Buffy the Vampire Slayer’s beste Halloween-aflevering opnieuw bekijken

Terwijl Buffy the Vampire Slayer wordt rond deze tijd van het jaar herinnerd voor de aflevering “Halloween” van seizoen 2, het andere Halloween-meesterwerk van de show, “Fear Itself” van seizoen 4, verdient het niet over het hoofd te worden gezien. Terwijl seizoen 2 de kostuums en maskers van de spookachtige vakantie onder de loep nam, verkent seizoen 4 in plaats daarvan, zoals de titel suggereert, de angst zelf. Door een diepgaande blik op de ergste angsten van elk lid van de hoofdcast (behalve Giles), geeft de show een kleine stelling over angst die leidt tot een belangrijke onthulling over het concept zelf: hoe klein angsten werkelijk zijn als je ze onder ogen ziet.

Hoewel Buffy had gedaan een “Waar zijn ze bang voor?” aflevering in seizoen 1, die aflevering was vroeg genoeg in de rij dat de personages nog in ontwikkeling waren en nog niet helemaal op hun complexiteitsniveau van seizoen 4 waren aangekomen. Deze aflevering maakt deel uit van het begin van seizoen 4, het eerste collegeseizoen, waarin de bende het leven na de middelbare school verkent. Buffy is onlangs misleid tot een one-night-stand, waardoor haar wonden over Angel uit seizoen 2 zijn geopend; Xander is werkloos en wordt doelloos achtergelaten door de grote bende; Willow raakt te diep in magie en Oz staat op het punt de controle over zijn weerwolf op een verwoestende manier te verliezen.

Buffy’s Scooby Gang ervaart hun ergste angsten

De bende bezoekt een Haunted House-feest op de universiteit en dankzij de frat-jongens die dwaas een echt demon-symbool in de vloer hebben uitgehouwen, heeft de angstdemon Gachnar het overgenomen en het huis bevolkt met de ergste angsten van iedereen die binnenkomt. Hoewel de aflevering het plezier en de humor van seizoen 4 heeft, is het soms ook een van de meer echt verontrustende afleveringen in de serie, en niet alleen vanwege het griezelige decorontwerp. De angsten van de bende worden één voor één gemanifesteerd; de eerste, die van Xander, houdt in dat hij onzichtbaar wordt voor de bende – en het duurt verontrustend lang voordat hij of iemand anders zich realiseert dat dit is gebeurd.

Oz verliest de controle over zijn enge innerlijke weerwolf en maakt zelfs Willow littekens als het huis hem transformeert zonder de noodzaak van een volle maan. Willow vecht ondertussen niet alleen gemeen met Buffy over haar sidekick-status, maar verliest ook de controle over haar magie in een poging haar macht te bewijzen. Ten slotte laat Buffy’s angst voor verlating haar alleen achter met alleen de demonen – een toestand waarin haar leven voortdurend op het punt staat te wankelen.

Buffy’s ‘Fear Itself’ werkt goed als metafoor

Wanneer de bende uiteindelijk Gachnar confronteert, krijgen ze echter een behoorlijke verrassing. Wanneer de demon zich manifesteert, is hij niet meer dan een paar centimeter lang, tot groot vermaak van de bende. Buffy stampt gemakkelijk op hem, en de herenigde Scooby Gang geniet van een snoepbui. De aflevering gaat volledig over metaforen. In dit geval symboliseert de grootte van de demon hoe kleine mensen de grootste angsten kunnen zijn wanneer ze daadwerkelijk worden geconfronteerd. In sommige gevallen zijn de angsten van de bende gebaseerd op de realiteit, maar het meest angstaanjagende is het onbekende.

Angst is een van de krachtigste en gevaarlijkste emoties die mensen ervaren. Het kan ze beheersen en ze op gevaarlijke, irrationele manieren laten handelen. Manieren vinden om daadwerkelijk om te gaan met angst en angst is een moeilijk proces, omdat er geen duidelijke handleiding is. Echter, Buffy’s “Fear Itself” heeft een vrij goede tip. Ten eerste is het belangrijk om te erkennen wat die angst werkelijk is – of het nu gaat om verlating of verlies van controle of anderszins – want zonder een naam blijft het een abstracte angst. Ten tweede is het belangrijk om te onthouden dat angsten soms kleiner kunnen zijn dan men denkt. Tot slot, dat de enige remedie voor angst is om afgemeten actie te ondernemen.