Mon Mothma lijkt de politieke spanningen op Coruscant te demonstreren.
Na de première van de serie met drie afleveringen, Andor werpt zich als regisseur in een geheel nieuwe – en welkome – richting Susanna White en schrijver Dan Gilroy neem de touwtjes in handen om spanningvolle dubbellevens op Coruscant en opstandige geesten op Aldhani te verkennen.
Aan het einde van “Reckoning” vorige week, Cassian Andor (Diego Luna) en Luthen Raël (Stellan Skarsgård) vertrokken naar onbekende punten op zoek naar een plek waar Cassians unieke vaardigheden de ontluikende zaak ten goede zouden komen – het leidt hen naar Aldhani, waar Luthen met een kleine groep rebellen heeft gewerkt om actie te ondernemen tegen een lokaal keizerlijk garnizoen.
Om bij de groep rebellen te passen, scheert Cassian zijn baard af, verzacht hij zijn versleten uiterlijk, en trekt hij een neppersonage aan als huursoldaat die Luthen voor de zaak heeft gestrikt. Hij kiest de naam Clem, de naam van zijn vader, zoals blijkt uit de korte vermelding in de vorige aflevering. Door het gesprek van Cassian en Luthen leren we ook dat Cassian ten strijde trok toen hij zestien was – regelrecht uit de gevangenis en in de modder – hoewel zijn bravoure over de schuld van overlevenden wordt afgebroken wanneer Luthen onthult dat hij weet dat hij geen actie zag. Hij was een kok die rende zodra de strijd kwam. Deze onthulling is intrigerend, aangezien Cassian beweert nooit opgesloten te zijn geweest in Rogue One, en hij is verre van een lafaard. Maar wie kan een tiener de schuld geven van het weglopen van een strijd die door een autoritair regime is gemanipuleerd om buur tegen buur op te zetten.
Rogue One is helemaal niet ver verwijderd van het gesprek in deze aflevering. Terwijl Luthen Cassian probeert te overtuigen om deel te nemen aan zijn riskante missie op Aldhani, spoort hij hem aan het te accepteren met een duur kyber-kristal en een duw om alles in één keer te geven als hij sterft voor de zaak, in plaats van kleine stukjes van zichzelf af te hakken langs de weg. manier. Het is een pijnlijke voorafschaduwing die de weg vrijmaakt voor een uitkomst die we allemaal kennen. Cassianus wil zijn leven aan de zaak geven, en we krijgen een plaats op de eerste rij bij de gebeurtenissen die ertoe leiden dat een egoïstische man het onbaatzuchtige doet.
Zodra Cassian – of liever Clem – wordt achtergelaten met Vel Sartha (Faye Marsay), onthult Luthen zijn eigen dubbelleven aan kijkers terwijl hij terugkeert naar Coruscant, waar hij het leven leidt als de poncey, goedgeklede, leverancier van oude artefacten in een fraai ingerichte galerij. Er is een ceremonieel aspect aan zijn versiering; Luthen werpt zijn saaie ruige rebelse lagen af en vervangt ze door rijke, levendige kleuren gemaakt van fijne stoffen. Hij verandert zelfs zijn uiterlijk door een pruik te dragen, wat de manier waarop hij zichzelf draagt volledig verandert. Het is een fascinerende blik in de dubbelhartigheid die wordt opgedrongen aan agenten die tegen het regime van het rijk werken. Op dezelfde manier waarop Cassian langs vijandelijke linies kan glippen omdat niemand op zoek is naar iemand zoals hij, heeft Luthen een manier gevonden om op te gaan in de invloedrijke mensen die hem kunnen helpen het rijk af te breken. Waaronder de politicus Mon Mothma (Genevieve O’Reilly) die bij zijn galerij aankomt op zoek naar een speciaal geschenk voor de Dag der Dagen van haar man.
Op het eerste gezicht lijkt het eerste deel van hun interactie volkomen normaal. Ze wisselen beleefdheden uit en piekeren over het perfecte cadeau voor haar man als zijn assistent Kieya Marki (Elizabeth Dulau) leidt haar door de overheid uitgegeven beveiliging af van het rondneuzen in het gesprek dat net buiten gehoorsafstand plaatsvindt. De galerij van Luthen is niet alleen een galerij met artefacten, het is een galerij van intriges. Luthen maakt zich zorgen over het financieren van hun huidige stakingen tegen het rijk, en Mon Mothma maakt zich zorgen over banken met een constante reeks nieuwe gezichten en beveiliging die haar achtervolgt en die ze niet heeft aangenomen. Hun gesprek is vakkundig opgebouwd rond luid gebabbel over artefacten en opties om ongewenste geschenken terug te geven. Het is een masterclass van uitvluchten en gelaagde verhalen vertellen.
Helaas is het niet alleen politieke volatiliteit waarvoor Mon Mothma op zijn hoede moet zijn. Zelfs thuis is ze niet echt veilig of op haar gemak. Na het vinden van de perfecte cadeau voor haar man Perrin Fertha (Alastair Mackenzie), keert ze terug naar huis en ontdekt dat hij een onverwacht diner heeft georganiseerd met haar politieke tegenstanders en rivalen, en hij is meedogenloos als ze haar ergernis uit. Hun huwelijk, zoals de meeste huwelijken in Star Wars, lijkt zeker niet prettig, en het laat vragen rijzen over waarom ze getrouwd waren en getrouwd blijven terwijl ze zo duidelijk een hekel aan elkaar hebben. Was het een politiek voordelig huwelijk? Deze vragen zullen zeker worden beantwoord als de serie de tijd neemt om elk van zijn centrale personages te verkennen.
