De kroon kan niet sterk blijven als het Huis van de Draak verdeeld blijft.
In een van zijn laatste vertoningen van kracht gaf koning Viserys (Paddy Considine) stond voor de laatste keer om naar de troonzaal te gaan en de claim van zijn dochter en zijn kleinzoon op de Driftwood-lijn te verdedigen. Even emotioneel als de scène in Huis van de Draak was, het was ook een scène die ons onthulde waar ieders loyaliteit ligt. Afgezien van de miscommunicatie toonde het tafereel niet alleen loyaliteit aan House Targaryen maar ook aan Rhaenyra (Emma D’Arcy) als uitverkoren erfgenaam van Viserys.
Voor dit moment voelt alles beladen. Het voelt alsof de troon, gecontroleerd door de Hightowers, zeker de kant van Vaemond zal kiezen (Wil Chambers) en kies hem als erfgenaam van Driftmark in plaats van Laenor’s zoon Lucerys (Elliot Grihault). Lucerys een klootzak noemen is niet alleen een belediging voor de jongen, maar het zet ook vraagtekens bij Rhaenyra’s aanspraak op de troon, iets dat duidelijk een voordeel is voor de Hightowers. Wanneer Rhaenyra Rhaenys verzoekt (Eve Best) voor een alliantie, erkent Rhaenys dat de kaarten zijn gestapeld tegen het huis van de draak en zegt: “Morgen brengen de Hightowers hun eerste slag. Ze dwingen je op je knieën. En ik moet alleen staan.” Zonder een verenigende kracht erkent Rhaenys dat ze de kant van het verliezende team zou kiezen.
Viserys komt voor de rechter na een wanhopig pleidooi van Rhaenyra
Als “The Lord of the Tides” iets duidelijk maakt, is het dat noch Rhaenyra noch Aegon (Tom Glynn-Carney) begeert echt de troon. Hoewel Rhaenyra misschien de voorkeur heeft boven Aegon, doet ze nog steeds een beroep op haar vader over het Lied van IJs en Vuur en of hij gelooft dat de profetie echt is. Ze herhaalt wat Viserys haar heeft verteld, dat het hun plicht is om het rijk verenigd te houden tegen een gemeenschappelijke vijand, hoewel die vijand nog een paar honderd jaar verwijderd is van een aanval. Maar zonder die vooruitziende blik merkt ze op dat het benoemen van haar erfgenaam het rijk verdeelde. Zeggen: “Ik dacht dat ik het wilde, maar de last is zwaar. Het is te zwaar.”
Op dit punt antwoordt Viserys, die gedrogeerd is met melk van de papaver, alleen aan Rhaenyra door haar zijn enige kind te noemen. Het is een harde blik, aangezien hij drie andere kinderen heeft met Alicent, maar het is duidelijk dat Rhaenyra in veel opzichten altijd zijn favoriete kind is geweest en degene met wie hij het dichtst in de buurt is. Dus als ze hem vraagt om haar en haar kinderen te verdedigen, doet ze dat. Hij weigert melk van de klaproos te nemen, wat niet alleen zijn pijn verdooft, maar ook zijn geest verwart, en roept in plaats daarvan Otto (Rhys Ifans) om een familiediner te regelen voordat u zich voorbereidt om de troonzaal binnen te gaan.
Hoe vaak moet Viserys mensen eraan herinneren wie zijn erfgenaam is?
Wanneer Vaemond naar de rechtbank komt om zijn recht als erfgenaam van Driftmark op te eisen, doet hij dat door zichzelf Lord Corlys te noemen’ (Steve Toussaint) naaste verwanten, hoewel hij onmiskenbaar de broer van Lord Corlys is, lijkt hij na de kinderen van Laenor ook de dochters van Laena en de zeer open wensen van zijn broer te zijn vergeten. Hoewel Rhaenys dit weet, wordt er door Otto Hightower geen rekening gehouden met haar mening omdat ze niet weten aan wie ze de kant zal kiezen.
Als Viserys arriveert, is het voor iedereen in die kamer duidelijk dat hij hier is om zijn dochter te verdedigen. In de twintig jaar sinds Viserys Rhaenyra tot erfgenaam heeft benoemd, is het altijd duidelijk geweest dat hij niet aarzelde om haar te steunen. Hoewel hij ziek en zwak is, op de troon geholpen door zijn broer Daemon (Matt Smith), weet hij nog steeds wat er aan de hand is. Als hij eenmaal op de troon zit, zegt hij: ‘Ik moet mijn verwarring toegeven. Ik begrijp niet waarom er petities worden gehoord over een vaste opvolging. De enige aanwezig die een beter inzicht zou kunnen bieden in de wensen van Lord Corlys, is prinses Rhaenys.’
