Deze tweevoudig Oscarwinnaar weet hoe hij een slechterik moet zijn.
Een Academy Award en BAFTA-winnaar, Australische actrice Cate Blanchett heeft talloze iconische personages gecreëerd. Nuance is een essentieel element in haar uitvoeringen en doordringt elke rol met menselijkheid – wanneer ze het nodig heeft. Het verfijnde vakmanschap van Blanchett wordt vooral belangrijk wanneer ze de rol van antagonist op zich neemt. Moedig als ze was als de Britse monarch in Elizabethze was een veel bozere, zeer campy koningin in Thor: Ragnarok.
In Nachtmerriesteeg, als Dr. Lilith Ritter, liet Blanchett enige campiness achter voor iets donkerder en meer dubbelzinnig. Een glimlach van dr. Ritter gaf geen hint over wat er in haar hoofd omging. Wat ze ook dacht, het was niet goed. Blanchett geniet duidelijk van het spelen met de morele tinten, of liever immoreel tinten toe aan de volgende tekens. Wanneer ze de schurkenrol op zich neemt, kan ze ronduit beangstigend zijn.
5/5 5. Hela (Thor: Ragnarok)
Thor: Ragnarok was een afwijking van de beproefde MCU-films die eraan voorafgingen. Thor (Chris Hemsworth) mocht meer lol hebben, met regisseur Taika Waititi het verstrekken van zijn persoonlijke stempel van humor aan het script. Dit was ook de eerste MCU-film met een vooraanstaande vrouwelijke schurk. Gehuld in donkere oogschaduw en een puntige hoofdtooi, verbant Hela (Blanchett) Thor naar de planeet Sakaar, met plannen om een catastrofe op Asgard te ontketenen.
Als de eerste vrouwelijke Marvel-schurk is het frustrerend dat Hela niet veel te doen krijgt. Het is voornamelijk om Thor aan de kant te schuiven, zodat hij zijn weg terug kan vinden en zichzelf kan scheiden van de helden tot de finale. Vergeleken met hoe energiek de film is om hem opnieuw uit te vinden, krijgt Hela “the Goddess of Death” het kortste eind. Haar masterplan is groots opgezet omwille van het. Ze kon niet te machtig zijn (dat was voor… Josh Brolin’s Thanos). Hela’s heerschappij van vernietiging duurt één film en het is een gemakkelijke nederlaag. Ondanks dat alles geniet Blanchett duidelijk van de absolute, buitensporige duisternis van de godin. Ciara Wardlow verwoordt het het beste in een artikel voor The Hollywood Reporter: “Hela behoort misschien niet tot de grote filmschurken van onze tijd, maar ze is onmiskenbaar goed in wat ze doet. Ze belooft vernietiging en ze zet door.”
4/5 4. Lady Tremaine (Assepoester)
Kenneth Branagh’s live-action remake van het Assepoester-sprookje was de doorbraakrol voor actrice Lily James. Als de goedhartige Ella wil ze een leven dat zoveel beter is dan waar ze mee opgescheept zit. Het zou zomaar mogelijk kunnen zijn met een toevallige ontmoeting met een prins. Maar haar stiefmoeder, Lady Tremaine (Blanchett), zal er alles aan doen om daar een einde aan te maken. Met de hulp van een paar vriendelijke muizen en een feeënmeter (Helena Bonham Carter), probeert Ella haar nog lang en gelukkig te verzekeren.
Hoewel ze niet kan zingen zoals James, doet Blanchett het in deze vernieuwde Disney-klassieker. Lady Tremaine is net zo kleurrijk als de jurken die ze draagt. Op een etentje is haar gekakel eerder onhandig dan snode. De jaloezie en haat die Lady Tremaine koestert tegen Ella is wreed, maar uiteindelijk komt het niet zozeer van een slechte plek als wel van een beklagenswaardige. Wanneer Ella Assepoester wordt en een koninklijke toekomst heeft om naar uit te kijken, vergeeft ze haar stieffamilie voor alles wat ze hebben gedaan. De onbaatzuchtige daad verwoest Lady Tremaine, waardoor ze op de grond afbrokkelt. Blanchetts slinkse optreden deed het publiek verlangen naar een zwaardere straf. In de Sydney Morning Herald, verklaarde Branagh: “Mensen wilden scènes waarin de stiefmoeder definitief van haar rijkdom werd beroofd en op straat bedelend werd gezien.” Door trouw te blijven aan de Disney-roots boven die van de gebroeders Grimm, had de film een passend einde aan Lady Tremaine.
3/5 3. Phyllis Schlafly (mevrouw Amerika)
De jaren zeventig waren een decennium van enorme beloften en veranderingen in de Verenigde Staten. In deze gelimiteerde serie van Hulu krijgen belangrijke vrouwelijke figuren een focus terwijl het traject van het Gelijke Rechten-amendement wordt gevormd. Tweede golf feministen Gloria Steinem (Rose Byrne), Betty Friedan (Tracey Ullman), Shirley Chisholm (Uzo Aduba) en anderen staan voor een zware strijd om het amendement geratificeerd te krijgen. De verrassende reactie van de conservatieve activist Phyllis Schlafly (Blanchett) leidde tot een verandering in het Amerikaanse politieke landschap. De gevolgen ervan zijn vandaag de dag nog steeds zichtbaar.
