Vanwege hoe uitzonderlijk andere Legend of Zelda-titels zijn, krijgt Twilight Princess vaak niet genoeg lof voor alles wat het goed doet.
Ondanks een groot aantal geweldige inzendingen in de franchise, is het pantheon van The Legend of Zelda games lijkt klaar. Ocarina of Time gevechten Breath of the Wild voor de eerste plaats, terwijl A Link to the PastThe Wind Waker en Majora’s masker staan pal achter hen. Hoewel dit fenomenale ervaringen zijn die elke gamer zou moeten hebben, zijn andere Zelda games worden wel eens over het hoofd gezien. Twilight Prinses is daar waarschijnlijk het beste voorbeeld van.
Op het eerste gezicht lijkt het misschien op The Legend of Zelda: Twilight Princess is een langgerekte hervertelling van Ocarina of Time met een Wolf Link-monteur erin gegooid om dingen op te fleuren. Dit vermindert echter alle innovaties en geweldige dingen Twilight Princess te bieden heeft, en het zou een veel geliefder spel kunnen zijn als het niet constant in Ocarina of Time hoefde te leven’s schaduw.
Geen enkele game doet exploratie beter dan Twilight Princess
Een ding de meeste Zelda games worden geprezen om hun opwindende verkenning. In een tijd voor Breath of the Wildgeen enkele game deed dit aantoonbaar beter dan Twilight Princess. Hyrule Field alleen strekt zich uit over verschillende gebieden met veel hoekjes en gaatjes om in te verdwalen.
Zowat elke vierkante centimeter van de kaart in Twilight Princess wordt gebruikt. Dit is de reden waarom het gemakkelijk is om plaatsen zoals het geheime dorp tegen te komen in plaats van in de richting ervan te worden gewezen. Het is heel gemakkelijk om het Secret Village te missen, aangezien het in een vallei in het noordelijke deel van Hyrule ligt, nergens in de buurt van een kerker of ander interessant punt. Toch moet Link daar ooit heen reizen om Ilia’s charme en het Ancient Sky Book te krijgen.
Dankzij de vele geheimen die in deze versie van Hyrule te vinden zijn, voelt de kaart bijna dichter aan. Het is dieper en vol met meer mini-gebieden en omliggende oriëntatiepunten. Hoewel Wolf Link niet voor iedereen een genoegen is, zorgde het hebben van die monteur ervoor dat de ontwikkelaars de omvang en inhoud van zowat elk gebied vergrootten, zodat zowel Wolf Link als Hylian Link genoeg te doen hebben.
Neem een kijkje bij Lake Hylia, de thuisbasis van de Lakebed-tempel. Dit gebied is zo ontworpen dat Wolf Link het oppervlak van het gebied moet schuren voordat Hylian Link de tempel kan bereiken. Het is echter opmerkelijk hoeveel plaatsen Wolf Link en Midna kunnen vinden door de Tears of Light te vullen. Om ze allemaal te krijgen, moet Wolf Link een Sheikah Stone passeren, een aantal waardevolle voorwerpen noteren bij de Water Spirit en naar de Fishing Hole en Zora’s Domain reizen. Spelers kunnen zelfs de hoek van Gerudo Valley met een goed oog zien. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars wilden dat spelers het doel een tijdje zouden vergeten om rond te zoeken en te wennen aan de vele gebieden in deze Hyrule.
Twilight Princess verdient meer lof voor zijn leveldesign
Over de vele gebieden in Hyrule gesproken, Twilight Princess krijgt zelden de lof die het verdient omdat het een van de beste levelontwerpen in de serie heeft. Elke kerker in het spel heeft meerdere verdiepingen met nogal rotonde paden ertussen. Bekijk de Arbiter Grounds, die vaak wordt beschouwd als een van de beste levels met een woestijnthema in alle Zelda’s spel. In die kerker komen is bijna net zo leuk als de kerker zelf. Link moet een kamp van Bokoblins zien en de gronden infiltreren terwijl hij wordt achtervolgd. Eenmaal binnen krijgt Link de Spinner, een item waarmee hij langs relingen in de kerker kan rijden. Dit speelt een grote rol wanneer hij het moet opnemen tegen Stalllord, een baas die probeert op Link te schieten terwijl hij met de Spinner rond een pilaar rijdt.
Om de Spinner te krijgen, moet Link vier Poe-geesten vinden. Hoewel dit doet denken aan de Forest Temple in Ocarina of Timede Poes in Twilight Princess zijn wat moeilijker te vinden. Spelers zullen merken dat ze de meeste items in hun kit gebruiken, evenals Wolf Link, die op deze Poe-zielen kan jagen.
De strijd van Twilight Princess is uitzonderlijk
Een laatste aspect van Twilight Princess dat is waarschijnlijk beter gedaan dan waar dan ook in de serie is het gevecht. De meeste andere spellen nodigen de speler eenvoudig uit om vijanden te hacken, misschien met een zwaardstraal als ze in volledige gezondheid zijn. In Twilight Princess, komt Link The Hero’s Shade tegen, die hem veel zwaardtechnieken leert. Dit geeft een totaal nieuwe dimensie aan het vechten tegen vijanden in het spel, waardoor bepaalde baasgevechten en vijandelijke ontmoetingen erg leuk zijn om te spelen.
Twilight Prinses kwam op een zeer interessant moment voor Nintendo. Hoewel het een porttitel voor de Wii was, speelden veel gamers het op de GameCube, waar The Wind Waker had al de geesten van fans opgeblazen. Of fans het nu vergelijken met de andere titels van de serie of niet, Twilight Princess is een geweldig spel op zich. Dit is misschien een goed moment om het opnieuw te spelen, want er is nog een behoorlijke hoeveelheid tijd voor Tears of the Kingdom druppels.
