Waarom het interview van Anne Rice met de muziek van de vampier een essentieel personage is

Muziek is een van de belangrijkste elementen in veel films. Zelfs in die situaties waar de aanwezigheid ervan slechts subtiel wordt gevoeld, helpt het om de weg vrij te maken voor wat er gaat gebeuren, en om emotionele diepte toe te voegen aan wat er momenteel gebeurt. In sommige films en shows meer dan in andere, laat muziek zijn aanwezigheid voelen. Een van die series is Anne Rice’s Interview with the Vampire, AMC+’s prachtig gefilmde en geacteerde initiatie van het Onsterfelijke Universum. Het horror-geïnformeerde romantische drama met een bevestigd tweede seizoen is gevuld met heldere en briljant gemaakte personages, maar de allerbeste is misschien wel de ongelooflijke muziek.

Er zijn twee hoofdklassen van muziek in filmmedia: diëgetische muziek en toneelmuziek. Simpel gezegd, diëgetische muziek is wat de personages kunnen horen, zoals trompetten die de komst van een koning aankondigen. Incidentele muziek is datgene waarvan ze zich niet bewust zijn, zoals de thema’s van John Williams in Star Wars. interview met de vampier beheert beide vormen zorgvuldig en briljant, waardoor muziek net zo belangrijk is voor de personages als de kijkers, ook al horen ze heel andere muziek.

Diëgetische muziek maakt het vampirische New Orleans van Anne Rice essentieel

Het verhaal verwisselt de traditionele tijd en setting voor New Orleans in 1910. New Orleans, een stad van specerijen, sterke drank en geluid, staat net zo bekend om zijn muziek als om beignets en gumbo. Het verhaal zou nalatig zijn om muziek te laten vallen, dus het omarmt het volledig. Bijvoorbeeld, op de bruiloftsscène in aflevering 1, ‘In Throes of toenemende wonder’, speelt een jazzband als de hoofdrolspeler en zijn broer tapdans. Het dient niet alleen om het belang van muziek voor het leven van de personages te bevestigen, maar het is ook een fysieke demonstratie van het feit dat Louis en Paul het echt met elkaar kunnen vinden en goed kunnen samenwerken. Het laat zien dat Louis niet alleen lippendienst bewijst aan zijn liefde voor zijn broer.

Dit geldt voor de muziek die personages direct ervaren, maar ook voor metaforische muziek. Louis beweert bijvoorbeeld drums te horen terwijl hij in een vampier verandert, waarbij de elementen oorlog en ritme en muziek een metafoor worden voor zijn liefde en nieuwe wezen, een idee dat vreemd is en niet erg goed past, een voorbode van wat er gaat gebeuren. komen. Zijn relatie met Lestat wordt muzikaal beschreven in aflevering 2, “…After the Phantoms of Your Former Self”, en zijn kijk op de mensheid en zijn hervonden vermogen om hun gedachten te lezen, heeft eveneens muzikale implicaties.

Incidentele muziek brengt de metaforen naar huis tijdens het interview met de vampier

Vanaf het allereerste begin van de show speelt toneelmuziek een belangrijke rol. Het titelscherm wordt begeleid door het geluid van een stemmend orkest. Overal te horen, van gymnasiums op middelbare scholen tot concertzalen, de overgrote meerderheid van de Amerikaanse kijkers is bekend met de manier waarop het gaat: een dissonante mix die opgaat in een enkele schetterende noot. Echter, terwijl het vampierdrama in chaos afdaalt, doet het korte titelscherm hetzelfde, de schetterende toon verschijnt slechts kort voordat hij weer vervaagt in onenigheid. Zoals muziek de scène bepaalt, speelt het ook in op karakteriseringen en drama die zich op het scherm ontvouwen.

Dit is slechts één voorbeeld, maar er zijn er nog meer. De leidmotieven, muzikale thema’s die bepaalde karakters begeleiden, gaan minder over tonen en meer over muziekstijlen. Lestat wordt over het algemeen begeleid door barokmuziek. Piano’s en snaarinstrumenten zijn constant in oorlog in de scènes na de transformatie van Louis, met “In Throes of toenemende wonder” eindigend met een thema dat bestaat uit voornamelijk klassiek geïnspireerde violen die contrasteren met het koper dat een groot deel van Louis’ leven bepaalt.

Van begrafenissen tot bruiloften en alles daartussenin, Interview met de vampier gebruikt muziek om een ​​levend New Orleans te creëren. Wat echter meer is, is dat het het gebruikt om een ​​verhaal te creëren dat net zo wordt geïnformeerd door muziek als de cultuur die het op het scherm laat zien, waarbij de realiteit zo met mythe wordt vermengd dat het meest fantastische deel van het verhaal niet de vampiers, maar de muziek. Op deze manier, Interview met de vampier maakt zijn muziek echt tot een personage.

Anne Rice’s Interview with the Vampire debuteert zondag met nieuwe afleveringen op AMC+.