We gaan door met het aftellen van je keuzes voor de beste stripartiesten aller tijden met 46-43!
Het aftellen gaat door! Hier zijn de volgende vier stripartiesten die je hebt gestemd als je favorieten aller tijden (van ongeveer 1023 uitgebrachte stemmen, met 10 punten voor stemmen op de eerste plaats, 9 punten voor stemmen op de tweede plaats, enz.).
46. José Luis García-López – 235 punten (8 stemmen op de eerste plaats)
Er zijn maar weinig striptekenaars die ooit zouden kunnen zeggen dat hun eigen stripboekbedrijf hen vertelde dat ze eigenlijk TE goed waren voor stripboekwerk, maar dat is bijna precies wat er gebeurde met de briljante José Luis García-López. Halverwege de jaren zeventig bestormde hij het toneel bij DC Comics en al snel stond iedereen bij het bedrijf vol ontzag voor de deskundige mix van scherp karakterwerk vermengd met de vloeiendheid van zijn actiescènes. De pure economie van zijn stijl zorgde ervoor dat de personages op elk moment eruit zagen alsof ze uit je hoofd waren gestapt bij het bedenken van de ideale versie van dat personage. Dat werkte zelfs voor de personages van ANDERE bedrijven, zoals zijn briljante werk aan Batman vs. the Incredible Hulk uit 1981 crossover-strip, waarin García-López de moderne look voor de Joker en de moderne look voor Batman EN de “wilde” Hulk perfect wist vast te leggen!
En dan natuurlijk die dynamiek waar ik eerder over schreef…
De beweging voelt alsof het van de pagina af springt. Echter, zoals eerder opgemerkt, was het karakterwerk van García-López gewoon te goed voor DC om in plaats daarvan als karaktergids te laten liggen, dus García-López had de leiding over DC’s karaktergids voor licenties, en ontwierp hoe de karakters eruit zien voor de verschillende gelicentieerde producten dat DC deed door de jaren heen. Hij NAGELT gewoon elk personage perfect…
De afgelopen 40 jaar of zo, wanneer je een DC-stripfiguur op een gelicentieerd product zou zien, als het niet specifiek García-López zelf was, was het een artiest die het werk van García-López gebruikte als springplank voor hun Superman Chef Boyardee of Batman kauwgom of wat dan ook. García-López is waarschijnlijk de meest onderschatte superheldartiest die we ooit hebben gezien, aangezien zijn werk OVERAL is, en toch heeft hij niet dezelfde klassieke stripboekseries die de meeste andere artiesten op deze lijst hebben. Hij is door de jaren heen echter ook stripboekwerk blijven doen en hij heeft de afgelopen jaren geen warmte verloren aan zijn fastball. Hij is nog even goed als altijd.
45 Bryan Hitch – 237 punten (1 stem op de eerste plaats)
Stripartiesten hebben over het algemeen een redelijk normale loopbaan, maar Bryan Hitch’s pad naar het supersterrendom van stripboeken was een beetje omslachtiger dan de meeste. Hij begon te werken in de Britse stripwereld toen hij nog een tiener was, en stapte vervolgens over naar Amerikaanse stripboeken eind jaren tachtig/begin jaren negentig, waaronder een run op Sensational She-Hulk. Hitch was altijd een goede striptekenaar, maar in de jaren negentig stuiterde hij daar een tijdje rond in series (terwijl hij nog steeds Brits werk deed). Af en toe leek het alsof hij op het punt stond te ontploffen, zoals toen hij het eenmalige X-Men-stripboek tekende dat volgde op de Age of Apocalypse-crossover, maar toen leek het gewoon niet over te gaan naar een grote stripboekserie . Toen kwam het allemaal samen op de meest onwaarschijnlijke plaatsen, waar Hitch en zijn oude inker, Paul Neary, een paar fill-ins deden op Warren Ellis’ Stormwatch serie. De problemen introduceerden twee nieuwe personages, Midnighter en Apollo, en al snel besloot Ellis Stormwatch te schrappen volledig en lanceer een nieuwe serie met Apollo en Midnighter (en andere Stormwatch karakters die Ellis leuk vond) genaamd The Authoritymet Hitch en Neary als de artiesten van deze nieuwe serie.
