Spider-Man is geen onbekende in iconische verhaallijnen, maar een van zijn vreemdere avonturen gaf de blauwdruk voor een van zijn meest memorabele tegenstanders.
Terwijl andere personages in het Marvel-universum hun eigen onvergetelijke momenten hebben, is er geen personage met meer iconische verhaallijnen dan Spider-Man. Van Spider-Man No More (door Stan Lee en John Romita Sr.) en The Night Gwen Stacy Died (door Gerry Conway en Gil Kane) Peter Parker heeft gezorgd voor momenten die fans tot op de dag van vandaag raken. Er zijn echter andere Spidey-bogen die worden herinnerd vanwege hun vreemdheid in plaats van hun werkelijke inhoud, die introduceerde wat sommigen een ‘Marvel-legende’ zouden kunnen noemen.
Geweldige Spider Man #100-102 (door Stan Lee, Roy Thomas, Gil Kane, Frank Giacoia en Tony Mortellaro) toont Peter Parker aan het einde van zijn touw. Harry Osborn is een drugsverslaafde geworden, de vader van zijn vriendin, George Stacy, stierf voor zijn ogen, en nu wordt Spider-Man door de Daily Bugle en Gwen Stacy beschuldigd van de dood van Captain Stacy. Hij concludeert dat zijn leven als Spider-Man de reden is voor al zijn ellende, en hij begint te werken aan een serum om zichzelf te genezen van zijn spinnenkrachten. Hij neemt het, maar tot zijn schrik heeft het het tegenovergestelde effect; Peter Parker heeft vier extra armen gekregen. Hij blijft zes armen bezitten gedurende de volgende twee nummers, vechtend tegen zijn nieuwste schurk met zijn nieuwe mutatie.
De oorsprong van de beroemdste mutatie van Spider-Man
Het is geen wonder dat fans zich vooral het nieuwe uiterlijk van Peter herinneren in plaats van iets plotgewijs. In zekere zin was deze meer monsterlijke vorm het begin van een overgangsperiode voor het personage. De schrijvers van Spider-Man begonnen het tragische drama dat zo overheersend was in het verhaal van de webslingeraar voorbij te gaan. Ze begonnen zwaarder te leunen in de sci-fi-elementen van Spider-Man zijn, zelfs grenzend aan de lijn van horror. Hoewel het uiteindelijk wordt genezen, is de plotselinge lichamelijke horror een schokkende draai aan een geliefd personage. Maar de grootste band met Marvel’s meer angstaanjagende tijdperk is de belangrijkste schurk van het probleem: de introductie van Michael Morbius.
Morbius werd voor het eerst gezien in een flashback in Amazing Spider-Man #101, waar hij werd getoond terwijl hij het bloed dronk van onschuldige schippers die hem van de oceaan hadden gered. Hij voelt een overweldigend schuldgevoel en probeert zichzelf te verdrinken. Dit mislukt en hij belandt uiteindelijk in het zomerhuis en laboratorium van een genezen Dr. Curt Conners, waar Peter een nieuw tegengif probeert te maken voor zijn nieuwe krachten. Later wordt onthuld dat Dr. Morbius zijn macht kreeg bij een bizar ongeluk dat hem in dit monster veranderde en ervoor zorgde dat hij zijn verloofde en alle aanwezigen voor het experiment vermoordde.
Geweldige Spider Man Introductie van Morbius, de levende vampier
Het vampierachtige uiterlijk van Morbuis was zowel schokkend als verwarrend voor de lezers, en zijn acties waren behoorlijk grafisch voor hun tijd. Hoewel Morbius’ optredens schaarser worden (en lachwekkender in live-actionversies), is het belangrijk op te merken wat zijn introductie markeerde. Na de versoepeling van de Comic Code Authority werd Marvel volwassener. Ze mochten nu zwaardere onderwerpen en meer angstaanjagende beelden aanraken.
De introductie van Morbius en de Six Arms Saga als geheel was de eerste test voor het bedrijf van hoe horror eruit zou kunnen zien in zijn universum. Het was de eerste stap naar meer op terreur gerichte projecten, zoals Rise of the Midnight Sons en Marvel Zombies. De Six Arms Saga is achteraf een beetje dwaas, maar het was iets dat Marvel-lezers nog nooit eerder hadden gezien. Het is een leuke gedachte om je de geschokte gezichten voor te stellen van degenen die de strips lazen bij de release, en hoe verbluft ze zouden zijn als ze konden zien wat het vandaag heeft geïnspireerd.
