In een rondetafelgesprek dat werd bijgewoond door Moment Of Game, duikt Paul Dano in zijn kijk op de Riddler in The Batman en DC’s aankomende Riddler: Year One.
De Batman van Matt Reeves liet het publiek kennismaken met een andere kijk op de Dark Knight, een meer onervaren versie van Bruce Wayne — gespeeld door Robert Pattinson — die ontdekt hoe belangrijk het is om licht te vinden in zijn eeuwig duistere zoektocht. Tegenover hem in de film stond Paul Dano, die een bijzonder donkere vertolking van de Riddler tot leven bracht. Een rustig gestoorde moordenaar met een verrassend vergelijkbare motivatie als Batman zelf, de film zette een radicaal unieke versie van het personage op met een grimmig en verontrustend echt wereldbeeld.
Nu duikt Dano verder in het personage en de gebeurtenissen die hem definieerden als de Riddler met de gelimiteerde serie, Riddler: Year Onedie op 15 oktober debuteert. Tijdens een virtueel rondetafelgesprek met leden van de pers, waaronder Moment Of Game, besprak Paul Dano het benaderen van het verhaal van een personage met het stripmedium, de lastige aard van het focussen van een strip op de Riddler als de hoofdrolspeler, en hoe de gelimiteerde serie stilletjes dient als een spirituele prequel op The Batman.
Het verhaal is getiteld Riddler: Year One, waardoor het gravitas krijgt door te verwijzen naar een van de meest veelgeprezen Batman-verhalen aller tijden. De acteur onthulde dat hij aanvankelijk nerveus was over het onderscheid. “Batman: het eerste jaar” is mijn favoriete strip. Ik geloof in het script van Matt Reeve, het is ‘The Batman,‘ en daaronder staat ‘Year Two Story’. Hij dacht altijd [The Batman] was een beetje het tweede jaar van Batman’s [career], waarover hij sprak tijdens het persen. Voelde ik druk? Ja en nee. Nee, want dat is een van de geweldige strips, niet alleen Batman strips. Dus wat doe je? Het voelde gewoon goed in de context van The Batman. Ik hou van de titel. Blijkbaar zijn er andere “Year Ones” geweest. Ik denk niet dat ik die ook ken.”
Dano onthulde dat artiest Stevan Subic — die zijn DC-debuut maakt met Riddler: Year One — was niet zijn eerste impuls voor de kunst van het boek. Dano legde uit dat toen hij het project voor het eerst aannam, “DC me veel artiesten stuurde om naar te kijken. Ik zag iets van Subic, waarvan ik dacht: ‘Dat is interessant.’ Maar [I didn’t think it was right for this. I kept looking through some other people. I came back and was like, ‘Does that guy have any more samples?’ Sure enough, there was an image of Batman of his that I loved. I felt like it was exactly what Edward would want to put on his wall.”
“I was also excited that [Subic] had hier in de VS nog geen strip gemaakt. Toen ik iemand vond die wilde samenwerken en hieraan wilde werken, had ik het gevoel dat er emotionele kracht in zijn werk zat. Het voelde voor mij alsof hij een stem had. Hij is een geweldige medewerker gebleken. We werken echt nauw samen. Ik weet niet hoe andere schrijvers en kunstenaars het doen. Maar ik zou zeggen dat we een soort van intense, goede relatie hebben. Ik ben echt trots op hem en hou van zijn werk. Ik ben blij dat hij het mag delen.”
Prestaties van Dano als de Riddler in The Batman was een intense en bijna gereserveerde versie van het personage, vooral in vergelijking met eerdere incarnaties van de schurk in andere media. Door dieper in zijn psyche te duiken met het stripmedium, kon Dano zijn innerlijke werking verkennen op een manier die zelfs film niet volledig kan presenteren. “Dus dit idee was altijd een stripverhaal. Het was nooit zoiets als, moet het een film of een tv-show zijn? Ik denk dat dat komt omdat het medium een interessante manier biedt om met interne monologen te werken. Ik zou geen film die twee uur voice-over is, en ik denk dat Edwards gedachten en zijn interne monoloog, er zit een soort Dostojevski in die zal oppikken naarmate de strip vordert. Iets vertellen dat zo persoonlijk maar ook archetypisch lijkt, voelde opwindend, en het was gewoon voelde altijd goed. Ik hou van strips voor het soort elementaire essentie van de beelden.”
Na het personage te hebben gespeeld en hem ook te hebben geschreven, gaf Dano toe dat “ik als acteur een deur naar binnen moet zien te vinden. Ik denk dat ik altijd geïnteresseerd was in wat de natuur is en wat de opvoeding is. Ik denk dat een bepaald element van dit personage en verhaal moest wees koester, want het gaat over Gotham, een zieke en corrupte stad. In The Batman, [Director Matt Reeves] en ik, het eerste gesprek dat we hadden over de rol waren de twee kanten van trauma. Dus ik heb dit altijd gezien als een emotioneel horrorverhaal over trauma. Ook al begint het sympathiek, wat nu als schrijver interessant is, is dat ik een beetje uit de subjectiviteit moest stappen en een beetje meer van een vogelperspectief moest krijgen. Om een soort track voor het publiek te maken, het niet-sympathieke deel ervan, waarvan ik denk dat het steeds meer naar voren komt, maar ik wist dat ik de strip in zijn hoofd zou beginnen, zoals pagina één.”