Als de vrouw van Corlys en een jarenlange vertrouweling, heeft Viserys gelijk om de raad in te winnen van zijn neef. En, zoals eerder vermeld in “Driftmark”, wilde Rhaenys dat de Velaryon-lijn door Laena naar haar dochters zou gaan, iets waar Vaemond zelfs nooit aan had gedacht. Dus als haar mening wordt gevraagd, komt ze op voor zowel haar man als Rhaenyra’s claim op die van Vaemond. Ze bevestigt dat Corlys altijd wilde dat Lucerys zijn erfgenaam zou zijn, en zei: “Zijn gedachten zijn nooit veranderd, en mijn steun aan hem ook niet.” Ze voegt er dan aan toe dat Laena’s kinderen verloofd zullen zijn met die van Rhaenyra.
Het gevolg van het beledigen van Rhaenyra kan erger zijn dan het verliezen van een tong
Als waarschuwing heeft Viserys meerdere keren gezegd dat niemand de positie van zijn dochter als erfgenaam in twijfel mag trekken, en dat ze evenmin de legitimiteit van haar zonen in twijfel mogen trekken. Hij zei duidelijk in “Driftmark” dat iedereen die zo brutaal is om ze als bastaarden te noemen, zijn tong zou verliezen. Wanneer Vaemond zich verzet tegen het besluit van Viserys om de kwestie op te lossen, verkondigt Vaemond openlijk dat Lucerys niet zijn neef is, althans niet van bloedbaan.
Maar Viserys maakt ook duidelijk dat Lucerys zijn echte kleinzoon is, een uitspraak die absoluut waar is. Uiteindelijk is Lucerys niet alleen de echte zoon van Rhaenyra, maar ook de uitverkoren erfgenaam van Corlys. Zoals hij eerder zei, herinnert de geschiedenis zich namen, en Lucerys is op papier zijn kleinzoon, de voortzetting van zijn lijn. Wanneer Vaemond woedend wordt, brengt zijn uitbarsting hem in direct gevaar. Nadat hij niet alleen Rhaenyra’s zonen bastaarden heeft genoemd, maar ook Rhaenyra een hoer heeft genoemd, is het eerst Viserys die uit zijn stoel opstaat, met Catspaw-dolk in de hand. Ongeldig of niet, hij is klaar om zijn belofte na te komen om Vaemonds tong uit te snijden.
Maar Daemon komt er als eerste bij en snijdt Vaemonds hoofd eraf. Had Daemon hier een of andere consequentie voor moeten ondergaan? Nou, waarschijnlijk hetzelfde niveau van consequentie dat Criston Cole (Fabien Frankel) geleden na het doden van Joffrey. En aangezien Viserys beval dat iedereen die de legitimiteit van zijn kleinzonen in twijfel trok, hun tong moest laten verwijderen, in zekere zin voerde Daemon gewoon de wil van de koning uit.
Viserys’ steun aan Rhaenyra’s positie als erfgenaam heeft nooit gewankeld
Met al deze loyaliteit voor zijn dochter, met Viserys die zijn laatste duwtje in de rug besteedt aan het verdedigen van haar en haar kinderen, lijkt het vreemd dat Alicent de woorden van een stervende man die opnieuw bezaaid is met melk van de papaver, zo schromelijk verkeerd interpreteert. Uit de acties van Viserys uit zijn laatste dagen blijkt niets dat hij van gedachten is veranderd.
In feite, toen Jace (Harry Collett) verzet zich tegen de spot van Aegon, in plaats van hem in gelijke mate te beledigen, stijgt hij boven en proost op zijn twee ooms, die duidelijk wrok tegen hem koesteren. Als Viserys dit ziet, keurt hij het goed. Hetzelfde kan gezegd worden als Jace Helaena vraagt (Phia Saban) om te dansen, de muziek vertraagt, en we naderen het gezicht van Viserys. Hij ziet zijn toekomstige erfgenaam, de koning die de troon zal erven na zijn dochter, en het is iemand die nobel en eerbaar is. Hij behandelt Helaena met respect, wat nauwelijks gezegd kan worden van Aegon, en in plaats van in te gaan op beledigingen, negeert hij ze.
Daarom vertelt hij Alicent, die volgens hem Rhaenyra is, dat zij degene is die het rijk moet verenigen tegen kou en duisternis. Alicent, die hem nog nooit iemand anders dan Rhaenyra tot erfgenaam heeft horen verklaren, heeft het bij het verkeerde eind door meteen aan te nemen dat de Aegon waar hij het over heeft hun zoon is. Vooral omdat er alleen in hun directe familie nog een Aegon is. Ze was er net getuige van hoe haar man zijn laatste krachten verzamelde om zijn dochter te verdedigen en vervolgens een heel diner organiseerde om vrede tussen de twee kanten van de familie te krijgen. Elke interpretatie van Viserys’ laatste woorden is opzettelijke onwetendheid, geen verwarring.
