Hoewel hij een samenstelling was van verschillende echte moordenaars, werd Hannibal Lecter van The Silence of the Lambs vooral geïnspireerd door één domme moordenaar.
Hannibal Lecter is een van de meest iconische en angstaanjagende schurken in de filmgeschiedenis. Debuteert in het boek Red Dragon uit 1981zou hij later het meest bekend worden uit The Silence of the Lambs met Anthony Hopkins’ demente en duivelse uitbeelding van de dokter. Tussen zijn sociopathische gedrag en zijn neiging om zijn slachtoffers op te eten, griste Lecter op charismatische wijze velen weg die naar zijn films keken. Het verhaal achter de fictieve moordenaar kan echter nog schrijnender zijn.
Hannibal Lecter is niet per se echt, maar hij is gebaseerd op een echte, moorddadige arts. Hannibals creatie in de romans van Thomas Harris was een grimmig voorbeeld van kunst die het leven nabootste. Van zijn moorddadige neigingen tot zijn onberispelijke charme, zoveel van wat het publiek over Lecter herkent, had wortels in een echte moordenaar. Dus, hier is de ware terreur achter Hannibal Lecter die de lammeren zeker veel meer dan alleen stil zal laten.
Op wie was Hannibal Lecter gebaseerd?
Terug in de vroege jaren 1960, The Silence of the Lambs auteur Thomas Harris werkte als journalist. Een van zijn zaken bracht hem naar Mexico om een gruwelijk gewonde moordenaar Dykes Askew Simmons te interviewen. Het was echter de medegevangene die deze veroordeelde had verzorgd die echt een indruk op Harris achterliet bij het maken van het horrorfilmpictogram.
Dit was “Dr. Salazar”, een zogenaamd gevangenispersoneelslid die Harris net zo vaak begon te interviewen als omgekeerd. Zijn vragen en maniertjes waren ongelooflijk scherpzinnig en belichaamden echt zijn bijnaam van de arts. De ideeën die hij naar voren bracht over de slachtoffers van Simmons waren zowel intellectueel als volkomen gruwelijk. Harris ontdekte later dat Salazar niet de gevangenismedewerker was die hij had aangenomen. In feite was hij zelf een gevangene genaamd Alfredo Ballí Treviño.
Treviño was ook een homoseksuele man in een tijd in de geschiedenis van Mexico waarin er zeer op hem werd neergekeken. Zijn poging om in de reguliere samenleving te passen, maakte zijn geliefde enorm boos, die Treviño later in woede zou vermoorden. Daarna sneed hij hem in een groot aantal ingewikkelde stukken en begroef hem in een vergeefse poging om met de misdaad weg te komen. Naast deze toch al afschuwelijke daad werd hij ook verdacht van het plegen van soortgelijke moorden op talloze lifters.
Hoe zijn Hannibal Lecter en Alfredo Ballí Treviño vergelijkbaar?
Het idee om hun slachtoffers te doden en in stukken te hakken is een duidelijke overeenkomst tussen Hannibal Lecter en Alfredo Ballí Treviño, maar dit was niet het enige gebied waarin Harris werd geïnspireerd. Er is ook het feit dat Alfredo een onberispelijke smaak en erudiete maniertjes had, zelfs in de gevangenis. Dit lijkt sterk op Lecter’s eigen karakterisering, waarin hij gentleman-achtige kwaliteiten handhaaft wanneer hij spreekt en zichzelf draagt.
Tegelijkertijd was Treviño niet de enige moordenaar die Harris inspireerde toen hij Lecter creëerde, maar het idee om in de demente geest van een moordenaar te komen was een stuk gemakkelijker vanwege zijn ervaring in de Mexicaanse gevangenis. Dit maakt Lecter in wezen een samengesteld personage gebaseerd op echte moordenaars, net zoals Don Corleone van Mario Puzo. Hoewel het niet bekend is of Treviño ooit de lever van een slachtoffer met tuinbonen heeft gegeten, is het zeker dat de echte moordenaar een griezelige indruk heeft gemaakt op de maker van Lecter.
