Soul Eater maakt veel horrorreferenties, maar één in het bijzonder is een eerbetoon aan een cult-klassiek icoon.
Fans van alles wat horror en bovennatuurlijk is, hebben een cultstatus opgebouwd achter Soul Eater. De hit-anime staat bekend om zijn originele afbeeldingen van klassieke horror-tropes. Naast het vertegenwoordigen van horroriconografie, is de anime een briljante hommage aan een bepaald klassiek horrormeesterwerk.
Fans van de serie herinneren zich misschien Soul Eaterzijn kleine rode reus en zijn slecht verlichte kamer. Deze setting en het personage zijn duidelijke verwijzingen naar de Amerikaanse televisieserie Twin Peaks, die ook een vergelijkbare setting en karakter heeft. Echter, in tegenstelling tot sommige van Soul Eaterandere horrorreferenties, deze heeft veel meer betekenis en diepte voor de serie.
De afdaling van de ziel in de zwarte kamer
Uit aflevering 1 van de anime, Soul Eater volgt jonge krijgers die de zielen van de meest gemene en gruwelijke criminelen oogsten. Deze personages zijn studenten van de Shibusen Academy die zijn opgeleid om de verantwoordelijkheid van macht te begrijpen en de corruptie van angst, waanzin en moorddadige bedoelingen te vermijden.
Het hoofdduo, Maka en Soul, is een van de beste teams, maar niet elke missie verloopt volgens plan. Nadat ze een seriemoordenaar op hun lijst met doelen hebben vernietigd, moeten Maka en Soul vechten tegen een overweldigende en mentaal onstabiele vijand die een mysterieuze en gevaarlijke substantie bezit genaamd Black Blood. Deze stof is krachtig in vermogen en vorm, maar zorgt ervoor dat de gebruiker krankzinnig en onvoorspelbaar wordt. Omdat de vijand teveel is voor Maka en Soul, wordt Soul bijna gedood door dit wapen en besmet met het Black Blood. Na dit ongelukkige incident begint hij vreemde dromen te krijgen.
Soul Eater’s Little Ogre en Black Room
Nadat Soul is aangevallen en besmet met het Zwarte Bloed, begint hij vreemde dromen te krijgen waarin hij in een verduisterde kamer zit met rode gordijnen die eventuele muren bedekken. In deze droom staat een kleine rode boeman over de zwart-wit geblokte vloer, off-beat dansen op zwoele jazzmuziek. De boeman vergroot de angst voor de dood van de Ziel en beschimpt hem met de belofte dat hij die angst uit het hart van de Ziel kan uitroeien. Keer op keer verwerpt Soul het aanbod om de kracht van het Zwarte Bloed op zich te nemen, maar hij wordt nog steeds gekweld door de Kleine Ogre en later, een gemene dubbelganger van zichzelf.
Na verloop van tijd realiseren zowel Soul als Maka zich dat Soul naar believen toegang heeft tot deze kamer en de kracht van het Black Blood, maar dat het hen in waanzin zal storten die hun beide zielen zou kunnen vernietigen. De setting van deze “Black Room” dient als een plaats van gevaarlijke kracht voor de hoofdrolspelers, terwijl de Little Ogre de onvoorspelbare gastheer is van de kracht die het leven van deze helden bedreigt.
Hoewel het uitgangspunt en de plot verschillend zijn, Soul Eater‘Black Room’ is rechtstreeks geïnspireerd op de Amerikaanse televisieserie Twin Peaks‘ “Rode Kamer.” Van de bizarre en angstaanjagende dromen tot de bovennatuurlijke bedreigingen voor zijn ziel, het anime-personage Soul verdraagt bijna precies wat Dale Cooper deed in de jaren ’90.
Dale Cooper verstrikt in de rode kamer
In Twin Peaks, is de hoofdpersoon een FBI-agent genaamd Dale Cooper die zich midden in bovennatuurlijke verschijnselen bevindt terwijl hij probeert de moord op een tienermeisje op te lossen. Een van de eerste aanwijzingen dat er bovennatuurlijke gevaren om hem heen zijn, is de droom die hij heeft van de rode kamer – een terugkerende setting die centraal staat in de hele serie.