Al vroeg besloten Ellis, Hitch en Neary zich te committeren aan het idee om de serie te doen als een soort grote kaskraker in stripboekvorm voor vier afleveringen, en die “breedbeeld” -actie werd een handelsmerk van Hitch’s stijl en, nou ja , het is ronduit boeiend…
Ellis’ run op het boek was slechts een jaar, dus Hitch en Neary verhuisden naar DC’s JLA, waar ze voor het eerst een oversized graphic novel maakten met schrijver Mark Waid genaamd JLA: Heaven’s Ladder dat zag in wezen de Justice League tegen God vechten…
Hitch en inker Andrew Currie (en colorist Paul Mounts) voegden zich vervolgens bij Mark Millar bij de lancering van The Ultimatesen hier bleef Hitch’s stijl zijn ‘breedbeeld’-aantrekkingskracht behouden, maar hij begon ook strak gedetailleerde afbeeldingen van personages te maken, waarbij hij mensen uit het echte leven als inspiratie gebruikte, en in veel opzichten waren Hitch’s ontwerpen voor The Ultimates waarschijnlijk de beste visuele invloed op de Avengers van het Marvel Cinematic Universe (nou ja, Adi Granov natuurlijk ook)…
Hitch is zo’n ster dat hij in de loop der jaren ook stripboeken heeft kunnen schrijven, en, nou ja, als Bryan Hitch je stripboek zal tekenen als hij het mag schrijven, wie zegt daar dan nee tegen? En sindsdien is hij zijn kenmerkende gedetailleerde/”breedbeeld”-werk blijven doen aan een aantal projecten. Momenteel tekent hij Venom voor Marvel met schrijvers Ram V. en Al Ewing.
44. Joe Madureira – 241 punten (4 stemmen op de eerste plaats)
De invloed van manga op Amerikaanse superheldenkunst begon veel eerder dan in de jaren negentig en Arthur Adams is waarschijnlijk de maker die het meest bekend staat om het brengen van die invloed in de wereld van Amerikaanse superheldenstrips, maar Joe Madureira bracht de zaken naar een heel ander niveau toen hij de kunst overnam plichten op Uncanny X-Men begin jaren negentig. In een veld vol met Jim Lee-klonen leek niemand anders op Madureira. Zijn werk was dynamisch en barstte van de energie. Net zoals Bill Sienkiewicz de horizon van fans opende in zijn New Mutants uit de jaren 80 werk, zo ook breidde Madureira uit wat fans verwachtten in termen van “realistische” weergaven van personages. Het ideaal van Neal Adams was jarenlang dominant geweest, maar Madureira opende met zijn stijl een geheel nieuwe benadering.
De cross-over Age of Apocalypse was vooral belangrijk als het om Madureira’s werk ging, omdat het hem in staat stelde om alle X-Men opnieuw te ontwerpen voor deze alternatieve realiteit en de pure creativiteit die in zijn ontwerpen aan het werk was, was schokkend…
Uiteindelijk vertrok Madureira om een titel te lanceren die eigendom is van de maker, Battle Chasers, en daarna begon hij jarenlang met het ontwerpen van videogames. Hij doet nog steeds af en toe stripboekwerk en het is net zo dynamisch als altijd.
43. Joe Kubert – 244 punten (3 stemmen op de eerste plaats)
Er zijn maar weinig artiesten die kunnen beweren dat ze in de Gouden Eeuw van het stripverhaal een regelmatig werkende artiest zijn en na 2010 nog steeds als een gewone striptekenaar werken, maar Joe Kubert is een van die mensen. Hij bleef tot aan zijn dood een veelgeprezen artiest en werkte nog steeds aan nieuwe stripboeken voor DC Comics.
Hoewel Kubert een uitstekende superheldenkunstenaar was en als je het hem zou vragen, zou hij waarschijnlijk zeggen dat hij de voorkeur gaf aan dingen als Tarzan of zijn holbewoner-personage Tor, het beste van alles, hij is het meest bekend om zijn werk aan DC’s oorlogsstrips. Hij was er zo goed in dat ze hem opstonden en hem de boeken gaven om uiteindelijk te rennen.
Zijn beroemdste personage waaraan hij werkte, was absoluut Sgt. Steen. Hier is een stukje uit een van de beroemdste rockverhalen aller tijden, “The Four Faces of Sgt. Rock” uit Our Army at War # 127 (geschreven door Kanigher). Het was een van die verhalen waarin verschillende mensen verhalen over Rock vertellen vanuit verschillende perspectieven. Hier is er een over hoe Rock steeds een nieuwe rekruut kreeg die achterbleef bij de anderen. Hij bleef Rock vertellen dat hij echt snel was, maar hij was gewoon door al zijn spullen geladen. Rock erkende het niet, en het maakte de jongen gek, tot het punt waarop hij tijdens een gevecht besloot te laten zien hoe snel hij werkelijk was…
Krachtig kunstwerk.
