KEVIN is niet helemaal de grap die het lijkt te zijn.
Halverwege “Whose Show Is This?”, de seizoensfinale van She-Hulk: AdvocaatJen Walters/She-Hulk (Tatiana Maslany) bevindt zich op de rand van de strijd met Todd Phelps (John Bas), die zichzelf met haar bloed heeft geïnjecteerd om Hulk-krachten te krijgen. Gefrustreerd door de voortgang van haar verhaal, doorbreekt Walters de vierde muur en begint kritiek te leveren op de zich ontvouwende climax. Na Titania (Jameela Jamil) en de Hulk (Mark Ruffalo) mengt zich ook in de strijd, ze kijkt in de camera en zegt: “Geen van deze verhaallijnen slaat nergens op! Werkt dit voor jou?” Op dit moment bezuinigt de serie op het Disney+ Marvel Studios Collection-menu, wat suggereert dat het publiek waar Walters mee praat de serie heeft verlaten, ook gefrustreerd door de slechte verhalen. In wat zonder twijfel het meest meta-moment tot nu toe in de geschiedenis van de MCU is, breekt She-Hulk uit haar verhaalwereld en springt in Marvel Studios: Geassembleerd, de docuserie over de productie van verschillende MCU-programma’s. She-Hulk stormt vervolgens door de “echte wereld” op een zoektocht om met “Kevin” over haar serie te praten, van wie zelfs de meest informele fans zouden aannemen dat het Kevin Feige is, de echte president van Marvel Studios.
Wat She-Hulk in plaats daarvan vindt, is KEVIN, een programma voor kunstmatige intelligentie dat verantwoordelijk is voor het maken van alle MCU-films en originele series. Versierd met een zonnekap die lijkt op de kenmerkende baldop van Feige, is KEVIN een duidelijke parodie op Feige zelf. KEVIN beschikt over het “meest geavanceerde entertainmentalgoritme ter wereld”, waarmee hij routinematig succesvolle producten kan produceren. Door Feige te vergelijken met een algoritme, wordt op humoristische wijze de spot gedreven met zowel Marvel’s standaardisatie van het product als het gebrek aan menselijkheid van de franchise, een kritiek die vaak wordt geuit tegen de films en shows. Terwijl deze parodische ontmoeting She-Hulk . verder lijkt te helpen’s interesse om zachtjes de spot te drijven met zijn eigen franchise, dient de ontmoeting met KEVIN echt om de auteurlijke betekenis van Feige opnieuw te beschrijven.
De satire op veilige afstand houden
Ten eerste zorgt het feit dat KEVIN in de plaats komt van Feige voor een veilige afstand voor de satire van de serie. In plaats van dat She-Hulk Kevin Feige ontmoet die zichzelf portretteert, gebruikt de show een volledig fictief alternatief. KEVIN is daarom meer referentieel dan reflexief. KEVIN dient in de eerste plaats als een referentie voor kijkers om te ‘krijgen’, in plaats van een zelfreflexief commentaar op Feige als een figuur. De serie weigert dus de grens tussen fictie en non-fictie te vervagen en plaatst alle kritiek veilig binnen het fictieve domein. Dit verhindert de mogelijkheid om de status van Feige als de auteur van alles wat met Marvel te maken heeft, te demystificeren, aangezien Feige zelf niet aanwezig is.
Ten tweede bevestigt de resolutie van de ontmoeting met KEVIN opnieuw de status van Feige als de auteur van de MCU. Het conflict tussen de twee wordt opgelost wanneer Walters het einde van haar seizoensfinale herschrijft en drastisch van koers verandert van wat zij identificeert als de typische conclusie naar een MCU-eigendom. Ze vertelt KEVIN wat ze moet veranderen aan de finale, en met beperkte weerstand worden haar wensen ingewilligd. In plaats van een grote, onbezonnen strijd, eindigt het verhaal van Walters met de oplossing van haar persoonlijke conflicten. Ogenschijnlijk ‘schrijft’ Walters dus haar eigen verhaal, wat een verandering markeert voor de algoritmische constructie van de MCU. Maar zelfs binnen de show kan Walters haar einde alleen herschrijven omdat KEVIN haar dat toestaat. De keuzevrijheid van het personage in deze scène wordt dus alleen verleend door Feige’s stand-in. KEVIN’s kracht wordt zelfs bevestigd in de laatste momenten van hun ontmoeting, wanneer het haar spottend vertelt dat ze de sprong van televisie naar film niet zal maken. Het is KEVIN die de volledige controle behoudt.
Zonder twijfel wie de baas is
Aanzienlijk, buiten de serie, is She-Hulk, als personage, afhankelijk van Feige’s real-world franchise-running. Zonder presidentiële goedkeuring, She-Hulk niet zou bestaan. Daarom wordt het krediet dat aan de serie wordt gegeven voor het aanbieden van metacommentaar op de MCU en zijn conventies ook toegeschreven aan de huidige auteur van de franchise, namelijk Feige. Hoewel Jessica GaoShe-Hulk’s showrunner, verdient absoluut een onverdeelde hoeveelheid lof voor haar werk aan de serie, er zullen onvermijdelijk veel artikelen zijn die Feige prijzen, zowel voor de show als voor de ontmoeting met KEVIN.
De bedoeling hier is niet om te beweren dat Marvel-fans zich moeten verzamelen tegen Feige of zijn creatieve bijdragen aan de MCU en het superheldengenre in het algemeen. Echter, voor een show die zo succesvol gebruik maakt van zijn afstandstechnieken (zoals het breken van de vierde muur en direct adresseren) om scherp commentaar te geven op kwesties van moderne dating tot internetvrouwenhaat, is het teleurstellend om geen krachtiger ondervraging te zien van de mythische status die wordt verleend aan het gezaghebbende cijfer van de MCU.
