JRPG-fans waren enthousiast over het nieuwe Valkyrie Elysium, maar het nieuwe vechtsysteem kan niet op tegen halfslachtige verhalen en onderontwikkelde gameplay.
Het Valkyrie-profiel games van Square Enix zijn een van de vele JRPG-franchises van de ontwikkelaar, en hoewel het misschien niet zo bekend is als Final Fantasy of Drakenzoektocht, het heeft zeker een eigen schare fans. Desondanks had het al jaren geen console-release gezien, dus toen de nieuwe inzending Valkyrie Elysium werd aangekondigd, waren gamers enthousiast.
Helaas hebben de resultaten zowel critici als fans teleurgesteld. Valkyrie Elysium niet alleen verandert de gebruikelijke gameplay van de franchise, maar deze nieuwe speelstijl is misschien wel het enige goede aan de titel. Van een slecht gedaan verhaal tot een gebrek aan variatie, dit is waarom de nieuwste Valkyrie game is de erfenis van de serie onwaardig.
Valkyrie Elysium heeft leuke vechtmechanica, maar niet veel anders
In tegenstelling tot eerdere inzendingen in de franchise, Valkyrie Elysium is een op actie gebaseerde RPG. Dit volgt helaas een trend van JRPG’s die turn-based of strategie-gameplay mijden ten gunste van actiemechanica, die sommigen zien als een poging om meer “mainstream” te zijn. Desondanks is de actie-gameplay misschien wel het enige goede aan Valkyrie Elysiumvooral in vergelijking met hoe plat al het andere is. Kotaku bekeek het spel en ontdekte dat het vechten gemakkelijk de ster van dit alles is, “het zware werk doen tijdens de reis en een deel van de speling oppikken die is achtergelaten door het vaak saaie verhaal en het milieuontwerp.”
Zelfs toen ze het vechtsysteem prezen, merkten talloze critici op dat al het andere verbleekte in vergelijking, waardoor de gameplay leek alsof het alleen maar goed is omdat al het andere zo slecht is. Dit is vooral lastig aangezien de serie bekend staat om sterke verhalen en andere elementen die meestal in JRPG’s te vinden zijn. Het plot is nauwelijks aanwezig, en het titelpersonage Valkyrie heeft op dezelfde manier bijna niets in de vorm van persoonlijkheid. De game is volledig ongeïnteresseerd in haar motivaties of waarom er iets gebeurt, waardoor spelers terugvallen op de redelijk leuke gevechten om de voortgang te rechtvaardigen.
John Cal McCormick uit Duw Vierkant legde bondig het ontbreken van een echt plot of castleden uit en verklaarde: “Het verhaal is een hele hoop niets, en als je hier bent voor een verscheurend garen over goden en koningen en mythische wezens, dan is er niet veel om je tanden in te zetten. Het wordt slechts een beetje interessant ongeveer vier minuten voordat de aftiteling begint te rollen.Je Valkyrie is koud en eentonig voor een groot deel van het spel, en Odin kan net zo goed een T-shirt dragen met ‘Ik ben eigenlijk slecht’ op de borst gedrukt. ” Helaas is deze slechte verhaalvertelling niet het enige probleem met de game, want alles is net zo leeg.
Valkyrie Elysium heeft steden met één noot met weinig opties
Het hebben van een niet-bestaand verhaal en karakterisering is vrijwel een doodvonnis voor JRPG’s, hoewel andere leuke verkennings- of gameplay-elementen soms een reddende genade kunnen zijn. Immers, games zoals Octopath Traveler hadden geen bekroonde plots, maar hun unieke gameplay maakt dit uiteindelijk goed. Het lijkt misschien op de veldslagen in Valkyrie Elysium zou het kunnen redden, maar de saaie leegte van alles zegt iets anders. Velen hebben het spel bekritiseerd omdat het weinig te doen heeft buiten het hoofdverhaal, wat wederom niet erg goed gedaan is. Dit maakt de ervaring ongelooflijk lineair, omdat het de speler haast om een zoektocht te voltooien die veel minder dan interessant is. Ver van de uitgestrekte open wereld van sommige RPG’s, Valkyrie Elysium’s steden zijn in plaats daarvan ongelooflijk beperkend.
De recensie door IGN legde het uit door te zeggen: “De locaties die je bezoekt zijn vrij van activiteiten en leven, en bieden een overdreven lineair pad naar het avontuur naar beneden met weinig anders om uit te zoeken. Dat wil niet zeggen dat er niet genoeg kisten zijn om te breken voor edelstenen, schatkisten met waardevolle buit, of minuscule kennisdruppels genaamd Hollow Blossoms om te vinden, maar ik had graag meer redenen gehad om van het kritieke pad af te dwalen en spectaculaire bezienswaardigheden te zoeken.” Er zijn niet alleen weinig verschillende gebieden, maar ze zijn ook ongelooflijk klein, waardoor er weinig ruimte is om ze te verkennen of te onderscheiden van de rest van het spel.
Het grootste probleem met Valkyrie Elysium is dat het uiteindelijk het ergste kwaad is: het is een overwegend halfslachtige aangelegenheid die er nauwelijks in slaagt om één ding goed te doen. Vanwege hoe generiek en saai alles is, is er weinig om ronduit te haten, maar nog minder om lief te hebben. Het resultaat is een game die gemakkelijk een geliefde franchise had kunnen herstarten, maar die hoogstwaarschijnlijk zal eindigen.
