Een koning en een machtige heer wachten op bezoek van de Dood terwijl hun families ruziën over wie hun plaats zal innemen.
De dood lijkt een belangrijkere rol te spelen dan normaal in de afgelopen paar afleveringen van Huis van de Draak. Vertegenwoordigd in het Geloof van de Zeven door de Vreemdeling, is de Dood zonder twijfel een van de hoofdpersonen van “The Lord of the Tides” van deze week, en hij stond ook veel in de schijnwerpers in de “Driftmark” van vorige week. . Hoewel het natuurlijk niet zeldzaam is dat belangrijke personages plotseling de emmer in de grond schoppen Game of Thrones universum, waarbij alle stukken van het titulaire spel worden herschikt, hebben we nog nooit zo lang stilgestaan bij de onmiddellijke impact van iemands overlijden dan in afleveringen 7 en 8 van dit eerste seizoen van House of the Dragon. Maar terwijl “Driftmark” een groot deel van zijn looptijd wijdde aan de verplichte riten en beleefdheden die na iemands dood komen, houdt “The Lord of the Tides” zich bezig met wat er moet gebeuren in de dagen die voorafgaan aan dat gevreesde bezoek van de Vreemdeling , vooral wanneer degene die hij aanroept een heer of een koning is.
Zoals Lord Vaemond Velaryon (Wil Johnson) leert de harde manier na het bellen van Rhaenyra’s (Emma D’Arcy) kinderen het b-woord, de vreemdeling kondigt niet altijd zijn komst aan – maar soms doet hij dat wel. Wanneer dit gebeurt, is het aan de vrienden en familie van de aanstaande overledene om alles in het werk te stellen om ervoor te zorgen dat hun geliefde een vredig heengaan zal hebben. Er zijn ook financiële en bureaucratische zaken die moeten worden geregeld, vooral als er een flinke erfenis op tafel ligt, terwijl je je best doet om niet te doen alsof de nog-niet-vertrokkene al weg is. Het is een delicaat evenwicht dat voor velen moeilijk te bereiken is, en het leven in Westeros maakt het des te moeilijker. En zo, met Lord Corlys (Steve Toussaint) en Koning Viserys (Paddy Considine) wachtend tot de Vreemdeling op de deur klopt, wordt alleen verwacht dat Huizen Velaryon, Targaryen en Hightower het hoofd bieden aan wat er moet gebeuren met de Drijfhout- en IJzeren Tronen.
De problemen beginnen bij Driftmark, zes jaar na Lady Laena’s (Nanna Blondell) begrafenis. Door een dodelijke wond opgelopen bij de Stepstones, waar opnieuw oorlog woedt, heeft Lord Corlys weinig hoop om weer volledig bij bewustzijn te komen en zijn plaats als hoofd van Huis Velaryon terug te winnen. Terwijl hij nog ademt, zijn vrouw, Rhaenys (Eve Best), regeert tijdens zijn afwezigheid, maar de maesters hebben al duidelijk gemaakt dat hij buiten adem raakt. Nadat hij zijn beide kinderen had verloren – althans voor zover hij weet – wenste Lord Corlys dat zijn stoel zou worden overgedragen aan zijn op een na oudste kleinzoon, Lucaerys (Elliot Grihault). Zijn broer, Vaemond, heeft echter andere gedachten over de toekomst van Driftmark. Vaemond deed nooit een poging om zijn vermoedens over de ware afkomst van Rhaenyra en Laenor te verbergen (John Macmillan) kinderen, ook niet tijdens de begrafenis van zijn eigen nichtje. Hij roept zichzelf uit tot Lord Corlys’ naaste verwanten en zijn enige mannelijke erfgenaam, hij wil de zetel van Huis Velaryon voor zichzelf innemen en is van plan zijn zaak voor de koning te bepleiten – of liever, de koningin.
Het blijkt dat koning Viserys tegenwoordig niet veel op de IJzeren Troon heeft gezeten. De mysterieuze ziekte die hem sinds aflevering 1 teistert, heeft hem teruggebracht tot slechts een schaduw van zijn vroegere zelf. Het hele lichaam van Viserys is nu bedekt met zweren, en wanneer de koning in het openbaar verschijnt, bedekt hij de rechterkant van zijn gezicht met een gouden masker om een huidloze wang en een ontbrekend oog te verbergen. Afgezien van de cosmetische effecten, veroorzaakt de ziekte Viserys ook veel pijn, waardoor hij bijna niet in staat is te bewegen, en de melk van de papaver die de maesters hem voeren vertroebelt zijn geest tot het punt waarop hij worstelt om zijn eigen dochter te herkennen. Omdat de koning niet in staat is het hof te houden of de kleine raadsvergaderingen bij te wonen, is het aan koningin Alicent (Olivia Cooke) om ervoor te zorgen dat het rijk in orde is, met een beetje hulp van haar lieve vader en Lord Hand, Otto Hightower (Rhys Ifans).
