Marvel’s allereerste speciale functie is anders dan elk ander MCU-project ooit.
In de eerste drie fasen van de MCU, Kevin Feige leek een formule te hebben waar hij Marvel-filmmakers aan wilde houden terwijl hij de franchise bouwde naar Oneindige Oorlog en Eindspel. In elke film bevindt een herkenbaar personage zich op een keerpunt in hun leven, terwijl een slechterik erop uit is om de wereld tot op zekere hoogte te vernietigen. Fase 4 van de MCU heeft echter een heel andere benadering gekozen, en het heeft zeker een deel van de fanbase voor een lus genomen.
Deze nieuwste fase, die begon met Wandavision en zal eindigen met Black Panther: Wakanda Forever, heeft een glimp opgevangen van de MCU in zowat elk ander genre van entertainment dat er bestaat. Het publiek had een psychologisch drama, gevolgd door geheime operaties, dan een tijdreisthriller, enzovoort. Elk project heeft sindsdien een andere toon aangenomen om een ander publiek aan te trekken. Nu het spookachtige seizoen is, heeft de MCU hun eerste echte horrorfilm afgeleverd met Weerwolf bij nacht.
Direct aan de slag gaan
Voordat de eerste tien minuten voorbij zijn, wordt de expositie afgeleverd door gastvrouw Verussa (Harriet Sansom Harris) en het mechanisch bediende lijk van Ulysses Bloodstone (ingesproken door Richard Dixon), de eerste persoon die de Bloedsteen bezat. Ulysses gebruikte de krachten van de Bloodstone om bovennatuurlijke monsters te verslaan, maar dit verhaal begint op de avond van zijn begrafenis. Zijn dochter Elsa (Laura Donnelly), is de held van dit verhaal. Haar zelfvertrouwen en verzet jegens haar stiefmoeder zorgde voor een tweedeling tussen haar en de rest van de jagers die daar zijn om te proberen de Bloedsteen voor zichzelf te claimen. De spanning neemt exponentieel toe zodra het elke jager voor zichzelf is die vastzit in een labyrint met een onbekend monster.
De engste Marvel-productie, veruit
Een verhaal over monsterjagers en een weerwolf zorgt gegarandeerd voor wat schrikmomenten. Hoewel Marvel misschien nog nooit zoiets gruwelijks heeft geprobeerd als dit, Werewolf by Night was niet spaarzaam in het gebruik van bloedspatten en nep-lichaamsdelen. De eerste kamer die in de productie wordt getoond, is een grote rotonde vol wapens en de hoofden van verschillende monsters die hoog op de muren zijn gemonteerd. Nadat de jacht om de Bloodstone te winnen begint, Man-Thing (Carey Jones) wordt geïntroduceerd in de MCU en kijkers zien hoe hij alles verbrandt wat hij onmiddellijk aanraakt, inclusief lichamen. De tweede akte is waar het echte bloedbad is, zoals Jack (Gael García Bernal) blijkt de weerwolf te zijn die vermomd is als een jager om zijn vriend, Ted aka Man-Thing, te redden.
De cinematografie van Nosferatu in 4K
De zwart-witbeelden met een hoog contrast en specifiek gehoekte belichting doen sterk denken aan de originele monsterfilms. De korrelige kwaliteit met het licht verdonkerde vignet rond het frame geeft deze special dezelfde toon als klassieke monsterfilms zoals Frankenstein of Nosferatu zonder de resolutie te verliezen. De score, geschreven door de regisseur van de show Michael Giacchinopast zo perfect bij elke opname dat het bijna lijkt alsof een live orkest voor het publiek speelt – zoals het was tijdens de eerste dagen van de cinema.
De voordelen van een speciale functie
Weerwolf bij nacht is Marvel’s allereerste speciale presentatie. Het formaat doet denken aan zondagavond kijken De wondere wereld van Disney. Deze presentaties zijn bedoeld als een volledig verhaal zoals een film, maar het is niet zo lang en kost een fractie van het budget. Met de streaming-boom in de afgelopen jaren hebben platforms enorme budgetten gekregen om hoogwaardige inhoud voor thuispubliek te creëren. Hoewel deze speciale functie iets minder dan een uur duurt, heeft het nog steeds het gevoel van een volledige film. Het grootste voordeel van de introductie van speciale presentaties is echter dat projecten niet hoeven te voldoen aan de normen voor een film en ook niet groot genoeg hoeven te zijn voor een serie. De verwachtingen die een gemiddeld publiekslid heeft wanneer ze naar een film gaan, zijn dat de lengte ongeveer 2 uur is, zelfs langer als het een MCU-film is. Er zijn ook verwachtingen met een show, aangezien het gemiddelde publiek een looptijd van 20 of 40 minuten en meerdere afleveringen verwacht. Met een speciale functie doen die parameters er niet toe. Marvel zou het kunnen gebruiken voor kortere films zoals Weerwolf bij nacht, of ze zouden het formaat kunnen gebruiken voor een miniserie in plaats van een volledige show te produceren. De flexibiliteit van het Special Feature-formaat is het grootste voordeel.
Waarom Marvel’s genre-hoppende fase 4 werkt
Tijdens de eerste drie fasen van de MCU bouwde Marvel een uiterst toegewijde fanbase op van blanke mannen van 18-40 jaar, omdat dat hun doelgroep was. Uiteraard genoten ook mensen van andere geslachten, rassen en leeftijden van deze films, maar de verhalen werden verteld met hun doelgroep in gedachten. Ze willen hun fanbase uitbreiden en een nieuw publiek binnenhalen dat niet geïnteresseerd was in Marvel, wat betekent dat meer mensen hun product kopen. Een klacht over de eerste drie fasen was dat de films te helder en kleurrijk waren en de verhalen te voorspelbaar en op elkaar leken. Phase 4 heeft die formule volledig verlaten en nogal wat geëxperimenteerd met hun projecten. mevrouw Marvel leunde in het tienergenre en Werewolf by Night is zeker voor horrorfans. Maar welk genre ze ook uitproberen, deze projecten kunnen nog steeds door alle doelgroepen worden genoten.
Sommige risico’s werpen hun vruchten af
Fase 4 was een glimp van alles wat de MCU eerder wilde proberen, maar het was tot nu toe een te groot risico. Ze zijn zo’n groot productiebedrijf dat ze het zich kunnen veroorloven om wat risico’s te nemen, en ze hebben veel vruchten afgeworpen met nieuwe kijkers, vooral horrorfans, die naar Werewolf By Night kijken. Van de gore en jump scares tot de cinematografie en speciale effecten, zoveel van dit project voelt compleet anders aan dan de rest van de MCU, en dit verhaal had niet beter kunnen worden gepresenteerd. Gezien de beperkte ervaring van Michael Giacchino met regisseren, maakte hij de juiste keuzes om zich te onderscheiden van de rest van de MCU-regisseurs. Anders lijkt precies te zijn waar Marvel tegenwoordig voor gaat. Houd een open geest om nieuwe dingen te ervaren, en deze fase van de MCU zal veel logischer zijn.
