Anubis en Ancient, de laatste nieuwe toevoegingen aan de Active Duty-kaartenpool tijdens CS:GO tijdperk, zijn de twee populairste kaarten geworden onder professionals in CS2– en het maakt de concurrentiescène veel interessanter.
Hoewel de exacte redenering achter de voorliefde voor Anubis en Ancient onduidelijk is, kan dit verband houden met het feit dat professionals nog steeds strategieën voor hen onderzoeken en nieuwe benaderingen vinden in plaats van steeds opnieuw dezelfde protocollen uit te voeren op kaarten als Inferno en Mirage. Sinds CS2 werd in oktober gebruikt op LAN-toernooien, Anubis werd in totaal 60 keer gespeeld en Ancient werd 58 keer gespeeld, Dat blijkt uit gegevens van HLTV, wat aanzienlijk hoger is dan hun tegenhangers. Met name de altijd aanwezige Inferno, die een populaire keuze was in elke eerdere versie van Counter-Strikeis slechts 27 keer gespeeld: de minste van alle Active Duty-maps.
Uit dezelfde gegevens blijkt ook dat Anubis en Ancient twee van de slechts drie T-zijdige kaarten zijn in professionele Counter-Strike 2. Afgezien van hen en Vertigo zijn alle andere Active Duty-kaarten – Inferno, Mirage, Nuke en Overpass – dominant aan de CT-zijde.
Terwijl de professionals schijnbaar de voorkeur geven aan de nieuwste kaarten tot nu toe in CS2lijken casual spelers de voorkeur te geven aan het omgekeerde. Ik heb Anubis en Ancient slechts één keer gespeeld in de 47 Premier-wedstrijden waaraan ik heb deelgenomen, omdat de meeste spelers ze onmiddellijk verbannen. Hoewel Mirage en Inferno tegenwoordig niet populair zijn onder professionals, geven veel gewone spelers er de voorkeur aan omdat dit de enige maps zijn waarvan ze callouts en granaatopstellingen kennen. Bovendien zijn kaarten zoals Mirage niet voor niets tijdloos!
Het feit dat pro’s liever Anubis en Ancient spelen, zou ertoe kunnen bijdragen dat de gemeenschap veranderingen omarmt en Valve ertoe aanzet de Active Duty-kaartenpool vaker aan te passen in plaats van slechts één of twee keer per jaar. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik word er moe van om dezelfde twee of drie kaarten herhaaldelijk te spelen en ze vervolgens ook in pro-play te bekijken, omdat er niets nieuws te leren valt.