Gezien de politieke afstemming van de Hightowers, evenals Alicents eigen persoonlijke ruzie met Rhaenyra en Lucerys, lijkt het erop dat de kansen in het voordeel van Lord Vaemond zijn. Voeg daarbij het feit dat het niet de slimste zet is om de grootste marinevloot van het rijk te laten besturen door een kind en dat arme Luke geen schijn van kans maakt. Maar Rhaenyra en Daemon (Matt Smith) laten Luke Driftmark niet zonder slag of stoot verliezen. Immers, het recht van de jongen op de Drijfhouttroon betwisten betekent dat zijn geboorterecht als erfgenaam van Huis Velaryon in twijfel wordt getrokken, dat wil zeggen hem (en zijn broer) een klootzak noemen, wat op zijn beurt een directe aanval is op de claim van de prinses naar de IJzeren Troon. Nu in afwachting van de geboorte van hun derde kind, verzamelen Daemon en Rhaenyra de kinderen en pakken ze hun spullen in voor een reis naar King’s Landing. Koningin Alicent en Lord Otto staan misschien niet aan hun kant, maar de koning is dat zeker, ook al is hij niet zo koninklijk als vroeger.
Luister, zeg wat je wilt over King Viserys. Hij verdient het waarschijnlijk. Ik bedoel, de man koos ervoor om zijn vrouw dood te laten bloeden zodat hij een baby zou krijgen met een penis die niet eens een hele minuut buiten de baarmoeder zou overleven. Toch kun je niet zeggen dat Viserys de rug van zijn dochter niet heeft, althans niet sinds hij haar tot rechtmatige erfgenaam heeft verklaard. En dus, net toen Rhaenyra en Vaemond hun zaken voor de rechtbank presenteerden, trok Viserys zijn koninklijke broek aan en sleepte zichzelf naar de IJzeren Troon, vastbesloten om de zaak in eigen handen te nemen. Hij regelt het door te stellen dat Rhaenys de enige is die kan spreken over Lord Corlys’ verlangens naar Driftmark, waardoor ze de macht krijgt om te beslissen wie de Driftwood Throne zal nemen.
Rhaenys heeft veel honden in dit gevecht. Misschien zelfs te veel honden. Aan de ene kant wil ze de wensen van haar man respecteren, maar aan de andere kant geeft ze Rhaenyra en Daemon de schuld van de dood van Laenor. Er is ook een kans dat ze Driftmark voor zichzelf en Baela zou proberen te nemen (Bethany Antonia). De mogelijkheden zijn eindeloos. Uiteindelijk kiest ze er echter voor om Rhaenyra bij te staan en van de gelegenheid gebruik te maken om in te gaan op het voorstel van de prinses om Luke en Jacaerys te verloven (Harry Collett) naar Baela en Rhaena (Phoebe Campbell).
Nu, Lord Vaemond moet die hebben zien aankomen. Rhaenys had hem al vroeg in de aflevering verteld dat ze zijn claim op de Drijfhouttroon niet zou steunen. Toch zou het een understatement zijn om te zeggen dat hij boos is na het horen van het vonnis van de koning. De man verliest letterlijk zijn hoofd, en ik bedoel letterlijk. Hij richt zijn woede op Rhaenyra en haar kinderen en noemt de jongens bastaarden en hun moeder een hoer. Dit is een misdaad die bestraft kan worden met het afsnijden van je tong onder het bewind van Viserys, maar Vaemond heeft niet zoveel geluk: voordat iemand de kans heeft om zelfs maar naar zijn tong te reiken, haalt Daemon zijn zwaard uit de schede en snijdt het hoofd van de man doormidden — een scène die merkwaardig genoeg niet zo schokkend is in vergelijking met sommige andere dingen die we in House of the Dragon hebben gezien dusver.
