Batman: Arkham Asylum onthulde de grootste angst van de Dark Knight

Arkham Asylum bestaat als een grensplaats binnen Gotham City. Het is een plaats van genezing, maar het is ook een plaats van oneindige pijn. De inwoners behoren tot de slechtste die Gotham te bieden heeft, en zijn samengesteld uit degenen die echt verdwaald zijn in het labyrint van hun geest en degenen die genieten van de moord die ze plegen. Maar voor al diegenen die door zijn onrustige zalen zijn gegaan, is er een die misschien het meeste te winnen heeft bij zijn diensten, maar zich nooit aan een cel kan binden: Batman.

Arkham Asylum uit 1989 (door Grant Morrison en Dave McKean) is een eenmalig verhaal dat de duistere geschiedenis van Arkham Asylum en de relatie van Batman ermee verkent. Schakelen tussen de dagboekaantekeningen van de voorvader van het gesticht, Amadeus Arkham, en de gebeurtenissen waarin Batman zichzelf betrapt, Arkham Asylum trekt parallellen tussen het leven van Amadeus en de psyche van Batman. Een caleidoscoop van herinneringen, emoties en geweld versmelten tot een manifestatie van wat er in de kern van Batman klopt.

Arkham Asiel Zag Batman afdalen in een wereld van waanzin

Het verhaal begint met Batman die een telefoontje van commissaris Gordon beantwoordt. Gordon legt uit dat er een rel is uitgebroken in Arkham Asylum en dat Batmans hulp nodig is om de verstoring te onderdrukken. Aan de telefoon is de Joker zelf, die specifiek vraagt ​​of Batman alleen komt. Batman accepteert het verzoek van de Joker en gaat naar Arkham Asylum, niet wetend waar hij aan begint. Wat hij aantreft in het gesticht is gecontroleerde chaos. De gevangenen zijn allemaal vrijgelaten, maar de artsen in het gebouw lijken de situatie goed te vinden. Een van de dokters legt Batman zelfs uit dat het gunstig voor hen is om de gevangenen vrij te laten rondlopen en hun eigen grenzen te creëren.

Ze stelt dat de Joker misschien zelfs is afgegleden in wat zij ‘supergezond verstand’ noemt, of een ultrabewuste staat van mentaal wezen waardoor hij zich specifiek kan aanpassen aan de chaos van de wereld om hem heen. Deze kalme rationalisatie van de geest van de massamoordenaar valt uit elkaar als de Joker besluit een pistool van een nabijgelegen bewaker te nemen en de dokter te gijzelen. Hij dwingt Batman tot een spelletje verstoppertje, met onschuldige levens op het spel. Het verhaal culmineert met Batman die het beveiligingssysteem van het asiel vernietigt en Joker vertelt dat hij vrij is. Joker vertelt Batman dat hij al zoveel wist, maar vraagt ​​Batman of hij zelf echt vrij is.

Batman Arkham Asylum Geeft een verontrustende kijk op de Dark Knight

Arkham Asiel is soms een uitdagend verhaal om te begrijpen omdat de hele ervaring vervormd is. Het wisselen van perspectieven tussen Amadeus en Batman, de nachtmerrieachtige en overdreven beelden, en de bizarre momenten waarop Batman karakterisering doorbreekt, maken de strip tot een psychologisch profiel van Batman, aangezien het een verhaal is van hem die de Joker confronteert. Batman doodt Killer Croc zonder genade, schudt de dood van een gevangene en bewaker van zich af en herinnert zich de nacht van de dood van zijn ouders als een avond waarop ze hem uitschelden.

De vraag die het verhaal doordringt, is of Batman zelf is wat de dokter ‘supergezond’ noemde. Onderdrukt Batman de pijn, verwarring en woede van zijn leven onder de attributen van een superheld om het hoofd te bieden aan zijn onvermogen om de dood van zijn ouders te verzoenen? Hij wil misschien echt criminelen doden, maar heeft zichzelf van het tegendeel overtuigd. Hij is misschien niet beter dan een van de andere gevangenen van Arkham Asylum. Batmans diepste angst is misschien het onderdrukte verlangen om als de Joker te leven of de angst om de controle te verliezen.

Arkham Asiel was niet het eerste of laatste verhaal dat zich verdiepte in de psyche van Batman, maar het biedt een cerebrale weergave van hoe zijn mentale pijn eruit kan zien. Het is een pijn die bestaat uit spijt en schaduwen, onzekerheid en wreedheid. Het eindigt niet met een beslissend antwoord voor de lezer; in plaats daarvan vertrekt het met mogelijkheden die zijn ontleend aan persoonlijke gevolgtrekkingen. Voelt Batman angst? Natuurlijk doet hij dat. Maar is hij eerlijk genoeg tegen zichzelf om te begrijpen wat ze zijn of dat hij ze zelfs heeft? Misschien is zijn diepste angst, waar de Joker hem mee bespot, dat de twee misschien niet zo verschillend zijn als Batman denkt dat ze zijn. Die mogelijkheid alleen is er een die iemand met de meest verlammende angst zou aangrijpen.