Mensen kunnen er niet tegen om in het donker te worden achtergelaten, en dat zal onze ondergang zijn.
De mens bevindt zich in een ongemakkelijke positie in de kosmos. Ons zintuiglijke apparaat is niet in staat om alles wat er om ons heen gebeurt te zien of te horen, terwijl ons zenuwstelsel maar een beperkte hoeveelheid informatie kan verwerken. Toch zijn we patroonzoekende dieren die proberen de dingen om ons heen te begrijpen. Het is geen wonder dat we altijd proberen de betekenis van alles te zoeken, en vaak verklaringen bedenken voor fenomenen die we onmogelijk kunnen begrijpen. Justin Benson en Aaron Moorheadde nieuwe film, Iets in het vuilgaat helemaal over de zoektocht naar betekenis, een fantastische aanvulling op hun verkenning van kosmische gruwelen.
Iets in het vuil volgt twee buren die samenwerken om een documentaire te maken nadat ze getuige zijn geweest van een paranormale gebeurtenis. Het concept klinkt misschien niet zo anders dan dat van Jordan Peele Neemaar terwijl die film helemaal over spektakel ging, was Something in the Dirt is een langzame verkenning van hoe elk mens zijn leven doorbrengt op zoek naar tekens. Ten eerste hebben we Levi (Benson), een man die in en uit correctiefaciliteiten sprong en nooit veel bereikte in het leven. Toch is Levi nederig, optimistisch en doet hij een oprechte poging om zoveel mogelijk van het leven te genieten, goed wetende dat zijn verleden hem giftig maakt voor de meeste mensen. Dan hebben we John (Moorhead), een narcistische en egocentrische man die het ook niet zo goed doet in het leven, maar er zeker van is dat zijn intelligentie en kennis bedoeld zijn om een hoger doel te dienen. Vanaf het begin van hun relatie is het duidelijk dat Levi en John niets gemeen hebben. Maar nadat ze iets hebben gezien dat ze niet kunnen verklaren, zoeken ze samen naar tekens, in de hoop de geheimen van het universum te onthullen.
De zoektocht van Levi en John wordt gedeeld met de kijker, terwijl we het duo zien werken aan de documentaire en delen van de documentaire zelf, een gefragmenteerde structuur die ons uitdaagt om ons af te vragen wat echt is of niet. Want als duidelijk is dat er een bovennatuurlijke kracht in het spel is, laat het kruimelpad dat het duo volgt niet altijd een duidelijk pad zien. Per slot van rekening willen Levi en John graag een kosmische puzzel oplossen en laten ze hun fantasie de gaten vullen die er niet zijn.
De essentie van kosmische horror is de realisatie van de menselijke nietigheid. We zijn niet meer dan stof in het universum, ook al proberen we te denken dat we allemaal op de een of andere manier speciaal zijn. Dus als we gedwongen worden om te gaan met dingen die we niet kunnen beheersen of begrijpen, realiseren we ons hoe klein we werkelijk zijn. Iets in het vuil verkent de strijd om onverklaarbare krachten aan onze wil te binden, om bij elke beurt te beseffen dat we de taak misschien niet aankunnen.
We kunnen niet ontkennen dat er dingen zijn die aan het menselijk begrip ontsnappen – daarom blijft de wetenschap vooruitgaan, en zal dat altijd blijven doen. Als patroonzoekende dieren weigeren we echter om dingen los te laten. Dus wanneer we geconfronteerd worden met iets dat we niet kunnen begrijpen, proberen we in plaats van onze onwetendheid te accepteren, betekenis te vinden door te zoeken naar aanwijzingen die er misschien niet echt zijn. En verblind door ons ego, kunnen we zelfs bewijs verzinnen om te bewijzen dat we gelijk hebben. Dat is precies de reis van Levi en John in Something in the Dirteen film die een sci-fi-ongeluk gebruikt om de werking van een menselijke geest bloot te leggen.
Door de controle te nemen over het schrijven, regisseren, produceren en acteren van hun film, kunnen Benson en Moorhead ervoor zorgen dat Something in the Dirt concentreert zich volledig op de twee hoofdrolspelers en verdubbelt als een minutieus samengestelde karakterstudie. Er is iets boeiends in de nuchtere benadering van filmmaken van Benson en Moorhead, en Something in the Dirt is misschien wel de beste aanvulling op een fantastische verzameling duistere verhalen over mensen die proberen betekenis te vinden wanneer ze worden geconfronteerd met mysteries die logica ontwijken. Verrassend genoeg, iets in het vuil gaat niet over liefde.
Beide Oplossing en Synchroon gingen over vriendelijke liefde en het gebruik van bovennatuurlijke gebeurtenissen als hulpmiddelen om de mensen van wie we houden te redden. Het oneindige onderzocht broederlijke liefde door gedeeld trauma en de acceptatie van dingen die buiten de rede bestaan. Eindelijk, Lente behandeld met romantische liefde, een natuurkracht die zo onbegrijpelijk is dat zelfs onthullingen die de realiteit tarten er geen einde aan kunnen maken. Er is echter geen liefde tussen Levi en John in Something in the Dirt. Ze zijn vastgebonden door het lot en blijven bij elkaar zolang isolatie en een gemeenschappelijk doel hen ertoe aanzetten de talrijke rode vlaggen te negeren die de een voor de ander opwerpt. Dientengevolge, iets in het vuil onderscheidt zich van het eerdere werk van Benson en Moorhead. Het is niet verrassend dat menselijk contact gevaarlijk blijkt te zijn in Something in the Dirtin plaats van empowerment, een weerspiegeling van onze recente pandemische geschiedenis, toen we leerden bang te zijn voor onzichtbare bedreigingen die ons omringen en voortkwamen uit de onvoorzichtigheid van anderen.
Zoals een film bedacht tijdens de pandemie, Something in the Dirt is ook een verkenning van eenzaamheid die zich voornamelijk afspeelt in Bensons eigenlijke appartement. Door hun gecompliceerde achtergrond geïsoleerd van de rest van de wereld, vinden Levi en John in elkaar het enige gezelschap dat ze kunnen krijgen. En ook al passen ze verschrikkelijk goed bij elkaar, ze doen er alles aan om bij elkaar te blijven, in ieder geval voor een tijdje. De andere optie zou zijn om alleen een wereld onder ogen te zien die vijandig, wreed en zonder verstand is.
Benson en Moorhead hebben altijd het beste uit kleine budgetten en krappe ruimtes weten te halen. Toch iets in het vuil is het meest minimalistische project dat ze ooit hebben gemaakt. Toch iets in het vuil misschien wel hun meest ambitieuze film, aangezien ze twee uur besteden aan een intieme studie van betekenis als de belangrijkste motor van het menselijk leven. Betekenis zorgt ervoor dat het leven vooruit gaat, verbindt ons en geeft ons energie om nieuwe dingen na te streven. Betekenis scheidt ons ook, creëert conflicten en dwingt ons om onze eigen onwetendheid te herkennen. Betekenis is de grootste kracht van de mensheid, maar ook onze grootste vloek.
Beoordeling: B+
Iets in het vuil komt op 4 november in de bioscoop.