De spanningen lopen hoog op in de Red Keep, en de dood van Vaemond is slechts het meest voor de hand liggende voorbeeld. Alicent en Rhaenyra voeren nog steeds hun stille oorlog, de koningin is boos op prins Aegon (Tom Glynn-Carney), die sinds zijn huwelijk met zijn zus Helaena (Phia Saban), en prins Aemond (Ewan Mitchell) kwijlt bijna van woede omdat hij Luke weer ziet nadat de jongen hem zijn oog had gekost. Nu volgroeid en er stoer uit met een litteken en ooglapje, wacht Aemond gewoon op het perfecte moment om terug te gaan naar zijn neef. Aangezien hij lijkt te zijn afgestudeerd aan Daemon’s School for Wildcard Second Sons With Nothing to Lose, is het waarschijnlijk het beste om je geluk niet met hem te beproeven. Toch is familie familie, en de Targaryens kunnen hun meningsverschillen opzij zetten voor minstens één laatste maaltijd met hun zieke patriarch.
Het is een vreemd aangename en ontroerende scène voor de Game of Thrones universum. Koning Viserys houdt een toespraak over familie die bij elkaar blijft, Alicent en Rhaenyra vinden dingen om elkaar te complimenteren, en Jace neemt zijn tante Helaena mee om te dansen. Aegon vindt de tijd nog steeds een beetje een bitch, maar zelfs hij kan de sfeer van vreugde die de kamer heeft overgenomen niet verpesten. Iedereen ziet er gewoon zo gelukkig uit… totdat de koning natuurlijk vertrekt.
Moe en gekweld wordt Viserys door twee bewakers terug naar zijn kamer gedragen op het moment dat een paar bedienden binnenkomen met een varken op een schaal. Ze leggen het varken voor Aemond, wat Luke doet denken aan de tijd dat ze hun voorheen draakloze oom een varken met vleugels gaven. Luke grinnikt en Aemond reageert met de laatste in een reeks toasts waarin hij zijn neefjes complimenteert omdat ze zo… Sterk zijn. Dat is genoeg om een einde te maken aan het feest en Rhaenyra ertoe aan te zetten terug te keren naar Drakensteen. Vreemd genoeg smeekt Alicent haar om te blijven, en Rhaenyra stemt ermee in om zo snel mogelijk op Dragonback terug te keren naar King’s Landing.
Maar de Alicent Rhaenyra zal bij haar terugkeer waarschijnlijk niet dezelfde Alicent zijn die ze achterliet. Liggend in bed, hoog op de melk van de klaproos, praat koning Viserys tegen zijn vrouw over de droom van Aegon en de beloofde prins, waarbij hij haar hoogstwaarschijnlijk aanziet voor zijn dochter. Alicent begrijpt het niet en denkt eerst dat Viserys het over hun zoon Aegon heeft. Wanneer de koning haar echter vertelt dat zij degene is die het rijk moet verenigen, klikt er iets in haar geest en met een vastberaden besluit verlaat ze de slaapkamer van haar man.
Al met al is “The Lord of the Tides” een enigszins rustige aflevering van House of the Dragon normen, zij het een belangrijke. Natuurlijk wordt er op een bruiloft niemand tot moes geslagen en blijven alle kinderen in het volle bezit van hun ogen, maar de stukken van het spel zijn weer herschikt. Lord Corlys is uit beeld, en de koning zou dat binnenkort ook kunnen zijn. Driftmark en zijn vloot staan op het punt onder de controle van Rhaenyra te komen, en Alicent gelooft dat ze een geheim weet over het rijk dat ze niet echt begrijpt. Last but not least zijn de kinderen allemaal volwassen en hun aanstaande huwelijk symboliseert de versterking van politieke allianties. Er staat veel op het spel, ook al is wat er op het scherm gebeurt niet zo boeiend.
Dat gezegd hebbende, Paddy Considine en directeur Geeta Vasant Patel verdienen een compliment voor die mooie slotscène. Het gefluister van de koning van “Niet meer” is hartverscheurend, en de verlichting en het trage camerawerk maken het tafereel des te ontroerender. We krijgen echt te zien wat er gebeurt, wat niet altijd vanzelfsprekend is als het gaat om Game of Thrones en Huis van de Draak, en toch weerspiegelt de duisternis nog steeds de pijn en isolatie van Viserys van de wereld om hem heen. Het is moeilijk te zeggen of de koning inderdaad dat langverwachte bezoek van de Vreemdeling heeft gekregen, maar als we hem volgende week niet zien, was dit tafereel een passend afscheid.
Huis van de Draak uitgezonden op zondag op HBO. Afleveringen zijn ook beschikbaar om te streamen op HBO Max.