Elders, Syril Karn (Kyle Soller) wordt geconfronteerd met de gevolgen van zijn daden. Na de rampzalige klopjacht op Ferrix worden Syril en zijn bevelhebbers voor een superieur gebracht en van hun plicht ontheven. In plaats van Pre-Mor van de radar van het rijk te houden door hun hoofd naar beneden te houden – zoals zijn superieur had gewild Syril schilderde effectief een doelwit op hun rug en leidde tot pijniging, ondergang en dood, alleen maar om zichzelf belangrijk te voelen en controle te hebben over iets in zijn leven. Met zijn staart tussen zijn benen gaat hij naar huis, naar zijn moeder Bedy (Kathryn Hunter) die zowel opgewonden als woedend is over zijn terugkeer naar huis. Syrils liefde voor autoritaire regimes en blinde bereidheid om te volgen zijn zeker geen bewonderenswaardige eigenschappen, maar het is duidelijk dat Andor wil dat zijn publiek hun gevoelens over hem in twijfel trekt. Hij heeft een moeder, hij heeft een huis, hij is meer dan alleen zijn overdreven op maat gemaakte uniform en honger naar enige nabijheid tot de macht. Net zoals Luthen laagjes toevoegt om in te passen en Cassian zich scheert om zijn huid af te werpen, heeft Syril zijn eigen gebreken en lagen, en uiteindelijk is iedereen op zoek naar een manier om het onvermijdelijke te overleven.
Maar Syril is niet de enige over-enthousiaste minion van het rijk. De vierde aflevering van Andor laat het publiek kennismaken met Dedra Meero (Denise Gough), een keizerlijke officier die, hoewel onvermurwbaar dat ze niet op zoek is naar opwaartse mobiliteit in haar carrière, er duidelijk naar streeft om als een echte kracht binnen haar gelederen te worden gezien. Terwijl ze onderzoekt wat er op Ferrix is gebeurd, in een poging om haar eigen carrièrestation te bevorderen, stuit ze op tegenzin, weerstand en strikte naleving. Terwijl het rijk Pre-Mor veroordeelde voor hun overdreven reactie op inactiviteit, zijn er in Dedra’s wereld bij het Imperial Security Bureau anderen die informatie willen onderdrukken en zich onopvallend willen opstellen terwijl ze de bevelen van het rijk uitvoeren. Dedra en Syril zijn beide kanten van dezelfde medaille.
Op Aldhani bereiken Cassian en Vel het kamp zonder veel incidenten (na bijna ontdekt te zijn door TIE Fighters) en Cassian wordt bij de groep verwelkomd als Clem met ergernis, wantrouwen en algemene stevige bitterheid. Het is niet zo dat Vel veel keus had om hem in de kudde te brengen, en terwijl ze probeert te doen alsof zijn komst haar idee was, is haar frustratie duidelijk en voelbaar.
Het rag-tag-team bestaat uit Karis Nemik (Alex Lawther), Arvel Skeen (ebbenhout Mos-Bachrach), Taramyn Barcona (Gershwyn Eustache Jr), en Cinta Kaz (Varda Sethu) die Vel proberen om te praten om iemand op het elfde uur binnen te halen, terwijl hun missie voor een groot deel draait om precisie en zorgvuldige planning. Cassian is echter zeker van zijn vaardigheden als huursoldaat en staat op om de uitdagingen aan te gaan die ze hem tegenkomen, waaronder het zo snel mogelijk leren van Aldhani om tijdens de missie te passen.
Aldhani is een fascinerende plek om te worden omgevormd tot een keizerlijk bolwerk, maar Vel legt al vroeg uit dat het bijna nergens is en in het centrum van alles, waardoor het ideaal is om te gebruiken als vrachthub. In tegenstelling tot andere shows die alleen een blik wierpen op de directe impact van het rijk op gewone mensen en hun thuiswerelden, Andor heeft er niet voor terugdeinzen om te laten zien hoe mensen lijden onder totalitaire regimes die de individualiteit van planeten wegnemen ten gunste van uitbuiting van hen en hun bewoners. Net als Kenari is Aldhani voor altijd veranderd door de hebzucht van het rijk.
De aflevering komt tot een einde aan de vooravond van hun aanval, terwijl Vel en haar kleine groep rebellen zich voorbereiden om het garnizoen aan te vallen als ze zwak en afgeleid zijn. Maar er is geen garantie of deze truc zal slagen, of dat Cassian volgende week te maken krijgt met de dood van nieuwe bondgenoten.
Beoordeling: A+
De eerste vier afleveringen van Andor worden momenteel gestreamd op Disney+.
Voor meer Andor Beoordelingen:
- ‘Andor’ Review: een langzame, heldere verbranding terwijl Diego Luna zijn plaats vindt in het hart van de opstand
- ‘Andor’ Aflevering 1 Review: Cassian zoekt naar een verbinding met zijn verleden
- ‘Andor’ Aflevering 2 Review: Cassian wordt gevangen in het vizier van powerplays
- ‘Andor’ Aflevering 3 Review: een afrekening arriveert in Ferrix terwijl Cassian probeert te ontsnappen
