Adult Swim’s Housing Complex C heeft een behoorlijk sinistere basis opgezet, maar helaas heeft de anime de plot verloren en dat gevoel van horrorfans werd beloofd.
Het volgende bevat spoilers voor de eerste drie afleveringen van Housing Complex C, die werd uitgezonden op Adult Swim.
In Adult Swim’s nieuwe anime Housing Complex C, is de sinistere entiteit die rondwaart in de Kurosaki-regio van Japan tot dusverre onzichtbaar gebleven. Het heeft ertoe geleid dat burgers vermist raken uit het appartementencomplex waar hoofdrolspeler Kimi woont, waarbij de mensen bemoste overblijfselen achterlaten. Dode dieren duiken ook op, wat de eetlust opwekt van kijkers die de bovennatuurlijke kracht ontsluierd willen zien.
Na drie afleveringen, Wooncomplex C houdt helaas nog steeds zijn hand vast. Omdat het zijn horrorwaarde in het proces verspilt, komt de anime flauw, saai en mist het gevoel van urgentie dat de intense trailers plaagden toen Adult Swim onthulde dat het een psychologische thriller aan het creëren was.
Wooncomplex C richt zich te veel op lefheid
Wooncomplex CDe grappen zijn prima om de vrolijke toon van het complex en zijn bewoners te zetten vóór de paranormale activiteit, maar zodra mensen vermist raken, moet het serieus worden. In plaats daarvan komen Kimi en soortgenoten als Taka zo nonchalant over, terwijl ze weten dat ze het probleem met een beetje meer woede zouden moeten onderzoeken. Er zijn aanwijzingen dat er iets kwaadaardigs in de buurt is, dus Kimi, in het bijzonder, moet voorbij het volkslied voor het gebied komen en andere aanwijzingen gaan zoeken buiten de fabel en het dilemma met Kan en zijn mensen.
Het feit dat Taka, net als zoveel anderen, buiten het scherm wordt gedood en in mos verandert, maakt de serie al een beetje teleurstellend. Kimi zou Yuri moeten gebruiken – haar beste vriendin die onlangs is ingetrokken – om de zaken nu tot op de bodem uit te zoeken. Dat ze op het complexe feest een hondenkop in de soep vinden, is des te meer reden om volwassen te worden, met de patrouille samen te werken en inzicht te krijgen in andere broodkruimels die ze hebben gevonden met betrekking tot de grot beneden. Door vast te houden aan de lichte stemming, Wooncomplex C volgt de typische anime-formule waarin komedie moet worden geforceerd.
Wooncomplex C heeft meer bloed en bloed nodig
Het is cerebraal om mos te zien achterblijven, waardoor mensen denken dat er echt mensen ontbreken. Maar het feit blijft dat er karkassen en overblijfselen rond het kamp zijn, wat mysterie creëert – maar ook de ernst en intimidatie van de troepenmacht wegneemt. Niemand vraagt om wreedheid of verminking van dieren, maar een artistieke benadering kan worden gedaan om de sinistere aanwezigheid te hebben met bloedspatten en splatters, over muren of op de grond om de politie te laten zien dat er iets mis is.
Het teleurstellende is dat met al deze met mos bedekte kamers, de grot en zoveel meer omgevingen om te verkennen, de enige macabere scènes komen via flashbacks van de prinses die eeuwen eerder door oude soldaten werd gedood, en met Kimi’s moeder, die niet dood maar veranderd in een plantaardig wezen. Deze sequenties hebben een intimiderende uitstraling, knikken naar Alfred Hitchcock, David Cronenberg enzovoort, maar in drie afleveringen zijn dit de enige fragmenten die als huiveringwekkend kunnen worden beschouwd. Uiteindelijk Wooncomplex C is uitgegroeid tot een eigenzinnig detectivespel dat zich bij daglicht afspeelt, zonder de angst, terreur, spanning en cerebrale spanning waar veel kijkers voor kwamen.
