De verbannen Iraniër Mehran Karimi Nasseri, die de inspiratie vormde voor de creatie van Steven Spielbergs film, “The Terminal”, stierf zaterdag (12 november) aan een hartaanval in Terminal 2F van de Parijse luchthaven Charles de Gaulle. Mehran woonde er de afgelopen weken weer. Lees verder om meer te weten te komen over deze man, die een onconventioneel terminaal leven leidde.
Wie was Mehram Karimi Nasseri?
Mehran Karimi Nasseri, die ongeveer 76 jaar oud was op het moment van zijn dood, werd geboren in de Anglo-Persian Oil Company nederzetting in Masjed Soleiman, Iran. Zijn vader was een arts in het genoemde bedrijf, terwijl zijn moeder naar verluidt een verpleegster was die uit Schotland kwam en in dezelfde ruimte werkte.
Nasseri arriveerde in september 1973 in het Verenigd Koninkrijk om een driejarige opleiding Joegoslavische studies te volgen aan de Universiteit van Bradford. Ook bekend als “Sir Alfred”, beweerde hij dat hij in 1977 uit Iran was verdreven tijdens de protesten tegen de sjah. Hij creëerde ook een controverse toen hij naar verluidt verblijf in veel Europese landen toestond, maar deze bewering werd betwist, waarbij uit onderzoek bleek dat hij nooit uit Iran is verdreven.
Nasseri landde in Terminal 1 van de luchthaven Charles de Gaulle en vestigde zich daar in 1988 nadat Groot-Brittannië hem politiek asiel als vluchteling had geweigerd. Nadat hij zichzelf stateloos had verklaard, werd wonen op de luchthaven een bewuste keuze. Hij werd altijd gezien met zijn bagage aan zijn zijde en bracht de meeste tijd door met lezen, dagboekaantekeningen schrijven en economie studeren.
Alles over de dood van Mehran Nasseri…
Mehran verliet de luchthaven voor het eerst nadat hij in 2006 in het ziekenhuis was opgenomen. Maar toen had hij al 18 jaar in de terminal doorgebracht. Zijn situatie werd de inspiratie voor Steven Spielbergs film ‘The Terminal’ uit 2004, met Tom Hanks in de hoofdrol als een Oost-Europese man die op de luchthaven John F. Kennedy in New York verblijft nadat hem de toegang tot de Verenigde Staten werd ontzegd. Er werd gemeld dat Nasseri ongeveer $ 250.000 werd betaald om zijn verhaal te verkopen.
Er werd gemeld dat Nasseri erg enthousiast was over deze film en op het vliegveld een poster droeg waarop deze film werd geadverteerd. Hij drapeerde zelfs de filmposter op zijn koffer naast de bank. Het was echter onwaarschijnlijk dat hij ooit de kans kreeg om het in de bioscoop te zien.
Nasseri schreef ook een autobiografie, “The Terminal Man”, gepubliceerd in 2004. De Iraanse man stierf gisteren (12 november) aan een hartaanval in Terminal 2F van de luchthaven. Naar verluidt konden politie en medisch personeel hem uiteindelijk niet redden. Het rapport suggereert dat “functionarissen verklaarden dat Nasseri de afgelopen weken weer op de luchthaven had gewoond”.
Nasseri’s verhaal werd ook een inspiratie voor de Franse film “Tombes du Ciel” uit 1993, die internationaal werd uitgebracht onder de titel “Lost in Transit”. Nasseri’s leven wordt ook beschreven in GQ’s korte verhaal “The Fifteen-Year Layover” en een documentaire, Wachten op Godot bij De Gaulle (2000).