Vanaf het moment dat het voor het eerst werd onthuld, Resident Evil Village’s Shadows of Rose DLC werd opgebouwd als de grote finale van het verhaal van de familie Winters, waarvan de leden hebben gediend als de hoofdrolspelers van de Resident Evil franchise sinds Resident Evil VII: Biohazard uit 2017. Zoals beloofd, Shadows of Rose eindigt met dezelfde scène na de aftiteling die Resident Evil Village slootmet een tiener Rosemary “Rose” Winters die het graf van haar vader Ethan bezoekt, zonder concrete hints te geven over waar de franchise naartoe zal gaan.

In plaats van spelers te plagen met hints over waar de Resident Evil serie zou kunnen leiden, Shadows of Rose richt zich op het oplossen van alle slepende plotpunten vanaf het einde van het hoofdspel. In het proces maakt het ook de toch al tragische conclusie van Resident Evil Village nog hartverscheurender.

Hoe Shadows of Rose naar de post-creditscène van Resident Evil Village leidt

Resident Evil 8 Rose Winters eindigt

In het begin, Shadows of Rose stelt vast dat de anderhalf jaar die zijn verstreken sinds het einde van de hoofdgame niet aardig is geweest voor Rose. Ondanks Chris Redfields beste pogingen om de overlevende leden van de Winters-familie een zo normaal mogelijk leven te geven, heeft Rose’s onvermogen om haar op Mold-gebaseerde bovenmenselijke vermogens te beheersen haar tot een sociale verschoppeling gemaakt en de regering van de Verenigde Staten ertoe aangezet haar een potentiële bedreiging. Rose heeft genoeg van de pijn die haar krachten haar hebben veroorzaakt en begint aan een gevaarlijke reis naar het paranormale rijk dat zich in het laatste fragment van de Megamycete bevindt, in de hoop een manier te vinden om zichzelf van haar capaciteiten te ontdoen.

Tijdens haar reis naar de diepten van het rijk van de Megamycete wordt Rose geconfronteerd met de wraakzuchtige geest van Eveline, de belangrijkste antagonist van Resident Evil VII: Biohazard. Eveline kwelt Rose met haar eigen slechtste herinneringen om de boosaardige jaloezie te stillen die ze voelt jegens Rose omdat ze het liefhebbende gezin heeft dat ze probeerde te creëren en er niet in slaagde om via Ethan, Mia en de familie Baker te creëren. Rose’s odyssee naar het pijnlijke verleden van haar familie stelt haar echter ook in staat een band op te bouwen met de vader die ze nooit heeft gekend. De nachtmerrieachtige recreaties van het dorp in de Megamycete maken af ​​en toe plaats voor rustigere omgevingen waardoor Rose meer te weten kan komen over Ethan en de diepe liefde die hij voor haar voelde.

Aan het einde van de DLC komt Rose erachter dat haar mysterieuze maar welwillende bondgenoot Michael de ‘herinnering’ is van Ethan die in de Megamycete leeft. Hij geeft zijn dochter de kracht om haar innerlijke demonen te overwinnen en het overblijfsel van Moeder Miranda te verslaan, die haar reis naar de Megamycete manipuleerde in de hoop haar lichaam te bezitten. Rose deelt nog een laatste moment met haar vader voordat ze terugkeert naar de echte wereld en accepteert eindelijk het offer van haar vader en de krachten die ze ooit als een vloek beschouwde.

Shadows of Rose maakt de familietragedie van Winters nog krachtiger

Resident Evil Village Shadows of Rose

Terwijl Shadows of Rose brengt geen wijzigingen aan in Resident Evil Village’s postcredits-scène, voegt de reis waar spelers Rose doorheen leiden een laag context toe en transformeert elk detail in een symbool van Rose’s groei. Rose vormt eindelijk een echte band met haar vader en draagt ​​trots Ethans trouwring, een geschenk van Chris dat ze ooit met tegenzin had willen erkennen. Rose heeft gehoord over Eveline en de connectie tussen hen en vindt ook de moed om haar identiteit te bevestigen en op te komen tegen haar begeleider wanneer hij ze afwezig vergelijkt. Ten slotte maakt de bevestiging dat haar vader trots is op wie ze is geworden, haar simpele antwoord van ‘ik weet het’ op een soldaat nog indrukwekkender.

Door Rose toe te staan ​​haar vader, Shadows of Rose, te ontmoeten maakt de post-credits scene van Resident Evil Village nog tragischer. Het transformeert echter ook een scène die ooit de leegte symboliseerde die Ethan in het leven van zijn dochter achterliet, in een ontroerende bevestiging van de korte tijd die ze deelden in de Megamycete, waardoor Rose (en de speler) eindelijk een einde konden maken.