna iedereen in zijn stad er een was geworden. Terwijl hij in eerste instantie doodsbang is, vooral omdat hij bang is om te laat op zijn werk te komen en uitgescholden te worden door zijn leidinggevende, realiseert hij zich vrijwel direct dat hij door de huidige omstandigheden niet meer naar zijn werk hoeft. Dit feit is zo geweldig dat hij vrijwel elk gevoel van angst verliest dat hij had en echte vreugde voelt. Ironisch genoeg voelt Akira zich in een wereld waar de ondoden razen, voor het eerst in jaren weer helemaal levend.
Nu hij geen echte verantwoordelijkheden heeft omdat de wereld in wezen eindigt, in plaats van te benadrukken over de ‘fijnere details’, besluit Akira dat hij zijn leven ten volle zal leven. Om dit te bereiken besluit hij een bucketlist te maken van alle dingen die hij wil doen voordat hij uiteindelijk sterft. Op zijn reis van het doornemen van zijn lijst, pikt hij oude en nieuwe vrienden op, en samen gaan ze op avonturen waar ze altijd van hebben gedroomd maar nooit werkelijkheid zijn geworden vanwege de beperkingen van hun vorige omstandigheden.
Wat maakt Zom 100 zo goed?
Zom 100 is een van de weinige zombieverhalen die het beste uit zijn uitgangspunt haalt door tegen elke gevestigde norm van het horrorgenre in te gaan. Hoewel de personages bij veel gelegenheden worstelen met proberen te overleven in deze zombie-dystopie, is dat meestal omdat ze eropuit gingen en plezier probeerden te maken tijdens de apocalyps. In plaats van te leven in angst voor hun eigen dood, weigeren de personages om de vonk van hoop en vreugde die ze recentelijk hebben opgedaan te laten uitgaan vanwege de huidige omstandigheden.
Het doet geen pijn dat de hoofdcast ongelooflijk charmant en sympathiek is, waarbij elk lid zijn eigen achtergrondverhalen en motivaties heeft om Akira te vergezellen op zijn reis om zijn leven ten volle te leven, ondanks het gevaar om levend te worden opgegeten. Ze hadden allemaal dromen die ze eerder niet konden waarmaken vanwege de beperkingen die de samenleving hen oplegde en haar verwachtingen van hen, maar nu de samenleving bijna is ingestort, kunnen ze eindelijk doen wat ze willen. Bijna iedereen die deze manga leest, kan zich waarschijnlijk op een bepaald niveau inleven in dit idee, waardoor de personages sympathiek en het verhaal zoveel leuker en opbeurender is dan het anders zou zijn geweest.
Wat zo interessant is aan de serie, is dat de grootste angst van de personages weinig te maken heeft met de zombies, maar veel meer met dingen die weer normaal worden. Op een gegeven moment komt Akira in een situatie terecht met andere overlevenden die alle oude onzekerheden die hij bij zijn oude baan had naar voren brengt, waarbij zijn wil voor de tweede keer in zijn leven bijna weer breekt. De angst die hij heeft dat alles weer “normaal” wordt, is overduidelijk, en duister ironisch gezien het feit dat hij de neiging heeft om hordes zombies met een glimlach tegemoet te treden.
Zom 100 maakt optimaal gebruik van zijn uitgangspunt en maakt een zeer scherp commentaar op het lot van de werkende man. Voordat de zombie-apocalyps begon, waren Akira en zijn metgezellen in wezen allemaal zombies. Ze verhuisden hun hele dag en werkten aan hun vreugdeloze banen om schijnbaar geen andere reden dan dat het was wat ze moesten doen. Ze leefden maar waren van binnen volledig dood, terwijl de wereld zelf hen schijnbaar in de val liet lopen om dat lot na te leven. Zonder wereld zijn er echter geen regels of beperkingen, wat betekent dat ze de vrijheid hebben waar ze altijd naar hebben verlangd, maar die ze hebben opgegeven om ze ooit te hebben.
Dit is wat de bucketlist zelf zo geweldig maakt, omdat deze varieert van diep emotioneel tot ongelooflijk belachelijk. Dit aspect van de serie is ongelooflijk herkenbaar omdat iedereen verschillende dromen heeft die niet per se logisch zijn voor anderen, maar die de persoon nog steeds wil bereiken. Zo schrijft Akira op een gegeven moment dat hij een superheld wil worden, wat een vrij onmogelijke maar begrijpelijke wens is. Hoe bereikt hij dit doel? Uiteindelijk trekt hij een duikpak aan en redt hij een groep overlevenden van een zombiehaai.
Iets anders op de bucketlist is dat hij zijn gevoelens wil bekennen aan een meisje op wie hij verliefd is. Om dat te doen, gaat hij op zoek naar de secretaresse van het adres van zijn oude baan. Terwijl zijn doel is om haar te vertellen dat hij van haar houdt en haar hopelijk te redden in het proces, wanneer hij aankomt, ziet hij zowel haar als de CEO van zijn oude werkplek naakt en volledig zombie. Hoewel hij hier duidelijk teleurgesteld over is, vertelt Akira haar nog steeds zijn gevoelens. Het resultaat is niet wat hij wilde, maar het helpt hem toch de afsluiting te krijgen die hij nodig heeft en laat zien hoe gezond en opbeurend de serie is.
Hoe geweldig het verhaal en het schrijven ook zijn, de kunst is wat het allemaal samenbrengt. De personages krijgen allemaal onderscheidende ontwerpen, en de zombies zijn ook eng en gruwelijk. Interessant genoeg is de kunst op zijn engst wanneer ze de angst uitbeeldt die de personages hebben wanneer ze gedwongen worden hun oude leven onder ogen te zien, wat vooral wordt getoond door Akira. Zijn glimlach als hij oprecht gelukkig is, is zo getekend dat hij aanstekelijk is als hij wordt gezien, daarom kwam zijn nepglimlach zo hard aan. Het zou een misdaad zijn om nog maar te zwijgen over hoe cool en hilarisch de zombiehaai is om te zien in de manga.
Terwijl Zom 100 is een relatief nieuwe serie, het is nog steeds een die de tijd van iedereen waard is. Het is een zombie-manga die zijn best doet om te laten zien hoe leuk de apocalyps kan zijn als je er vanuit het juiste perspectief naar kijkt. Met geweldige personages, prachtig artwork en een verrassend ontroerend verhaal over jezelf zijn en je dromen niet opgeven, Zom 100: Bucket List of the Dead is een boek dat niet genoeg kan worden aanbevolen, vooral gezien het Halloween-seizoen.