Zonder alle antwoorden te weten, heeft Schlafly overal een antwoord op, zelfs als ze een rechtszaak moet verzinnen om het gesprek gaande te houden. Blanchett heeft het volste vertrouwen in haar rol, ook al begint de gevel barsten te vertonen. Om zichzelf te verbeteren, hekelt Schlafly praktisch haar eigen strijd als vrouw om een weg te vinden binnen een door mannen gedomineerde omgeving. Door feitelijke informatie en historische fictie te combineren, behandelt Blanchett de rol als iets tragisch in plaats van een karikatuur. Het is tegen het einde vrij duidelijk dat de macht waar Schlafly zo wanhopig naar verlangde, zou zijn bereikt als ze aan de andere kant van de geschiedenis stond. Het allerlaatste shot van Blanchett is zowel symbolisch als een showcase in de micro-expressies die de actrice vakkundig en met gemak kan leveren.
2/5 2. Dr. Lilith Ritter (Nightmare Alley)
In deze remake van een gelijknamige film uit 1947, regisseur Guillermo del Toro brengt een stukje Americana uit de jaren 40 tot leven, zowel de goede als de slechte. Beginnend in de kleurrijke wereld van een carnaval, Stan Carlisle (Bradley Cooper) vindt de perfecte ontsnapping uit een leven dat hij helemaal wil vergeten. Hij creëert relaties met de verschillende carny folk, en vindt liefde met Molly (Rooney Mara). Wanneer hij naar de stad verhuist, gebruikt Stan zijn carny achtergrond om een oplichter te worden. Maar door een samenwerking aan te gaan met Dr. Lilith Ritter (Blanchett), onderschat hij hoe ver ze zal gaan om succesvol te zijn.
Lady Tremaine had misschien een kat genaamd Lucifer, maar de nauwere incarnatie van duisternis was hier als de toepasselijke naam Lilith. Blanchett neemt het op tegen de ijzige blonde femme fatale van film noir en is meedogenloos en manipulatief. Ze heeft geen buitenaardse krachten zoals Hela, ze is geen publieke figuur zoals Schlafly, Dr. Ritter is iemand die in de schaduw kan glippen nadat hij chaos achter zich heeft gelaten. In het kantoor van Ritter wordt Stans deal met de duivel gesloten. De setting is elegant, met zulke grote ramen en toch valt er niet veel licht binnen. Diepe schaduwen nemen het grootste deel van de ruimte in beslag. De potten met misvormde foetussen van het carnaval zijn verontrustend, maar op het moment dat Stan Ritter’s kantoor vol opstandigheid binnenkomt, voelt er iets niet goed. Met elk nieuw compartiment wordt een ander nieuw stuk van de vrouw onthuld. Het is natuurlijk speciaal op die manier ontworpen. Als een setting kon praten, zou het kantoor van Dr. Ritter vol pijn en vernietiging zijn.
1/5 1. Marissa Wiegler (Hanna)
Erik Heller (Eric Banaan) traint jonge Hanna (Saoirse Ronan) om een ervaren huurmoordenaar te worden. Ze leeft in de wildernis en de dag komt dat Hanna klaar is om de confrontatie aan te gaan met CIA-agent Marissa Wiegler (Blanchett). Er wordt een ramkoers uitgezet en het voortbestaan van alle drie is niet langer mogelijk.
Marissa Wiegler heeft het allemaal in wat een geweldige schurk maakt. Ze is vreemd, ze poetst haar tanden zo rigoureus dat haar tandvlees gaat bloeden. Soms is ze nerveus, onzeker over haar overleving. Op een moment dat Heller haar hotelkamer binnenstormt en de aanval Marissa verrast, moet ze zichzelf letterlijk vertellen om weer op de been te komen en te ontsnappen. Waar ze zeker van blijft, is haar vastberadenheid om Hanna te executeren.
Een deel van de reden waarom Blanchett en Wiegler zo goed samen gaan, was dat het voorbestemd was om één en dezelfde te zijn. In een 10-jarig jubileum retrospectief met Focus Featuresscenarioschrijver Seth Lochhead onthulde: “Destijds dacht ik dat zij de beste actrice voor de rol zou zijn. Toen ik hoorde dat ze was gecast voor de rol, was het verbijsterend – net als haar ontmoeten.” Wiegler draagt een kleerkast bestaande uit smaragdgroene tinten en is niet de man achter het gordijn van De tovenaar van Oz, maar de boze heks. Van de Grimm-achtige hut waar Hanna in opgroeide, tot de wolvenkaken van een pretpark waar Marissa uitkomt, deze actiethriller zit vol duistere fantasie en sprookjesachtige beelden. Terwijl Lady Tremaine een jong meisje op zolder zou opsluiten, zou Marissa Wiegler prioriteit geven aan de dood van het meisje.