Het is onthuld dat de Rode Kamer deel uitmaakt van een mythologische legende, ook wel bekend als de Zwarte Lodge. Hoewel er een hoger doel is voor zielen die door deze extradimensionale ruimte gaan, liggen boze geesten op de loer om onschuldige zielen te misbruiken en te kwellen. Dit leidt tot de belangrijkste conflicten van de serie; de moord op Laura Palmer en het demonische bezit van talrijke personages.
Twin Peaks’ Kleine Man en Rode Kamer
In de serie begint Dale Cooper ook vreemde dromen te krijgen. In zijn dromen zit de FBI-agent in een van de drie moderne fauteuils, als hij niet door het angstaanjagende doolhof van rode gordijnen rent. Binnen de lege ruimte van de zwart-witte chevronvloer is het bedrijf nog vreemder. De gastheer van Dale blijkt een kleine man te zijn, gekleed in een rood pak, die in een onheilspellende achterlijke taal spreekt. Hij heeft ook de bizarre gewoonte om onhandig te dansen op zwoele jazzmuziek, wat bijdraagt aan de toenemende eigenaardigheden in deze serie. Willekeurig verschijnen en verdwijnen bepaalde gezichten en vrienden in plotselinge flitsen, zodat Dale weet dat niemand veilig is.
Dale heeft deze dromen gedurende de serie totdat hij er uiteindelijk in slaagt om op het hoogtepunt van de show zijn weg naar de Rode Kamer te vinden. Terwijl Dale de legende van de Black Lodge ervaart, moet hij het opnemen tegen de Dweller on the Threshold – een dubbelganger van hemzelf die dreigt zijn ziel te vernietigen.
De verbinding van de kamers
De meest voor de hand liggende overeenkomsten tussen Soul Eater’s Black Room en Twin Peaks Red Room zijn de rode gordijnen en zwart-witte vloeren. Er is ook het gedeelde element van jazzmuziek — een genre dat bekend staat om zijn snelle tempowisselingen, rauwe expressies en briljante improvisatie — dat zeker zou kunnen helpen om de chaos van beide verhalen te illustreren.
Als we dieper duiken, lijken de personages die betrokken zijn bij beide iconische scènes buitengewoon op elkaar. De helden zijn beide bevelhebbers van justitie die vechten tegen de crimineel krankzinnigen om de harmonie te handhaven. Soul vecht om boosdoeners te vernietigen en daarom te straffen met geweld, terwijl Dale zijn kracht gebruikt om de wet te handhaven en boosdoeners te straffen met minder gewelddadige middelen. Zowel Soul als Dale komen terecht in een overweldigende hachelijke situatie die hun leven bedreigt en hen achtervolgt met verontrustende beelden en een identiek en gevaarlijk vlak van de werkelijkheid.
De gastheren van de helden zijn ook vergelijkbaar. Het zijn allebei kleine maar enorm krachtige schurken die misschien niet veel doen buiten hun woorden om de helden te bedreigen, maar zeker alle macht hebben – en een liefde voor jazz. De fysieke dreiging komt van de dubbelgangers die het uiterlijk van Soul en Dale aannemen om ze van binnenuit te vernietigen.
Terwijl Soul Eater neemt een meer opbeurende en directe benadering van deze elementen en Twin Peaks is veel somberder en surrealistischer, de kerntonen en betekenissen zijn identiek. Met hoe impactvol Twin Peaks was in de jaren ’90 en hoe identiek is deze referentie in Soul Eater, ligt het voor de hand dat manga-maker Atsushi Okubo misschien een fan was. Hoe dan ook, de Black Room van de anime is een perfect eerbetoon aan Twin Peaks‘ legendarische Rode Kamer. Ze dienden allebei als de laatste fase voor de do-or-die-momenten van de hoofdpersonen in het aangezicht van puur kwaad.