Deze interne verkenning was de drijvende kracht voor zijn versie van Riddler, een man die de serie begint als een gewone burger met een duister randje, maar al duidelijk op het pad is dat hem tot een van Batmans gevaarlijkste vijanden zal maken. “Ik wist dat ik hem nodig had om te willen overleven. Ik kan het mis hebben. Het kan niet allemaal de natuur zijn – dat hij net als een psychopaat is geboren en gewoon op deze manier is geboren. Het moest zo zijn, hoe gaat de natuur samen met opvoeding? Ik denk dat games, raadsels en puzzels de enige positieve feedback waren die hij waarschijnlijk ooit in zijn hele leven heeft gekregen. Ik hoop dat het in ieder geval een waarschuwend verhaal wordt.”
“De slagman eindigt met hoop. En dit, helaas, we weten op een bepaalde manier waar hij heen gaat. Ik dacht dat het interessant zou zijn om te onderzoeken hoe het trauma die persoon naar voren en over de rand duwde en om het subjectieve standpunt te onderzoeken in het medium van in zijn hoofd zijn of met zijn gedachten. Ik ben eigenlijk erg geïnteresseerd geweest in hoe het verhaal is gegroeid — ik heb veel achtergrondverhaal gecultiveerd om de rol te spelen. Maar deze strip moet zijn eigen ding zijn en op eigen benen staan, en mag niet alleen in dienst staan van de film.”
“Ik denk dat het de lezer zijn eigen ding moet geven. Dus om het te laten evolueren en het in dat verhaal te laten groeien, om meer van het emotionele werk op te hangen dat ik in het achtergrondverhaal had gedaan, dat was eigenlijk heel interessant… ik Ik weet niet zeker of ik dit moet toegeven, maar raadsels zijn niet gemakkelijk te schrijven. Dat is verreweg een van de meest uitdagende aspecten hiervan. Voor mij is de eerste sleutel die positieve bevestiging die hij zou kunnen krijgen door het oplossen van een raadsel, een puzzel of een spel is letterlijk het enige. Het is wat hem grondt. Het is het enige dat hem uit zijn gedachten kan halen. Dus ik heb het gevoel dat dat standpunt de eerste stap is die je ziet in nummer één. In de tweede helft van de serie, ik denk dat er iets wordt ontgrendeld.”
“Ik doe veel achtergrondverhaalwerk om pagina één te bereiken, alleen sommige brengen dat leven met me mee. Dat is wat van invloed is op je lichaam en je stem, dus het wordt op de een of andere manier als acteur geëxternaliseerd. Dit is een grote leercurve geweest op een heel goede manier. Het gelukkigst is wanneer ik word uitgedaagd en wanneer ik leer. Dus ik denk dat dat aspect is gegroeid naarmate de strips manieren vinden om het verhaal te vertellen door middel van actie, door middel van beeld, niet alleen door interne monoloog, zelfs al is dat voor mij een belangrijk onderdeel hier.”
Een van de meest boeiende lijnen van de strip die het met de film verbindt, is Edwards online aanwezigheid. In The Batman, Riddler gebruikt internet als wapen en tool om volgers te werven. Tijdens de gebeurtenissen van de prequel-strip is Edward gewoon een ander gezicht in een eindeloze zee van online avatars. Dano sprak over het belang van reflectie op de veranderende digitale omgeving van de echte wereld.
“Ik denk dat dit [is the] verhaal van onze recente tijd en zal op veel verschillende manieren en over veel verschillende facetten van ons leven verteld worden. Ik denk dat technologie ons voor is en de impact ervan op onze samenleving wordt nog steeds begrepen. Het hoeft niet per se over radicalisering te gaan. Maar ik denk dat er een permanente verschuiving is in de geografie. I denk [Edward’s] een man die wil helpen. Ik denk dat hij net op het kantelpunt is, en hij heeft geworsteld, en hij is boos. Hij heeft een zeer negatief zelfbeeld.”
“Als de film The Batman is een reis van wraak naar hoop, Riddler: Year One misschien het tegenovergestelde. Het is een interessante en verdraaide reis. Het is eigenlijk alsof hij in zijn macht komt, maar voor de lezer gaat hij bergafwaarts. Dat is een van de grote uitdagingen, want hij is de hoofdpersoon, dus de hoofdpersoon. Hij is de Riddler. Dus ik denk dat de truc van de strip is dat je hem in die positie start, en dan draait het om. Dat is de hoop. Wanneer hij op zijn zwakst is, is hij het meest herkenbaar, en wanneer hij op zijn sterkst is, dan is hij het engst – het meest ongezond en onwel.”
Riddler: Year One #1 gaat op 25 oktober in de verkoop.
