Tijdens Enen no Shouboutai: Ni no Shou (Fire Force seizoen 2) onthult een flashback naar het verleden van Arthur Boyle de ongeëvenaarde tragedie van zijn achtergrondverhaal.
In een wereld vol dood en verderf veroorzaakt door Infernals geboren uit Spontane Human Combustion, zijn de personages in Fire Force aan tragedie in hun leven geen gebrek. Hoewel de meeste tragedies die ze meemaken het resultaat zijn van kwaadaardige acties van de White Clad en de Evangelist, gebeuren sommige tragedies buiten de schuld van de kwaadaardige, cultische organisatie. De deuteragonist Arthur Boyle heeft een achtergrondverhaal dat hier een perfect voorbeeld van is.
Het begin van Arthur’s reis om de wilskrachtige, domme, zelfverklaarde ridder te worden die fans kennen en liefhebben, begon al vroeg in zijn jeugd. Tijdens de tweede aflevering van Enen no Shouboutai: Ni no Shou (Fire Force seizoen 2)), wordt Arthur’s achtergrondverhaal onthuld in een tragische flashback. De aflevering, getiteld “Flames of Madness”, biedt context aan de bron van zijn macht, waarvan kijkers leren dat deze verband houden met zijn diepe psychologische en emotionele trauma.
Opgegroeid door zijn moeder en vader in een financieel onstabiel huis, leefde Arthur een bescheiden leven met zijn ouders, wier inkomen uitsluitend afhankelijk was van het succes van hun familiebedrijf. Op een dag ging het restaurant van de familie Boyle in vlammen op, waardoor het etablissement verwoest werd. Het nieuws over het afbranden van het café bereikte de media en het duurde niet lang voordat speculaties over de redenering achter de brand verband hielden met klachten van klanten over voedselvergiftiging.
Bij het bekijken van het op televisie uitgezonden nieuwssegment, uitte de jonge Arthur zijn bezorgdheid over de toekomst van hun bedrijf aan zijn moeder. Ze negeerde zijn vraag en in plaats daarvan gaf ze hem opdracht zijn vader op te halen voor het avondeten. Arthur ontmoette zijn vader liggend met een hoed voor zijn gezicht in de kamer ernaast. Arthur herhaalde zijn zorgen over hun financiën en ook zijn vader negeerde zijn vragen. Arthur toonde toen nieuwsgierigheid naar wat er in de hoed in cowboystijl zat die zijn vader zo interessant vond. Zijn vader maakte van de gelegenheid gebruik om de aandacht van zijn zoon te verleggen en spoorde hem speels aan om in de hoed te kijken en beweerde dat deze het hele universum bevatte. Nu zijn visie verduisterd was, nam Arthur’s creatieve geest het over toen hij zich zijn familie voorstelde als royalty, wonend in een prachtig kasteel, omringd door luxe en adel.
De volgende ochtend werd Arthur wakker en ontdekte dat zijn ouders weg waren en een briefje achtergelaten om hun afwezigheid uit te leggen. De brief luidde: “Aan onze lieve zoon, Arthur, je moeder en vader zijn op reis gegaan om de wereld te redden! Het kasteel is helemaal van jou!! Vanaf vandaag ben jij de koning!!!”
Onverwacht aan zijn lot overgelaten, gebruikt Arthur zijn kinderlijke verbeeldingskracht om een beter leven te visualiseren – een coping-tool die zijn vader hem opzettelijk heeft bijgebracht om hun verwaarlozing goed te maken. Met niemand om hem te begeleiden, steunt Arthur op de laatste woorden van zijn ouders en interpreteert hij zijn ongelukkige omstandigheden positief. Hij vertrouwt verder op zijn fantasieën om zijn identiteit vorm te geven en te ontsnappen aan zijn harde realiteit. Onwetend van het gebruik van manipulatie door zijn ouders om hun verlatenheid te maskeren, gebruikt Arthur zijn traumatische ervaringen om zijn kracht te voeden. Om deze reden zijn veel fans het erover eens dat Arthur’s verleden verreweg het meest hartverscheurende in de serie is.
