The Bride of Frankenstein introduceerde een icoon met een crimineel kort uiterlijk. Sindsdien is The Bride een feministisch icoon geworden.
Het monster van Frankenstein is een van de meest geliefde creaties in de literatuur en de cinema, grotendeels dankzij zijn invloed als universeel monster. Hoewel de eerste film de aanbidding van de wereld voor het logge, tragische wezen op gang bracht, duurde het tot het vervolg, The Bride of Frankenstein., dat de franchise op dreef kwam. Technisch gezien had de film meer van James Whale’s unieke flair, van zijn gebruik van speciale effecten tot zijn humor. Terwijl zijn duistere vorm van entertainment ook wijdverbreid was in de hilarische razernij van The Invisible ManDe bruid van Frankenstein bood iets met een losse komische toon en de pijn van het originele verhaal.
De bruid van Frankenstein volgde Mary Shelly’s interpretatie van het monster nauwkeuriger, waarbij hij veel meer geletterd en in staat was om te spreken. Maar om zijn verhaal verder te brengen, werd een nieuw personage geïntroduceerd: The Bride. Samengevoegd als haar tegenhanger, was The Bride een elegante en imposante tweede kans om de dromen van Dr. Frankenstein te beheersen om leven te creëren uit de dood. Haar afwijzing van het monster eindigde echter in een tragedie toen Frankenstein’s Monster besefte dat de dood de enige haalbare optie was en haar en zichzelf doodde. Dat gezegd hebbende, hoewel The Bride minder dan vijf minuten schermtijd had, had ze een blijvende impact op horror en is sindsdien een soort feministisch icoon geworden in de tijd dat ze op het scherm was.
Hoe is de bruid geëvolueerd tot een feministisch icoon?
In de korte tijd dat ze op het scherm te zien was, heeft The Bride een stempel gedrukt op het horrorgenre dat nog steeds niet vergeten is. Veel van de aanbidding kwam waarschijnlijk van de keuzes die ze maakte toen ze nog leefde en de verklaring die ze per ongeluk maakte in haar acties. Tot leven gewekt, maar Dr. Frankenstein en Dr. Pretorius, The Bride had geen idee wat ze was of waarom ze tot leven werd gebracht. Toen ze werd voorgesteld aan The Monster, schreeuwde ze van angst en wees hem af. Vanuit het perspectief van Het Monster, dat niets liever wilde dan gezelschap, sneed dit hem tot in zijn kern, wat ertoe leidde dat hij begreep dat hij en degenen die hebben bijgedragen aan deze belediging van de mensheid misschien niet zouden mogen leven. Hoewel zijn logica klopt in zijn tragedie, is het slechts een deel van een groter probleem dat door The Bride wordt overheerst.
De bruid werd gemaakt door twee mannen met het uitdrukkelijke doel om de metgezel te zijn van een man die ze nog nooit had ontmoet. Ironisch genoeg was dit eeuwenlang de gewoonte voor de mensheid voordat de film werd uitgebracht. In plaats van de knie te buigen en haar positie te accepteren, kiest The Bride ervoor om de rol waarvoor ze gemaakt is af te wijzen en haar eigen weg te gaan. Dit leidde weliswaar tot een voortijdig einde, maar het was een uitspraak die gehoord moest worden in een tijd waarin genderrollen nog een vaste waarde waren in de samenleving. In wezen vertegenwoordigt The Bride alles wat degenen die controle willen hebben, niet zouden willen zien. Maar daarmee veranderde ze het genre voor altijd.
Hoe heeft haar uiterlijk de moderne horror beïnvloed?
Hoewel haar aanwezigheid tientallen jaren voordat de tweede golf het publiek bereikte een standaard zette in het feminisme, duurde het wat langer voordat de impact van The Bride op horror begon. Een van de beste voorbeelden van wat ze vertegenwoordigde, werd enorm gehuldigd in Bride of Chucky. In de film doet Tiffany er alles aan om haar vriend Chucky terug te brengen. Maar nadat de twee hun romance nieuw leven hebben ingeblazen, merkt ze hoe weinig hij eigenlijk om haar gaf, en ze besluit zich tegen hem te keren en voor zichzelf te leven. Het is een krachtig statement dat het personage sindsdien heeft helpen definiëren. In moderne winkels zijn films als Pearl laat het gewelddadige uiterste zien van wat The Bride vertegenwoordigt, aangezien Pearl letterlijk alles zou doen voor de erkenning waar ze naar hunkert, en een grens trekt tussen bevrijding en waanzin.
Op het einde, De bruid van Frankenstein is een film die heeft bewezen zijn tijd ver vooruit te zijn. Maar nog indrukwekkender dan de film zelf was The Bride. Met minder dan 15 minuten roem maakte ze de keuzes die ze voor zichzelf maakte en bereikte ze grootsheid in de ogen van iedereen die naar haar keek. Ze is misschien niet in staat geweest om op het scherm te gedijen, maar ze heeft sindsdien bewezen dat ze als een van de weinigen het hoofd kan bieden aan andere horrorgrootheden, zowel in het genre als in het echte leven.
