Hoewel Azula’s boog in Avatar vol potentie zit, past het niet bij haar om een held te zijn. Meer dan de typische schurk heeft ze haar eigen rol te spelen.
Met de San Diego Comic Con aankondiging van een Azula spin-off serie, Avatar fans zijn verheugd om meer berichtgeving over haar verhaal te zien. Van alle schurken in The Last Airbender, Azula was een favoriet bij de fans en een van de meest meeslepende personages. Met haar giftige vader die haar aanmoedigde om net zo meedogenloos als hij te zijn, sloeg Azula zowel de helden als het publiek angst aan, en haar tragische karakter leidt fans naar het grote debat of ze al dan niet moet worden verlost.
Avatar fans beweren dat Azula, ondanks het leren genieten van het pijn doen van anderen, slechts 14 jaar oud is en opgroeide in een giftig huishouden dat haar ertoe bracht kwaadaardig te worden. Het is geen verrassing dat ze een schurk werd zonder de juiste steun, maar om eerlijk te zijn tegenover de andere kant, schurken is wat Azula het beste doet. Dit wil niet zeggen dat schurken in het algemeen niet kunnen veranderen, maar degenen die zo gruwelijk zijn als Azula, ongeacht hun achtergrond, zullen het veel moeilijker hebben om los te laten wat ze als rechtvaardig beschouwen.
Azula’s beledigende opvoeding in Avatar maakte haar tot een misbruiker
Om de morele afstemming van een personage te veranderen – of ze nu als held of schurk beginnen – moeten de makers naar elk detail kijken, en er zijn er veel om in het geval van Azula rekening mee te houden. Er kan zeker worden beweerd dat Avatar’s Azula werd gevormd tot een schurk uit haar opvoeding. Ze heeft haar wrede rol echter zo goed in handen dat het moeilijk is om haar als iets anders dan slecht voor te stellen. Door de puzzelstukjes van haar karakter te begrijpen, kan men het beste pad voor haar karakterboog zien.
Als de prinses van de Vuurnatie keek Azula naar het voorbeeld van meedogenloosheid van haar vader en zag zijn succes als Vuurheer als een beloning voor zijn ijzeren vuist en brute kracht. In de voetsporen van Vuurheer Ozai, blijkt Azula een wonderkind te zijn als Vuurbuiger; hoezeer haar moeder haar ook probeert te disciplineren als ze haar brute manieren te ver gaat, Azula werd altijd aangemoedigd om te groeien in wreedheid en manipulatie.
In tegenstelling tot Zuko — die oom Iroh en de steun van hun moeder had — werd Azula op de slechtste manieren ondersteund door haar en Zuko’s vader, Vuurheer Ozai. Het systeem van de Vuurnatie, dat de idealen van militante kracht handhaafde, moedigde haar ook aan. Helaas zou Azula nooit krijgen wat ze echt nodig had: liefde om haar niet alleen te troosten, maar ook om haar te begeleiden bij het emotionele evenwicht dat nodig is bij het opgroeien. In plaats daarvan werd Azula’s leven bepaald door haar succes als soldaat en militair leider – allemaal op 14-jarige leeftijd.
Azula geconfronteerd met haar emoties veroorzaakte een dramatische verandering
Azula toont weinig emoties gedurende het grootste deel van The Last Airbender, maar zoals te zien is in de aflevering “The Beach”, onthult ze hoe ze voelde dat haar moeder haar alleen als een monster zag en nooit echt van haar hield. Haar eerste reactie is om deze emoties te verhelderen en terug naar binnen te duwen. Azula moet die bittere gevoelens opnieuw onder ogen zien wanneer haar beste vrienden Mai en Ty Lee haar later verraden, en terwijl haar vader haar prestaties ook negeert, zakt Azula dieper en dieper weg in een emotionele en mentale ineenstorting.
