Het volgende bevat spoilers voor aflevering 1 van The Human Crazy University, “Death Row Inmate Satake Hirofumi”, nu gestreamd op Crunchyroll.

De menselijke gekke universiteit is onlangs aangepast aan een anime-serie nadat het sinds maart 2019 online via YouTube is geserialiseerd. De plot volgt Satake Hirofumi, die leeft als een terdoodveroordeelde nadat hij zijn verloofde en haar geheime minnaar heeft vermoord. Hirofumi blijkt een prettige en welgemanierde persoon die met de bewakers in de gevangenis omgaat en weinig overlast veroorzaakt. Op een dag wordt hij echter veroordeeld tot de dood door ophanging en lijkt alles voorbij te zijn voordat het zelfs maar begint. Verrassend genoeg wordt de gevangene kort na zijn executie wakker in een medische ruimte, waar hij door de ‘professor’ wordt geïnformeerd dat hij een rariteit is onder het menselijk ras. Hirofumi heeft in het verleden meerdere sterfgevallen overleefd en zijn recente executie is daarop geen uitzondering.

Terwijl The Human Crazy University is geanimeerd in een eenvoudige en bijna veramerikaniseerde stijl, het slaagt erin om zeer boeiend te zijn door zijn meeslepende reeks personages en goed geschreven dialoog. Hoewel de serie misschien niet geschikt is voor een jonger publiek vanwege het langzamere tempo en het gebrek aan actiescènes, zou het de interesse moeten wekken van oudere anime-kijkers die eerder geneigd zijn de overvloed aan referenties en trivia van de show op te pikken.

De animatiestijl van de Human Crazy University

The Crazy Human University - Professor

Het eerste detail dat kijkers zullen opvallen bij het bekijken van deze serie is de stijl van animatie. De menselijke gekke universiteit is zeker niet het meest ingewikkelde geanimeerde project dat ooit is gemaakt – zelfs niet tijdens dit seizoen. De achtergronden voor elke scène zijn grotendeels samengesteld uit grijsgekleurde gradiëntmuren, waarin weinig detail aanwezig is buiten enkele eenvoudig geconstrueerde objecten. De ontwerpen en bewegingen van de personages zijn ook ongecompliceerd en minimalistisch, waarbij de meeste scènes bestaan ​​uit praten om het verhaal van de show over te brengen.

Bijgevolg, The Human Crazy University’s animatiestijl zal vrijwel zeker niet voor iedereen zijn. Kijkers zullen ofwel denken dat de serie er goedkoop uitziet of dat de ongecompliceerde benadering genoeg charme heeft om vermaakt te blijven. Degenen die door deze stijl in de steek worden gelaten, moeten echter proberen door te zetten, aangezien het verhaal van de serie genoeg te bieden heeft om de beperkte animatie te overwinnen.

Het verhaal van de Human Crazy University

The Crazy Human University - Hirofumi

Als ter dood veroordeelde gevangene is Satake Hirofumi een onwaarschijnlijke hoofdrolspeler. Desondanks maken zijn ogenschijnlijk goede aard, rijke verleden en het mysterie dat hem omringt, zijn karakter zeer meeslepend. In tegenstelling tot veel snelle producties die op het toneel verschijnen, is The Human Crazy University neemt de tijd om de achtergrondverhalen, motivaties en locaties van zijn personages te introduceren.

Tsukasa Nishiyama (regisseur) en Naotoshi Nakajima (schrijver) hebben respect voor hun publiek door hun geduld niet te onderschatten, zodat ze een rijkere achtergrond voor hun serie zouden kunnen bouwen. Het grootste deel van de eerste aflevering laat kijkers tijd doorbrengen met Hirofumi terwijl hij wacht op zijn laatste reis; een reeks monologen, flashbacks en gesprekken onthullen langzaam maar zeker zijn aard.

Hoewel deze ‘vertel, niet laten zien’-benadering van het vertellen van verhalen voor sommige kijkers frustrerend kan zijn, kan het ook een vorm van rust bieden voor diegenen die op zoek zijn naar een show die meer informatief dan intens is. Verder heeft The Human Crazy University’s infusie van komedie en het surrealistische uitgangspunt – dat aan het einde van de première wordt onthuld – zal ongetwijfeld mensen aan het lachen maken en de komende aflevering willen zien.