De afgelopen jaren zijn knusse werken in opkomst op meerdere entertainmentmedia. In een steeds stressvollere moderne wereld bieden knusse werken een ontsnapping. Er kunnen soms slechte dingen gebeuren in deze werken, maar uiteindelijk is het hoofdpersonage of speler – en het publiek bij uitbreiding – veilig om te verkennen en te genieten van een verhaal dat bekende patronen volgt of een warme esthetiek belichaamt met een focus op gemeenschap, natuur of een combinatie van beide.

Een van de Digimon De grootste kracht van franchise was de bereidheid om risico’s te nemen en verschillende genres te verkennen in de verschillende incarnaties. In tegenstelling tot de serie die eraan voorafging, waarvan er vele onder het isekai-genre vielen, Digimon Ghost Game kan worden geclassificeerd als gezellige horror. De serie heeft een aantal gruwelijke beelden en enge momenten gedurende de hele run gekenmerkt. De meeste afleveringen richten zich echter op het medeleven van het team voor de Digimon waarmee ze worden geconfronteerd en hun pogingen om misleide Digimon te helpen de menselijke wereld te begrijpen en zich aan te passen. Het verkennen van de definitie van gezellige horror laat zien dat Digimon Ghost Game zou binnen het genre kunnen worden ingedeeld en is perfect om te bekijken voor het Halloween-seizoen.

Wat is gezellige horror?

Hiro Amanokawa en Gammamon gaan kamperen in Digimon Ghost Game

De term gezellig werd voor het eerst gebruikt in het mysteriegenre. Zoals Tirzah Price heeft uitgelegd in een artikel voor Novel Suspects, knusse mysteries richten zich meestal op amateurspeurneuzen met een sterk gemeenschapsgevoel. Price legde verder uit dat de misdaden meestal off-page of off-screen plaatsvinden, waardoor het publiek wordt afgeschermd van de meer bloederige delen van de mysteries. Hoewel deze mysteries spannende sequenties kunnen bevatten, weet het publiek meestal dat de hoofdpersoon het veilig zal overleven en triomfantelijk de boosdoener zal identificeren. Gezellige mysterieseries kunnen overkoepelende plots en verhalende draden hebben, maar de belangrijkste focus van elk item ligt op het individuele mysterie of de caper die de speurneus moet oplossen.

Gezellige horror bevat veel van de belangrijkste principes van gezellige mysteries. In een artikel voor Nightmare Magazinelegde Jose Cruz uit dat knusse horror vertrouwde elementen, knusse esthetiek, afstand tot het gevaar en plezier combineert om verhalen te creëren die misschien niet dezelfde rillingen bezorgen als andere horror, maar toch binnen het horrorgenre passen.

Net als in knusse mysteries, in knusse horrorwerken, kunnen en zullen de personages gruwelijke gebeurtenissen meemaken en kunnen zijpersonages nog steeds sterven. In tegenstelling tot knusse mysteries, kunnen deze gruwelijke momenten zelfs op het scherm of de pagina worden getoond. Hoewel de hoofdrolspelers vaak door angst en psychologische afrekeningen gaan wanneer ze in de wereld van het bovennatuurlijke of paranormale worden ondergedompeld, kan het publiek er nog steeds zeker van zijn dat deze personages het verhaal zullen blijven vertellen.

Hoe Digimon Ghost Game een voorbeeld is van gezellige horror

Angoramon, Ruli, Hiro, Gammamon, Kiyoshiro en Jellymon zien er vastberaden uit in Digimon Ghost Game-opening

Net als gezellige mysteries in het bijzonder, Digimon Ghost Game afleveringen volgen meestal een bekend patroon. Het team hoort of ervaart een nieuw, schijnbaar paranormaal fenomeen. In veel gevallen Ghost Game maakt gebruik van gruwelijke beelden en verwerkt angstaanjagende gebeurtenissen in deze paranormale gebeurtenissen. Ze gaan op onderzoek en ontdekken dat er een Digimon achter de gebeurtenissen zit. Hoewel ze in het begin vaak tegen de Digimon moeten vechten, weet het team ze meestal te overtuigen om zich terug te trekken.

De show is tijdens zijn run sporadisch afgeweken van dit formaat. Sommige Digimon konden niet worden ingewisseld en het team heeft enkele vrienden verloren. Deze afleveringen hebben echter veel meer gewicht vanwege de vreedzamere resoluties van de serie. Hiro Amanokawa, de grootste voorstander van vreedzame oplossingen van het team, heeft nog steeds last van de dood van Digimon, zelfs als ze actief probeerden hem kwaad te doen. Toch, ongeacht met welke gruwelijke situaties het team wordt geconfronteerd, eindigen ze bijna elke aflevering veilig, samen en reflecteren ze op de gebeurtenissen van de aflevering, een kenmerk van elk gezellig genre.

Hiro Amanokawa, Gammamon, Jellymon, Kiyoshiro Higashimitari, Ruli Tsukiyono en SynbareAngoramon hebben een theekransje in de aftiteling van Digimon Ghost Game

Community vormt de kern van Digimon Ghost Game en draagt ​​bij aan de gezellige sfeer van de serie. Hoewel veel van de personages ervaring hebben die hen helpt bij hun onderzoek, kan geen van de leads worden beschouwd als professionele paranormale onderzoekers. De serie portretteert alle hoofdrolspelers als gelijkwaardige leden van het team en richt zich op de groei en ontwikkeling van zowel de menselijke karakters als de Digimon.

Terwijl eerdere series zich richtten op de banden tussen de menselijke teamleden en de banden met hun Digimon-partners, Ghost Game verkent de banden tussen alle hoofdrolspelers, of ze nu een partner zijn of niet. Hoewel Hiro en Gammamon bijvoorbeeld een sterke broederlijke band hebben, heeft het hele team ook samengewerkt om Gammamon te helpen de wereld te leren kennen terwijl hij opgroeit. Ze zijn een gevonden familie geworden, die in verschillende combinaties samenwerken om de waarheid achter elke schijnbaar bovennatuurlijke gebeurtenis te ontdekken, ongeacht het gevaar waarin ze worden geplaatst.

Het spookspel team heeft ook een groeiende gemeenschap gevormd met veel Digimon die zijn overgestoken naar de menselijke wereld. Deze connecties zijn gedurende de hele serie van vitaal belang geweest, aangezien de Digimon-gemeenschap het team vaak heeft geholpen kennis te vergaren over verschillende Digimons, en soms tussenbeide is gekomen om te helpen tegen meer koppige of gevaarlijke vijanden. De meeste Digimon waarmee het team te maken heeft gehad, zijn hun vrienden geworden en komen in latere afleveringen voor, waaruit blijkt dat ze hebben geleerd zich beter aan te passen aan de menselijke wereld.

Al met al, Digimon Ghost-game is een voorbeeld van gezellige horror vanwege de bekende patronen, sterke teambanden en vreedzame resoluties die in de meeste afleveringen te vinden zijn. De serie kende een aantal echt angstaanjagende momenten en het team heeft een aantal overkoepelende mysteries onderzocht rond de verschijning van Digimon in de menselijke wereld, de verdwijning van Hiro’s vader Hokuto en de duistere vorm van Gammamon. Echter, Ghost Game’s nadruk op verzoening, individuele paranormale verschijnselen en Digimon in elke aflevering laat zien dat het uiteindelijk een gezellige sfeer heeft waar iedereen in dit Halloween-seizoen kan wegzinken.