Een clip voor een speciale Halloween Scooby-Doo onthult dat Velma nu een canoniek queer personage is, en dat is een goede zaak voor de representatie.
In een nieuwe promotieclip voor Trick or Treat, Scooby-Doo vervult de wensen van talloze fans om van Velma een canoniek queer personage te maken. Velma – zoals Peppermint Patty en Snagglepuss voor haar – is een klassiek stripfiguur dat, opzettelijk of niet, met LGBTQIA-fans sprak. Hoewel sommige publieksleden hier zowel goede als kwade trouw over klagen, maakt een personage als Scooby-Doo’s Velma homo (of biseksueel) is een manier om de vertegenwoordiging te vergroten, wat een goede zaak kan zijn.
Gezien de lange geschiedenis van onderdrukking waarmee de LGBTQIA-gemeenschap in Amerika en in andere landen te maken heeft gehad, is de huidige trend naar vertegenwoordiging een belangrijke. Kinderen zien niet alleen personages en oude helden die hun geleefde ervaringen weerspiegelen, iconen van de popcultuur worden, maar andere kinderen worden ook blootgesteld aan die cultuur op manieren die er positieve gevoelens over creëren. Onverdraagzaamheid en vooroordelen zijn aangeleerd gedrag, en genreverhalen hebben altijd geprobeerd hun publiek te inenten tegen die specifieke ziekte. Dit is te wijten aan vroegere opvattingen over queerness, tussen de massa’s decennia-oude personages in de grootste franchises waar er weinig vertegenwoordiging is.
Velma Queer is niet zoals Perkamentus – op een cruciale manier
Hoewel het creëren van nieuwe personages en verhalen die inclusiviteit omarmen een deel van de oplossing is, zou het nog minstens 53 jaar duren voordat een nieuw personage het soort culturele alomtegenwoordigheid heeft als Velma. Dit komt omdat de Scooby Gang het voordeel heeft dat ze debuteerde in een tijd dat er niet zoveel tv-zenders waren. Als zodanig geeft het maken van LGBTQIA-personages waarmee fans zich al canoniek queer identificeren kinderen een soort institutionele geschiedenis van representatie die ze voorheen niet echt hadden.
De canoniciteit van de Scooby-Dooniverse is veelzijdig en bestaat meer als een multiversum dan als een doorlopende saga. Toch, voor kinderen die zich identificeren met Velma vanwege haar queer-status, zal het ontmoeten van een versie van het personage die niet queer lijkt, nog steeds een veel gemakkelijkere verwerking hebben dan oudere fans. In gevallen waarin de cartoon hen als ‘super oud’ overkomt, zullen kinderen ofwel aannemen dat ze nog niet uit de kast is gekomen of haar simpelweg als biseksueel, panseksueel, demisexueel of een andere identiteit onder de tekenfilmzon beschouwen. Geen van beide gevallen beperkt het vermogen van het personage om representatief te zijn, maar het stelt sommigen wel in staat om zich directer met haar te identificeren of een parallel te trekken van haar ervaring met die van hen. Hoewel kinderen zich meer bewust zijn van subtekst dan waarvoor ze worden geprezen, is er echter nog een slechtere manier om dit te doen. Een goed voorbeeld is het karakter van Perkamentus in de Harry Potter franchisenemer.
Nadat de boeken en films voor de serie waren voltooid, wilde auteur JK Rowling interesse wekken voor haar abonnementssite Pottermore. Vervolgens bracht ze kleine weetjes over de personages naar buiten, van de beruchte tovenaars die hun afval-tweet verdwenen tot de onthulling dat Albus Perkamentus naar verluidt altijd als een homoseksuele man was verwekt. Desondanks is er nauwelijks enige subtekst te vinden in de eigenlijke boeken buiten de uitleg waarom Perkamentus in conflict was over het neerhalen van Hitler van de Wizarding World. Het fantastische beest films hadden de kans om dit recht te zetten, maar blijkbaar volgden ze het voorbeeld van de auteur om de subtekst zo diep te begraven, dat alles wat fans daar vinden in feite hun eigen fanfictie is.
Moderne personages strijden tegen iconische franchises zoals Scooby-Doo
Voor Velma’s coming out om ertoe te doen, Scooby Doo verhalenvertellers moeten het een deel van haar karakter maken in toekomstige verhalen. Als het net zo’n integraal onderdeel van haar karakter wordt als haar bril of ‘jinkies’ zeggen, zal het voor kinderen gemakkelijker zijn om hun eigen interpretaties van Velma’s eerdere verhalen te hebben. Het maken van versies van personages die verschillende demografische vakjes aankruisen, is immers niet de enige manier om kinderen (en volwassenen) een goede vertegenwoordiging te geven in strips, tv en films. Dit wil echter niet zeggen dat het creëren van nieuwe personages geen waarde heeft, omdat ze nog steeds belangrijk zijn voor elke franchise om te overleven en fans iets te vieren te geven.
Een uitstekend voorbeeld van het eerste is de casting van Nicole Maines als Dreamer, de eerste transgender-superheld in Supergirl van The CW.. Nu de serie is afgelopen, heeft Maines geholpen het personage naar DC Comics te brengen. Over een jaar of tien zullen er volwassenen zijn die zijn opgegroeid met Dreamer en die het personage vervolgens zullen doorgeven aan hun kinderen en vrienden, net zoals fans dat jarenlang hebben gedaan met Batman, Spider-Man of Wonder Woman. Natuurlijk eindigt in het huidige medialandschap geen enkele franchise ooit vrijwillig. Dreamer kan de komende 100 jaar naast Supergirl vechten, maar Supergirl heeft altijd 60 jaar op haar en 10 op Velma.
Hoewel er soms een doorbraaksucces zal zijn zoals Miles Morales als Spider-Man tegen de iconische Peter Parker, karakters zoals Superman of de Doctor van Doctor Who zal nooit een gelijke hebben. Aangezien er al meerdere versies van zijn, is het geen slecht idee om LGBTQIA-representatie door elkaar te halen. Of het nu een eenmalige of een permanente verandering is, Velma queer maken in Scooby Doo pakt het gebrek aan vertegenwoordiging in iconische franchises aan.
Trick or Treat, Scooby Doo is beschikbaar op digitale en fysieke media, exemplaren gaan in de verkoop op 18 oktober 2022.