Het kan moeilijk zijn om niet mee te voelen met iemand die tegen het einde van de serie zoveel pijn heeft als Azula. Avatar fans zijn niet verkeerd om meer te willen voor Azula, maar dat betekent niet dat er een volledige verlossingsboog nodig is. Haar karakter verdient op zijn minst een soort afsluiting, zodat ze tot haar recht kan komen in plaats van te handelen uit een behoefte aan de liefde van haar ouders – dit is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan en moet met zorg worden behandeld. Terwijl de serie verder gaat in de strips, onthult het dat Azula opnieuw begint af te dwalen van emotionele genezing.
Azula kan haar rol als antagonist niet loslaten
In Avatar’s komische trilogie The Search, keert Azula terug om Team Avatar te helpen haar en Zuko’s moeder Ursa te vinden, haar acties zijn puur egoïstisch. Bij het zien van haar moeder ontketent Azula al haar woede en wrok, wat leidt tot haar volgende grote emotionele ineenstorting. In de toekomst is het onderwerp van haar geestelijke gezondheid echter geen centraal punt. Haar verhaal gaat verder en onthult dat ze nog steeds de Vuurnatie wil regeren door middel van manipulatie, wat laat zien dat ze niet veel is veranderd en ervoor kiest om de schurkenrol te spelen.
De hoop dat Azula een held wordt, is klein en zou haar karakter geen recht doen. Haar idealen staan zo haaks op de helden dat ze tot op zekere hoogte altijd een antagonist kan blijven. Ze heeft de vooroordelen van de Vuurnatie geaccepteerd, kiest voor militant geweld in plaats van diplomatieke overtuiging, en weigert zichzelf onder iemand anders te zien. Deze kwaliteiten en overtuigingen botsen te veel met de idealen van de helden — en die van een held in het algemeen — en hoewel sommige van deze eigenschappen een beetje kunnen veranderen, zouden ze niet te veel moeten veranderen.
Hoe gruwelijk ze ook kan zijn, Azula is op haar best fel en onbeschaamd, twee eigenschappen die gemakkelijk als heroïsch of gemeen kunnen worden gezien. “The Beach” presenteert haar natuur in een positiever licht, maar zeker niet heroïsch. Het is ook op de een of andere manier indrukwekkend dat ze haar eigen emoties en die van anderen kan negeren om haar taken te volbrengen, wat niet zo veel verschilt van Avatar Kiyoshi — natuurlijk is Azula’s moraal een ander verhaal. De Avatar franchise zet haar verhaal voorlopig voort als een schurk, maar Azula heeft al stappen ondernomen om meer een antiheld te worden, wat ook bij haar karakterboog zou kunnen passen.
Azula kiest haar eigen rol in Avatar
Een antiheld volgt zijn eigen idealen en morele code, ongeacht wat iemand anders gelooft, maar ze zijn niet altijd de schurken of antagonisten. Avatar’s Azula is een geweldige zelfzuchtige antiheld; ze begint al te wankelen over de lijn van held en schurk, en werkt kort met de helden totdat ze weer terug duikt in het zijn van een schurk. Ze wil duidelijk niet snel een fulltime held worden, hoewel eerlijk heroïsch werk nooit Azula’s stijl is geweest.
Dat gezegd hebbende, is er geen reden waarom zo’n dynamisch en complex personage de hele tijd de rol van de gruwelijke schurk moet spelen. Ze is al ingesteld om meer lagen te hebben dan de gemiddelde schurk, dus als de schrijvers hopen Azula verlossing te geven en haar minder schurk te maken, zou de antiheld-route het beste werken.
Met Azula’s tragische achtergrondverhaal en karakterboog, evenals haar complexiteit, verdient ze zeker meer dan het verhaal van de gemiddelde schurk. Ze kan misschien iets goeds bereiken, maar haar kennende zou ze het nooit uit de goedheid van haar eigen hart doen. Ze zal nooit een held zijn, maar Azula kan meer zijn dan de klassieke schurk en uitgroeien tot een geweldige antiheld, die de moraliteit vertroebelt bij elke actie die ze doet.
