In tegenstelling tot andere persoonlijkheidstesten vertegenwoordigen de negen enneagramtypen een kernangst. Dus welke horrorfilms zouden elk type het meest bang maken?
Het internet heeft tal van persoonlijkheidstype-systemen. Iedereen wil graag weten welke Disney Princess, Marvel-held of andere fictieve personages ze zijn op basis van hun Meyers-Briggs-type, D&D-uitlijning, sterrenbeeld, bloedgroep of meer. Schurken uit horrorfilms zijn zeker in al deze gecategoriseerd, en lezers kunnen gemakkelijk een quiz doen om erachter te komen welke ze online zijn voor Halloween. Maar hoe zit het met het enneagramsysteem? Aangezien deze persoonlijkheidstypologie gebaseerd is op iemands ergste angsten, is het eigenlijk heel relevant welke horrorfilms elk type het meest schrikken – of kijkers nu gekoppeld willen worden aan hun favoriete enge film of gewoon willen weten welke horror ze moeten vermijden op basis van hun ergste vrees, een kleine richtlijn zou in oktober erg nuttig zijn.
Het enneagram is een persoonlijkheidstypesysteem dat in de jaren vijftig door verschillende theoretici van over de hele wereld is ontwikkeld. Het classificeert persoonlijkheidstypes in negen verschillende categorieën, elk genoemd naar een nummer. Elk cijfer vertegenwoordigt een onderliggende angst die dient als de motivatie achter het gedrag van de persoon. Bezorgdheid over welke specifieke angst dan ook die de persoonlijkheid domineert, verklaart veel van de acties van het individu. Uiteraard is er voor elk type een specifieke horrorfilm die hun ergste nachtmerrie belichaamt. De definities hier komen uit de Website van het Enneagram Instituut — een geweldige bron om meer te leren.
Type One’s onderliggende angst is dat “om corrupt/slecht, gebrekkig te zijn.” Voor Type Ones is het engste monster dat in de spiegel. Jekyll en Hyde-stijl schurken, concepten zoals de Wolf Man, en elke schurk die een geheime donkere kant van de hoofdpersoon is, zou de ergste nachtmerrie van Type One zijn. Voor type twee, het meest bang “om ongewenst te zijn, het niet waard om bemind te worden”, zou de grootste angst een horrorverhaal van afwijzing zijn, zoals Carrie of zelfs Frankensteinhet monster. Voor type drie, dat de meeste vrees heeft “waardeloos te zijn” en niet erkend te worden, zou de grootste angst onzichtbaar worden, een niet-persoon worden; dus, The Invisible Man zou hen het meest schrikken.
Type vier is het meest bang ‘dat ze geen identiteit of persoonlijke betekenis hebben’. Voor Type Vier zijn de meest angstaanjagende horrorfilms die van The Stepford Wives of Invasion of the Bodysnatchers: verhalen over het wegnemen van de individuele identiteit en vervangen door een homogene drone. Voor Type Vijf, wiens grootste angst is “Nutteloos, hulpeloos of onbekwaam zijn” en geconfronteerd worden met het onbekende, zou de engste schurk iemand als Halloween zijn’s Michael Myers — een monster voor wie er geen verklaring en geen stoppen is (in ieder geval in de eerste film). Voor Type Six zou de engste ervaring zijn “Van zonder ondersteuning en begeleiding zijn:” met andere woorden, de climax voor het laatste meisje van de meeste slasher-films, maar vooral zoiets als Friday the 13th (alleen opgesloten in een zomerkamp) zouden hun ergste angst wegnemen.
De grootste angst van Type Seven is ‘van beroofd zijn en pijn hebben’. De archetypen van vampier en zombie belichamen deze angst waarschijnlijk het beste; ze veroorzaken niet alleen pijn, maar laten iedereen die er een wordt voor eeuwig hongeren en nooit verzadigd. Type Acht is het meest bang om ‘geschaad of gecontroleerd te worden door anderen’. Voor een acht, een nachtmerrie op Elm Street zou de ergst mogelijke nachtmerrie zijn — gevangen en gecontroleerd worden door een onstuitbare droomdemon en gedwongen worden om de controle volledig te verliezen. De grootste angst van Type Nine is ‘van verlies en scheiding’. Voor dit type zou elk klassiek spookverhaal de ergste verschrikking zijn, omdat het de grootste angst voor Type Negen is die gemanifesteerd wordt: een angstaanjagend wezen uit het graf.
De negen typen hebben natuurlijk meer in zich dan alleen de kernangst. Er zijn persoonlijkheidskenmerken, motivaties en diepere complicaties. Maar gezien hun wortels in kernangsten, is het belangrijk hoe die angsten worden gerealiseerd op het grote scherm. Of het publiek nu hoopt hun ergste nachtmerrie gewoon onder ogen te zien en te overwinnen of wil weten waarom een bepaalde horrorfilm hen meer stoort dan welke andere dan ook, deze match tussen horror-nietjes en Enneatypes zou in oktober behoorlijk nuttig moeten zijn.
