Het UEFA Europees Kampioenschap, of kortweg het EK, is een van de belangrijkste evenementen in het wereldvoetbal. De eerste editie vond plaats in 1960. Bij het knock-outkwalificatietoernooi waren 17 nationale teams betrokken, waarvan er slechts vier de finale bereikten.
In 1968 braken de wedstrijden al recordaantallen: 130.000 fans keken naar de kwalificatiewedstrijd tussen Engeland en Schotland. Pas in 1980 breidde de finale van de competitie zich uit tot acht teams. Dit jaar kwalificeren in totaal 24 landen zich voor het EK.
Grootste winnaars
Duitsland en Spanje zijn de topwinnaars aller tijden, met elk drie trofeeën. Italië en Frankrijk hebben de wedstrijd beide twee keer gewonnen. Nederland, Tsjechië, Slowakije, Rusland, Griekenland, Denemarken en Portugal hebben elk één Eurotrofee op hun naam staan. De laatste trofee van Spanje werd gewonnen in 2012, terwijl de laatste titel van Duitsland dateert van 1996.
Tijdens de laatste editie van het EK in Engeland in 2020 was er een finale tussen Italië en Engeland, waarbij Italië na strafschoppen als overwinnaar uit de strijd kwam.
Tijdreizen
UEFA Euro 2024 zal waarschijnlijk een live publiek van 5 miljard fans over de hele wereld hebben. Duitsland zal gastheer zijn van de competitie, die 51 wedstrijden zal omvatten. Het persoonlijke publieksaantal bedraagt waarschijnlijk ruim 2,6 miljoen mensen. Enkele van de sterkste nationale teams van Europa zullen immers zeker voor nog meer historische momenten zorgen.
Het kampioenschap begint op 14 juni en de laatste wedstrijd vindt plaats in het Berlijnse Olympiastadion op 14 juli. Terwijl u op het toernooi wacht, kunt u bij ons meer te weten komen over enkele van de meest legendarische momenten uit het afgelopen EK.
1. Winnaar van de laatste minuut extra tijd van Michel Platini
Michel Platini was de Franse aanvoerder in 1984 toen “Les Bleus” hun eerste UEFA Euro-trofee wonnen. Frankrijk won de finale van Spanje met 2-0. De halve finale tegen Portugal was echter veel dramatischer. De wedstrijd ging naar verlenging. Nu beide partijen gelijk stonden op twee doelpunten en strafschoppen opdoemden, maakte Platini een dramatische winnaar in de 119e minuut.
2. Griekenland tegen alle verwachtingen in
Tot 2004 was Griekenland een onbelangrijke naam in het UEFA Euro-geschiedenisboek. Het was inderdaad het jaar waarin het team bekend werd als ‘The Pirate Galleon’. Fans waren behoorlijk verrast toen de ‘piraten’ Portugal in de groepsfase met 2-1 wisten te verslaan en zich zo kwalificeerden voor de knock-outs. Toch had niemand kunnen vermoeden dat het Piratengaljoen met de trofee zou wegvaren na opnieuw een overwinning op Portugal, dit keer met 1-0 in de finale.
3. Een van de gelukkigste momenten van Cristiano Ronaldo
Cristiano Ronaldo was in 2016 de ster van het Portugese team, en terecht. Het laatste verlies tegen Griekenland in 2004, aan het begin van zijn internationale carrière, lag echter nog vers in zijn geheugen. In 2016 was hij de legendarische aanvoerder die de allereerste UEFA Euro-titel ooit terug naar het land bracht.
Na een krachtige campagne met drie doelpunten is het niet verwonderlijk dat Cristiano Ronaldo zijn benen verzekerde 103 miljoen euro.
4. Gooi een munt naar Italië
Het opgooien van munten is gebruikelijk aan het begin van het spel, maar gelukkig niet aan het einde. De wedstrijd tussen Italië en de Sovjet-Unie in de halve finales van 1968 vormt echter een uitzondering. De wedstrijd bleef na verlenging doelpuntloos. Daarom werd de uitslag, volgens de toenmalige regels, bepaald door middel van een toss, die naar Italië ging. Toevallig (of gelukkig) won Italië dat jaar de wedstrijd.
5. Inlossingsschot
Er zijn weinig dingen die de fans meer teleurstellen dan een gemiste penalty. Daarentegen is het bijna een vloek voor spelers. Zeker als deze speler het schot mist tijdens de halve finales van het WK 1990 tegen een van zijn bitterste vijanden.
Stuart Pearce deed precies dat voor Engeland toen hij tegen Duitsland speelde. Hij verdreef echter de vloek tegen Spanje in 1996, en zijn viering is nog steeds een van de meest oprechte momenten in de geschiedenis van het voetbal.